Αν φτιάξεις τον εαυτό σου, θα φτιαχτεί κι ένα κομμάτι απ᾿ την Εκκλησία.

Αρχ.Νεκταρίου Αντωνόπουλου

[…]θυμάμαι την πρώτη μου επίσκεψη στον π. Παίσιο. Νέος άνθρωπος τότε, με τη συνηθι­σμένη στους νέους ανθρώπους έπαρση και οξύτατη κριτική για τα κακώς κείμενα στο χώρο της Εκκλησίας.
Ο γέροντας με δε­χτηκε με πολλή αγάπη και κου­βεντιάσαμε για πολλά θέματα. Προς το τέλος σηκώθηκε, πήγε στο μηχάνημα για να μου φτιά­ξει ένα εικονάκι. Σε μια στιγμή γύρισε και μου είπε:

 – «Κοίταξε, εύλογημένε, να φτιάξεις τον εαυτό σου. “Αν φτιάξεις τον εαυτό σου, θα φτιαχτεί κι ένα κομμάτι απ’την Έκκλησία. Κι αν φτιάξουμε ολοί τον εαυτό μας, αυτό θα έχει θετικό αντί­κτυπο στο σώμα τηςΈκκλήσίας!».
~ Δεν αισθανόμαστε το τι σημαίνει να είναι κανείς μέλος της ‘Εκκλησίας και πόση ευθύνη έχει απέναντι στον Χριστό και τους αδελφούς του. Δεν συναισθανόμαστε το κακό που προκαλεί η δική μας αμαρτία στο σώμα της’Εκκλησίας, σαν να ήταν η αμαρτία ιδιωτική μας υπόθεση.

Ούτε συνειδη­τοποιούμε ότι είμαστε συνυπεύθυνοι για τις πτώσεις των άλλων μελών της’Εκκλησίας.

Η πτώση του άλλου γίνεται αφορμή αδιαφορίας, ειρωνείας η κατακρίσεως, μία κατά­σταση και μία αντιμετώπιση που πολύ συχνά επισημάνθη­κε και στηλιτεύτηκε από τους άγίους της Εκκλησίας. […] Η κατάκριση έχει γίνει το κυριότερο αμάρτημα και η νόσος των ευσεβών.”Αν πραγματικά είχαμε μία στοιχειώδη αυτογνωσία και ελάχιστη έστω συναίσθη­ση της ευθύνης μας ως μελών της’Εκκλησίας, η στάση μας απέναντι στους άλλους ανθρώπους θα ήταν πολύ πιο επιεικής και διαφορετική.