Του Γιώργου Θεοχάρη
Από την Βίκυ Μοσχολιού και τον Γιώργο Κοινούση στην αδελφή Φεβρωνία (Ναταλία Λιονάκη)
«Τί γαρ ωφελήσει τον άνθρωπον εάν κερδίση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; Ή τί δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;», λέει ο Χριστός στο ευαγγέλιο.
Αρκετοί συνάνθρωποί μας έφτασαν να κερδίσουν μεγάλη δόξα, πλούτο και πρόσκαιρες απολαύσεις, αλλά συνειδητοποίησαν ότι ο λόγος αυτός του Χριστού είναι πάντοτε αληθινός. Τίποτε από αυτά που κέρδισαν δεν στάθηκε ικανό να γεμίσει το κενό της ψυχής τους.
Ο λόγος είναι για πολλούς αστέρες, του πενταγράμμου ή της τηλεόρασης, που ανακάλυψαν ότι μόνο η ζωή κοντά στο Χριστό μπορεί να τους γεμίσει και άλλαξαν σελίδα στη ζωή τους.
Σε άλλους η αλλαγή ήταν πιο απότομη· σε άλλους λιγότερο αισθητή· άλλοι είχαν μία βαθύτερη σχέση με την Εκκλησία και μεγαλύτερη συνέπεια στην αλλαγή τους· άλλοι ήταν λιγότερο συνειδητοποιημένοι και κράτησαν περισσότερα πράγματα από τον παλιό τους εαυτό. Αλλά ο στόχος ήταν κοινός σε όλους: ο Χριστός.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι κατάφεραν να σπάσουν την βιτρίνα, μέσα στην οποία τους είχε κλείσει ο κόσμος του θεάματος και να κοιτάξουν τον εαυτό τους κατάματα πίσω από αυτήν, σκεπτόμενοι ποιος είμαι, πού πάω, τί θέλω από αυτόν τον κόσμο, τί θα γίνει όταν πεθάνω, πώς θα βρώ τον Θεό.
Στη δεκαετία του 1990 ο κόσμος παρακολουθούσε με έκπληξη την Βίκυ Μοσχολιού να συμμετέχει μαζί με τους παλαιοημερολογίτες του ΕΛΚΙΣ (Ελληνορθόδοξο Κίνημα Σωτηρίας) σε διαδηλώσεις εναντίον του 666 και των νέων ταυτοτήτων. Για όσους όμως γνώριζαν καλύτερα κάποιες πτυχές της ζωής της, που δημοσιεύτηκαν μετά τον θάνατό της, αυτό δεν ήταν έκπληξη. Έχοντας θείο στην Ιερά Μονή Γρηγορίου του Αγίου Όρους η Βίκυ είχε από πολύ νωρίς μία παραδοσιακή ευσέβεια, την οποία δεν έχασε όσο τραγουδούσε, αλλά έψαχνε τον καιρό για να αποτραβηχθεί από την ζωή του τραγουδιού, που κούραζε την ψυχή της.
Μία μεγαλύτερη ακόμη έκπληξη για το κοινό ήταν η ξαφνική εξαφάνιση του μεγάλου σταρ της ελληνικής μουσικής της δεκαετίας του 1970 Γιώργου Κοινούση από τα φώτα της δημοσιότητας. Ο μεγάλος τραγουδιστής είχε αποσυρθεί στο εξοχικό του στο Λαγονήσι, αναζητώντας τον χαμένο παράδεισο, που δεν του χάρισαν τα πλούτη και η μεγάλη δόξα. Στα επόμενα χρόνια θα τον δούμε να επισκέπεται το Άγιον Όρος, τον άγιο Παίσιο και σε συναυλίες να τραγουδά αντί για το «Τα παιδιά, τα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά»:
«Το χάραγμα δεν θα δεχθώ
και να προδώσω τον Χριστό,
διαβάζω Αποκάλυψη,
γι αυτό δηλώνω άρνηση.»
Και επίσης το πολύ χαρακτηριστικό:
«Η λύση είναι μία:
Χριστός – εξομολόγηση – Θεία Κοινωνία»
Ο ίδιος δεν παύει μέχρι σήμερα να διηγείται πολλές φορές το αληθινό θαύμα της Παναγίας, που του εμφανίστηκε και τον έσωσε από βέβαιο θάνατο, όταν τον πήρε ο ύπνος επάνω στο τιμόνι, καθώς επέστρεφε τα χαράματα στο σπίτι του στο Λαγονήσι μετά από προσκύνημα στην Τήνο και εμφάνιση στο «Κεντρί».
Η Ζωή Λάσκαρη δεν θα διστάσει πολλές φορές δημόσια να ομολογήσει ότι έχει πνευματικό, τον π. Κωνσταντίνο Στρατηγόπουλο και πόσο της έχει σταθεί στην ζωή της. Η ίδια έλεγε: «Τον Θεό τον έχω μέσα μου. Εμείς είμαστε η Εκκλησία. Δεν υπάρχει η εκκλησία ως κτίριο. Πιστεύω βαθύτατα, κοινωνώ, έχω πνευματικό εδώ και 35 χρόνια».
Η τραγουδίστρια Ειρήνη Μερκούρη τον Μάρτιο του 2016 άφησε εμβρόντητους δημοσιογράφους και τηλεοπτικό κοινό, όταν δημόσια ομολόγησε τον Χριστό σε εκπομπή με μεγάλη τηλεθέαση, λέγοντας: «Παιδιά, είναι υπέροχο το να εξομολογείσαι και να κοινωνάς. Δεν υπάρχει τώρα, μη λέμε… όλοι τρέχουν στους ψυχολόγους και στους ψυχιάτρους. Γιατί;». H πίστη και η αγάπη της για τον Χριστό ήταν τέτοια, ώστε κάποια ΜΜΕ πήγαν να την εκμεταλλευτούν, κατασκευάζοντας το 2013 fake πρωτοσέλιδα ότι κλείστηκε σε μοναστήρι και έγινε καλόγρια! Η ίδια σε άλλη εκπομπή είπε ότι «η πίστη μου στον Χριστό είναι η σημαία μου». Πρόσφατα, κατά την μεταφορά της αγίας Ζώνης από την Μονή Βατοπεδίου στην Μητρόπολη Νέας Ιωνίας ήλθε για να την προσκυνήσει, μένοντας αρκετή ώρα γονατιστή μπροστά σε αυτήν και προσευχόμενη με κατάνυξη.
Η ηθοποιός Γεωργία Αποστόλου παράτησε τα σήριαλ και στράφηκε επίσης σε έντονη πνευματική ζωή. Επιθυμούσε νά γίνει μοναχή σέ ένα ασκητήριο, ώστε να είναι μόνη της και να προσεύχεται ασταμάτητα. Ζούσε πολύ φτωχικά καί σχεδόν ερημικά στην Αθήνα. Διάβαζε τον άγιο Σιλουανό του Γέροντα Σωφρονίου, είχε πνευματικό και συνδεόταν με τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, ο οποίος μετά τον θάνατό της έγραψε σε επιστολή του ότι στην θεία Λειτουργία την μνημονεύει αυθόρμητα ανάμεσα στις κεκοιμημένες μοναχές, αν και δεν έγινε ποτέ μοναχή, ούτε πριν τον πρόωρο θάνατό της στα 43 της χρόνια.
Πιο πολύ όμως από όλους προχώρησε η Ναταλία Λιονάκη. Η γνωστή ηθοποιός ήταν αυτή που είχε μία ολοκληρωτική μεταστροφή, καθώς απαρνήθηκε τελείως τα εγκόσμια, προτίμησε την πτωχεία του Χριστού, φόρεσε το αγγελικό σχήμα των μοναχών, και διακονεί τώρα στην Ιεραποστολή στην Κένυα.
Φυσικά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αρκετά ακόμη ονόματα, αλλά νομίζουμε ότι αυτά είναι αρκετά και τα πιο χαρακτηριστικά.
Στην νερόβραστη πνευματικά κοινωνία μας, όπου υιοθετούνται οι πλέον αντιχριστιανικές αντιλήψεις εν ονόματι της προόδου και της ελευθερίας, τα παραδείγματα αυτά κατέχουν τεράστια σημασία. Γιατί αποδεικνύουν ότι η ανθρώπινη ψυχή δεν μπορεί να γεμίσει με ξυλοκέρατα. Πάντα θα μένει η βαθύτερη εσωτερική δίψα, την οποία μπορεί να χορτάσει μόνο ο Χριστός.
