Του Κώστα Καραμεσίνη – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΚΡΗΤΗΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ: Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσεις να αναφερθείς στο Σημερινό Σεβαστό Ιεράρχη της Κρήτης Ειρηναίο. Ψάχνοντας να βρεις λέξεις για να εμπλουτίσεις το κείμενο, για τον άνθρωπο πρώτα και μετά για τον ποιμενάρχη, βλέπεις ότι το λεξιλόγιο της Ελληνικής γλώσσας είναι μικρό.
Θα προσπαθήσω να μεταφέρω σε λίγες γραμμές αυτό που εγώ έζησα μέσα από τη γνωριμία μου με το Σεβαστό Ποιμενάρχη της Κρήτης.
Πρώτα θέλω να ευχαριστήσω το Θεό που μου έδωσε αυτό το δώρο, να γνωρίσω από πολύ κοντά το Σεβάσμιο Γέροντα.
Δεν έχει σημασία το πως και το γιατί τον γνώρισα, σημασία έχει τι αποκόμισα από αυτή τη γνωριμία.
Λόγω της ενασχόλησης μου με το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ έχω συναντηθεί και έχω συνομιλήσει με αρκετούς Σεβαστούς Πατέρες της Εκκλησίας. Στο Σεβασμιώτατο Κρήτης συμβαίνει κάτι που δεν το περιμένεις από την πρώτη στιγμή που έρχεσαι σε επαφή μαζί του. Συναντάς έναν Άνθρωπο που δεν έχει τίποτα δικό του, βλέπεις έναν Ποιμενάρχη που δεν έχει τίτλο, αντικρύζεις έναν Γέροντα που η σκέψη και ο προβληματισμός του είναι τι κάνει ο συνάνθρωπος του. Εάν έχεις την τύχη στη ζωή σου να τον συναντήσεις κατ´ ιδίαν, καλά θα κάνεις ναμην έχεις άλλη υποχρέωση, γιατί θα σε καθηλώσει και δεν θα καταλάβεις πότε θα περάσουν οι ώρες, όχι η ώρα.
Σε μια συνάντηση μας διαπίστωσα ότι το κινητό του τηλέφωνο δεν ήταν απόρρητο. Τον τηλεφωνούσαν πολλοί και όλοι κάτι ήθελαν. Σε κανέναν από όσους τον τηλεφώνησαν δεν είπε όχι και ακόμα και μερικοί συνάνθρωποι μας, που ήταν επίμονοι, δεν τον εκνεύριζαν, απλώς προσπαθούσε να βρει λύση στο θέμα που του εξέθεταν. Νόμιζα ότι είχα μπροστά μου ένα νέο Άγιο Ιωάννη Ελεήμονα.
Κάθε φορά που το πρόγραμμά του το επιτρέπει, επισκέπτεται τους αρρώστους στα Νοσοκομεία για να τους δίνει δύναμη στο πρόβλημα της υγείας τους. Κάποια μέρα ο Χριστός του επιφύλαξε ένα δώρο. Σε επίσκεψη του σε ένα θάλαμο μεταναστών, μια κυρία του πρόσφερε ένα βιβλίο, που μετά την ανάγνωσή του φρόντισε να μεταφραστεί στα Ελληνικά. Σας το προτείνω γιατί θα σας συναρπάσει, είναι το βιβλίο «Το σκισμένο πέπλο της Εσθήρ Γκιουλσάν».
Σε μια επίσκεψη μου σε ένα Μοναστήρι του Ηρακλείου καθώς συζητούσα με τη Γερόντισσα, αναφερθήκαμε στον Αρχιεπίσκοπο. Η Σεβαστή Γερόντισσα έσταζε μέλι από το στόμα της, το δε πρόσωπό της φωτίστηκε όσην ώρα μιλούσε για τον Σεβαστό Γέροντα Ειρηναίο. Μας «ταλαιπωρεί», μου είπε στο τέλος, διότι συνέχεια μας ζητάει να δίνουμε ελεημοσύνη, αλλά αυτή δεν είναι η αποστολή μας; μου ανέφερε η Γερόντισσα.
Η μεγάλη του αγάπη είναι το ραδιόφωνο. Πιστεύει ότι μέσα από τα ερτζιανά επικοινωνούν και εκφράζονται πολλοί συνάνθρωποι μας που η κλονισμένη υγεία τους δεν τους επιτρέπει να παραστούν στους Ιερούς Ναούς.
Αυτό που σου μένει χαραγμένο στην ψυχή σου, στη σκέψη σου και σε όλη τη ζωή σου μετά από μια συνάντηση με το Σεβασμιότατο είναι Πόσο, μα Πόσο ταπείνωση έχει. Βλέπεις τον Ιεράρχη της Κρήτης και νομίζεις ότι μιλάς με ένα Ασκητή από τα Ερημητήρια των Αστερουσίων.
Στη συνάντηση που είχα μαζί του, τον Αύγουστο του 2017, πριν τις εορταστικές εκδηλώσεις για τα 10 χρόνια Αρχιερατικής Διακονίας του, εξέφρασε τη λύπη του γιατί πρέπει να γίνουν αυτές οι εκδηλώσεις. Στην απάντηση μιας συνεργάτιδός μου ότι: Αυτές γίνονται για να χαρείτε και για να σας τιμήσουν, μας απήντησε: Πρέπει να χαιρόμαστε κάθε μέρα με το δώρο που μας δίνει ο Θεός, που είναι η ζωή μας, και να τιμούμε όλους τους συνανθρώπους μας ως να τιμούμε τον ίδιο τον Κύριο.
Σεβαστέ Γέροντα Ειρηναίε, θα ξεπεράσεις και αυτό το πρόβλημα υγείας και θα έρθω κοντά σου να κάνουμε μαζί αυτήν την εκπομπή στο Ραδιόφωνο της Αρχιεπισκοπής που συμφωνήσαμε.
Σεβασμιώτατε θα φάμε και τις φακούλες που τόσο πολύ αγαπάς.
Ο Θεός να σου δίνει δύναμη και να σου χαρίσει πολλά χρόνια για να μας προστατεύεις με τις προσευχές σου.
-120x86.jpg)
