– Γέροντα, όταν θυμώνω, γίνομαι σαν χείμαρρος δεν μπορώ να συγκρατηθώ.
– Γιατί να μην μπορής να συγκρατηθής;
– Γιατί πιστεύω στον λογισμό μου.
– Έ, τότε έχεις δικό σου πιστεύω, δικό σου σύμβολο πίστεως!…
Ο εγωισμός φταίει. Να μη δικαιολογής τον λογισμό σου. Έναν μπανταλό* λογισμό, μόνη σου να τον πετάς, να μην τον δέχεσαι.
– Και πώς θα καταλάβω ότι ένας λογισμός είναι μπανταλός;
– Έ, αν δεν καταλαβαίνης, να τον λες στην Γερόντισσα και, τακ, να τον πετάς, κάνοντας υπακοή σε ο,τι σου πή.
Το να εμπιστεύεται ένας πνευματικός άνθρωπος στον λογισμό του είναι αρχή πλάνης. Σκοτίζεται το μυαλό του από την υπερηφάνεια και μπορεί να πλανηθή. Καλύτερα να τρελλαθή, γιατί τότε θα χη ελαφρυντικά.
– Δεν χωράει βοήθεια, Γέροντα, από τους άλλους;
– Για να βοηθηθή, στην κατάσταση πού βρίσκεται, πρέπει και ο ίδιος να βοηθήση. Να καταλάβη ότι το να πιστεύη στον λογισμό πού του λέει λ.χ. πώς είναι ο καλύτερος από όλους, ότι είναι άγιος κ.λπ., αυτό είναι πλάνη. Ούτε με το πυροβόλο δεν φεύγει αυτός ο λογισμός, αν ο ίδιος τον κρατάη.
Πρέπει να ταπεινωθή, για να φύγη. Μερικές φορές μου ζητούν να προσευχηθώ για τέτοιες περιπτώσεις. Τί προσευχή να κάνω; Αφού εκείνος έχει μέσα του το φιτίλι του διαβόλου, πάλι θα τιναχθή. Σαν να κρατάη κάποιος στα χέρια του φιτίλια από φουρνέλα και ζητάη να τον βοηθήσης, για να μην ανατιναχθή.
– Γέροντα, έχω γίνει στρυφνή.
– Ποιός το λέει; Ο λογισμός σου; Εγώ σε παρακολουθώ από το Άγιον Όρος. Έχω τον νου μου. Δεν έγινες στρυφνή. Αν όμως πιστέψης στον λογισμό σου, τότε θα σου στρίψη. Μην πιστεύης στον λογισμό σου, ούτε αν σου λέη ότι είσαι χάλια ούτε αν σου λέη ότι είσαι αγία.
* O Γέροντας χρησιμοποιούσε αυτήν την λέξη με την σημασία του χαζούλικος
Πηγή: Από το βιβλίο «Πνευματική Αφύπνιση» Λόγοι Γ’
