Του Γιώργου Θεοχάρη
Εντύπωση προκάλεσε στους εκκλησιαστικούς αλλά και σε πολιτικούς κύκλους η απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος να ζητήσει από τον Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών, κ. Κύριλλο, να μεσολαβήσει προς την ρωσική κυβέρνηση για να αρθεί το εμπάργκο στα ελληνικά αγροτικά προιόντα που πλέον έχει η απαγορευτεί η εισαγωγή τους στη ρωσική επικράτεια σε βάρους των ελλήνων αγρότων.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, ποιοί ωθούν την Εκκλησία της Ελλάδος να προβεί σε αυτή την ενέργεια;
Ποιοί κρύβονται πίσω από αυτή την κίνηση που έπρεπε να γίνει από την ελληνική πολιτεία;
Εάν από μόνοι τους οι Ιεράρχες έλαβαν τη πρωτοβουλία για να στείλουν αυτή την επιστολή -παρέμβαση τότε όντως είναι αξιέπαινοι.
Μακάρι αυτή η παρέμβαση να έχει και αγαθά αποτελέσματα. Ομως εάν η πρωτοβουλία αυτή ωθήθηκε από πολιτικά πρόσωπα τότε πρέπει να γνωρίζουμε ποιά είναι αυτά τα πρόσωπα και με ποιούς συνεργάζονται στην Εκκλησία της Ελλάδας.
Το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ με πρόσφατο άρθρο του είχε επισημάνει την ανάγκη να συζητηθεί το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο και με ικανοποίηση είδαμε ότι αυτό τέθηκε επί τάπητος.
Από τη μία πλεύρα γίνεται παρέμβαση της Εκκλησίας της Ελλάδος για να βγει η ελληνική πολιτεία από τη δύσκολη θέση στην οποία περιήλθε μετά το ρωσικό εμπάργκο και από την άλλη πλευρά να απειλεί τους Ιεράρχες ότι θα είναι ποινικά κολάσιμοι εάν από άμβωνος κηρρύτουν τη διδασκαλία του Ευαγγελίου -στους Ορθοδόξους πιστούς- η οποία είναι αντίθετη με τα όσα περιέχει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο.Κυρίως σε ότι αφορά τις ομοφοβικές αναφορές.
Τι έχει να πει επ αυτού ο κ. Πρωθυπουργός ο οποίος φέρνει την Εκκλησία της Ελλάδας σε τέτοια δύσκολη θέση, σε σημείο ώστε να διαγείρει θύελλα διαμαρτυριών με μελλοντικά ίσως αποτελέσματα αρνητικά για τον ίδιο και το κόμμα του;
Ο χρόνος θα δείξει….
