Σήμερα που η ανθρωπότητα βαδίζει μπρος σε οδυνηρά αδιέξοδα και στεκόμαστε μπροστά σε αποκαλυπτικά γεγονότα έρχεται ο λόγος του Γέροντα Πορφυρίου να δώσει μήνυμα ελπίδας για το αύριο της Ελλάδας αλλά και όλου του κόσμου.
Το μήνυμα του Γέροντα Πορφυρίου έρχεται σε πλήρη ταύτιση με το βίο του Ιωάννου της Αποκαλύψεως και τα μηνύματα που απορρέουν από αυτόν.
Ο γέρων Πορφύριος συνήθιζε να λέει ότι «ο Χριστός είναι ο προστάτης της Ελλάδας» και πράγματι σήμερα την ημέρα που τιμούμε τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, ο Χριστός μέσα από το βίο του αγαπημένου του μαθητού, στέλνει διδακτικό μήνυμα σε όλο το χριστιανικό κόσμο και μη, στην Ελλάδα, στην Γερμανία και σε όλη την ανθρωπότητα.
Με αφορμή την επίσκεψη της καγκελαρίου της Γερμανίας, την ημέρα εορτής του Ιωάννου του Θεολόγου με το παλαιό ημερολόγιο 26Σεπτ./9 Οκτωβ., στη χώρα μας, αναζητήσαμε το βίο του Αγίου Ιωάννου της Αποκαλύψεως γιατί εμπεριέχει την αποκαλυπτική ιστορία μεταξύ μιας πολύ ξακουστής για την κακία της, γυναίκας της εποχής εκείνης, και του αγαπημένου μαθητού του Χριστού. Αμέσως δημιουργήθηκαν παραλληλισμοί, γιατί όπως έχουμε προαναφέρει και σε παλαιότερα άρθρα, ότι οι βίοι των Αγίων και τα κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης δόθηκαν στην ανθρωπότητα, όχι ως ιστορικά ντοκουμέντα αλλά ως παρακαταθήκη του Θεού για την πορεία της ανθρωπότητας.
Ένα περιστατικό σαν αυτό που θα αναφέρουμε παρακάτω δεν μπορεί να έχει μόνο ιστορική σημασία, αλλά διδακτική και σημειολογική, για το πώς ο Θεός επιτρέπει δοκιμασίες για τη σωτηρία όλων των ανθρώπων αλλά και πώς η ιστορία όταν δεν αντλούμε από αυτήν διδακτικά συμπεράσματα, έρχεται και μας επισκέπτεται ξανά, ως επίσκεψη Θεού για την διαπαιδαγώγησή μας και εν τέλει τη σωτηρία μας.
Η Ελλάδα σε μια κρίσιμη καμπή της ιστορίας, σε δεινή θέση και με την καθημερινή ταπείνωση που υφίσταται από οικονομικά ισχυρά Έθνη, το μόνο που έχει να αντιπαρατάξει είναι η ορθοδοξία και ο βίος των Αγίων που συνεχίζουν να δίνουν ιστορικά και διδακτικά μηνύματα σε όσους έχουν την προαίρεση να τα ακούσουν.
Ο αγαπημένος μαθητής του Χριστού, όπως μαθαίνουμε από το βίο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, καταφθάνει στην Έφεσο μαζί με τον μαθητή του Πρόχορο και υφίστανται ταπεινωτική μεταχείριση αδιαμαρτύρητα από τη «σκληρή» κυρία της εποχής. Υπομένει, σκύβει το κεφάλι, ελπίζει στον Θεό και περιμένει.
Το αποτέλεσμα της υπομονής και της πίστης του Ιωάννη;
Η πλήρη μεταστροφή της «κακής γυναικός» και των γύρω της ανθρώπων που οδήγησε στη μετάνοια και τη βάπτισή τους γνωρίζοντας την μια και μοναδική αλήθεια. Αυτή του Χριστού.
Κάποιος μπορεί να κάνει συγκρίσεις στο τότε με το σήμερα, και θα δεί ότι τα πρόσωπα, αλλάζουν. Οι καταστάσεις όμως παραμένουν οι ίδιες όταν οι ισχυροί θέλουν να επιβληθούν των αδυνάτων με τη δύναμη του χρήματος και της κοσμικής ισχύος. Αλλά και αυτή η κοσμική ισχύς δεν γίνεται κατανοητή και αντιληπτή από τους ισχυρούς ότι είναι μόνο κατά Θεία παραχώρηση. « Δεν θα είχες καμία εξουσία επάνω μου, αν δεν σου είχε δοθεί άνωθεν» λέει ο Χριστός στον Πόντιο Πιλάτο που ο τελευταίος χρησιμοποιεί την εξουσία του για να απειλήσει.
Τελικά όμως υπερισχύει πάντα η δικαιοσύνη του Θεού. Της βίας υπερισχύει το δίκαιο. Οι ταλαιπωρίες που υφίσταται κάποιος πάντα έχουν αιτιολογία αλλά και κέρδος ή ζημία κατά το πώς τις διαχειριζόμαστε. Όλα έχουν λόγο και αιτία. Συνεπώς και αυτά που βιώνουμε ως Έθνος.
Άλλωστε “Θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα συντετριμμένον͵ καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει”
Παρακάτω η διδακτική ιστορία από το βίο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου
ΣΤΗΝ ΕΦΕΣΟ
«……..Έπειτα πήγαν και οι δύο στην Έφεσο, όπου συνάντησαν μια γυναίκα με το όνομα Ρωμάνα, που ήταν ξακουστή για την κακία της ως την Ρώμη. Αυτή λοιπόν αφού πήρε τον μέγαν Ιωάννην και τον μαθητήν του Πρόχορον τούς ανάγκασε να δουλεύουν σ’ ένα δικό της λουτρό. Επειδή δε ο Ιωάννης, καθώς ήταν άπειρος από τέτοια δουλειά συνέβαινε να κάνει μερικά σφάλματα σε μερικές εργασίες, τούς μεταχειριζόταν εκείνη η κακή γυναίκα με τόση μεγάλη ωμότητα και απανθρωπιά, σαν να τους είχε εξαγορασμένους δούλους. Τον Ιωάννη τον είχε υπηρέτη για να χύνη νερό σ’ όσους έκαναν λουτρό.
Μέσα σ’ εκείνο το λουτρό κατοικούσε και ένας άγριος Δαίμονας που συνήθιζε τρεις φορές κάθε χρόνο να πνίγη ένα νέον ή μια νέα. Επήρε δε την άδεια και άρχισε να κάνη τέτοιον φόνον ο διάβολος, διότι όταν θεμελιωνόταν εκείνο το λουτρό έπεισε ο σιχαμερός εκείνους που έκτιζαν να χώσουν μέσα στα θεμέλια ένα νέον και μια νέα, με σκοπό τάχα να αντιλαλή και να βγάζη μεγάλον ήχον το λουτρό. Απ’ αυτό λοιπόν αφού πήρε αφορμή ο ανθρωποκτόνος διάβολος, έπνιγε εκεί συχνά τους ανθρώπους.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΟΜΝΟΥ ΚΑΙ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΟΥ.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΑΥΤΩΝ
Ύστερα από τρεις μήνες λοιπόν, αφ’ ότου πήγαν στο λουτρό ο Ιωάννης και ο Πρόχορος, καθώς έμπαινε στο λουτρό για να λουσθή κάποιος Δόμνος, παιδί του Διοσκορίδου του συζύγου της Ρωμάνας, πνίγηκε από τον Δαίμονα. Θρηνούσε λοιπόν η Ρωμάνα απαρηγόρητα για τον θάνατο του Δόμνου.
Ο πατέρας του Διοσκουρίδης όταν έμαθε την ξαφνική είδησι τού θανάτου του επέθανε από την υπερβολική λύπη. Παρακαλούσε λοιπόν η Ρωμάνα την ψευτοθεά Άρτεμιν για να αναστήση τον Δόμνον και έκοβε τις σάρκες της. Όμως μάταια τα έκανε όλα αυτά.
Ο Ιωάννης λοιπόν ρώτησε τον Πρόχορο για ποια αιτία θρηνεί η Ρωμάνα. Εκείνη όταν τους είδε να συνομιλούν έπιασε και άρχισε να τον συκοφαντή ότι είναι μάγος και τέλος να τον φοβερίζη ότι πρόκειται να τον θανατώση, εάν δεν μεταχειρισθή κάθε μέσον για να αναστήση τον Δόμνον.
Αφού λοιπόν αναγκάσθηκε έτσι ο Απόστολος έκανε προσευχήν. Και, ώ του θαύματος! Αμέσως ανεστήθη ο Δόμνος. Αυτό το θαύμα όταν είδε η Ρωμάνα έμεινε εκστατική και άρχισε να αποκαλή τον Ιωάννην Θεόν και υιόν Θεού.
Ύστερα αφού εξωμολογήθηκε ειλικρινά τις αμαρτίες της και αφού ζήτησε συγχώρησι για τις κακοπάθειες που προξένησε στον Απόστολο και τον μαθητή του, επέστρεψε στον Χριστό και βαπτίσθηκε. Ύστερα δε από τον Δόμνον ο Ιωάννης ανέστησε και τον πατέρα του τον Διοσκουρίδη και τον εβάπτισε. Επίσης εβάπτισε και τον αναστηθέντα υιόν του και όλους τους άλλους που έτρεξαν εκεί. Έδιωξε δε και τον πονηρό Δαίμονα που κατοικούσε μέσα στο λουτρό…..».
Στο παραπάνω κείμενο μπορεί κάποιος να κάνει παραλληλισμούς με το σήμερα σε πρόσωπα και καταστάσεις αλλά και το κυριότερο είναι το ισχυρό μήνυμα μέσα από το βίο του Αγίου Ιωάννη για την μεταστροφή όχι μόνο της Γερμανίας, αλλά και των ισχυρών του κόσμου μπροστά στην αλήθεια του Ευαγγελίου και της Ορθοδοξίας που έχει ως κεφαλή τον Χριστό.
Κάποτε επισκέφτηκαν τον Γέροντα Παΐσιο Γερμανοί επιστήμονες έχοντας μάθει και ακούσει για τη σοφία του αγίου γέροντα. Εκείνος τους είπε: «Εσείς με το μυαλό σας φτάσατε στον ουρανό, στον Θεό όμως θα φτάσετε με την καρδιά». Εμείς θα πρέπει να ευχόμαστε στη χριστιανική Γερμανία να βρεί με την καρδιά της τον Θεό και γνωρίζοντας την μία και μοναδική αλήθεια να γίνει Ορθόδοξη.
«Αν ο σπόρος της ορθοδοξίας πέσει μέσα στην Γερμανία, θα βλαστήσει πολύ» είχε πει κάποτε ο Γέρων Παΐσιος και ελπίζουμε ότι αυτό δεν θα αργήσει να γίνει.
Ο Γέρων Πορφύριος έλεγε ότι « ο Χριστός είναι ο προστάτης της Ελλάδας» και η Ελλάδα σήμερα έχει το χρέος να ενώσει υπό την προστασία και αλήθεια του Χριστού όλο τον χριστιανικό κόσμο.
Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Χριστού στο ανθρώπινο γένος με την Αρχιερατική Του προσευχή, αυτή είναι η παρακαταθήκη του Γέροντα Πορφυρίου στο σύγχρονο κόσμο και με αυτή στα χείλη άφησε την τελευταία του πνοή σε αυτόν τον κόσμο. Αυτή είναι η πραγματική ενότητα.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΑΘΗΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΘΙΟ ΦΙΛΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΝ ΘΕΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ.
-250x180.jpg)
