Την δική του απάντηση σε όσους μιλούν για τον κίνδυνο εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας έδωσε πριν από λίγες μέρες ο Μητροπολίτης Αλεξ/πόλεως κ. Άνθιμος στον Ι.Ν. Τιμίου Προδρόμου Νεαπόλεως κατά την ονομαστική εορτή του Σεβ. Μητροπολίτου Νεαπόλεως κ. Βαρνάβα στις 11 Ιουνίου 2015.
Ακολουθεί περίληψη κηρύγματος στην εορτή του Απ. Βαρνάβα στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης
Γιορτάζουμε σήμερα τους Αποστόλους Βαρθολομαίο και Βαρνάβα.
Διδασκόμαστε από το ιεραποστολικό τους φρόνημα, έφεραν το Ευαγγέλιο στον εθνικό κόσμο, “τόλμησαν” να το βγάλουν από την εβραϊκή του μήτρα στον τότε ειδωλολατρικό και παγανιστικό κόσμο. Και το Ευαγγέλιο τον νίκησε!
Γιορτάζει σήμερα ο Πατριάρχης μας, νοερά είναι εδώ μαζί μας. Γιορτάζουμε τον Μητροπολίτη Βαρνάβα.
Αυτός ο συν-εορτασμός, φανερώνει την ενότητα και την συνέχεια της Εκκλησίας.
Όμως εμείς είμαστε εδώ για τον επίσκοπό σας. Γιορτάζει την ονομαστική του εορτή:
από χθες με εσπερινό και ομιλία, σήμερα με θεία Λειτουργία, με την εικόνα της Παναγίας “Άξιόν έστι” δίπλα μας, και σε λίγο ο Χριστός θα μοιραστεί σε όλους σας.
Θα σκεφτόταν άραγε κάποιος: είναι “κοσμικό γεγονός η γιορτή του Επισκόπου! Τί χρειάζεται”;
Χρειάζεται πολύ προσοχή όταν χωρίζουμε και αντιδιαστέλουμε τον κόσμο από την Εκκλησία.
Ακούω συχνά: “…η εκκοσμίκευση της Εκκλησίας”
Μα, το αντίθετο μιας εκκοσμικευμένης Εκκλησίας είναι …η απόκοσμη!
Τη θέλει κανείς; Την αντέχει κανείς;
Να μην κλείσουμε την πόρτα της Εκκλησίας στον κόσμο. Ευχόμαστε “υπέρ του σύμπαντος κόσμου”. Ο κόσμος μας είναι ο κόσμος του Θεού. Κι αν ο κόσμος μας δεν είναι “κόσμημα”, φταίμε εμείς, που δεν γίναμε φως, ώστε “να δει ο κόσμος τα καλά μας έργα και να δοξάσει τον Πατέρα μας τον εν ουρανοίς”.
Αν κλείσουμε την πόρτα της Εκκλησίας σε κάθε πλάνη κι αμαρτία του κόσμου, τότε θα μείνει απ’ έξω από την Εκκλησία και η αλήθεια.
Η Αλήθεια είναι ο Χριστός, που δεν μένει μέσα στην ποίμνη, αλλά αφήνει τα εντός της ποίμνης πρόβατα και τρέχει έξω να βρει τα πλανεμένα: τους άθεους, τους αδιάφορους, τους αντίχριστους.
Εμείς οι “σωστοί” (κατά τη γνώμη μας) ας μην ελεεινολογούμε τον κόσμο και τις αμαρτίες του.
Χρειάζεται να εκκλησιάσουμε τις αμαρτίες του κόσμου
Γι’ αυτό υπάρχει η Εκκλησία, “να αρπάξει τον κόσμο να τον δώσει στο Θεό”.
Οι αμαρτίες του κόσμου είναι και δικές μας, τις έχουμε μέσα μας σε λανθάνουσα κατάσταση ή τις καλύπτουμε υποκριτικά.
Ντρεπόμαστε για τις αμαρτίες του κόσμου, που είναι
και δικές μας, επειδή ντρεπόμαστε για γυμνούς ώμους του Ναζωραίου.
Ποιοί είναι αυτοί που θέλουν τάχα μια πνευματική Εκκλησία; Χωρίς νεύρα, χωρίς στομάχι, χωρίς ανθρώπους, μόνο με αγγέλους; Αυτή η αναζήτηση είναι: ουτοπία, υποκρισία ψευτιά. Σώμα χωρίς ψυχή είναι πτώμα, ψυχή χωρίς σώμα είναι φάντασμα. Όμως ο Χριστός ήρθε “για να μη χαθεί τίποτε”. Για να σωθεί “το όλον”.
Ο Ποιμενάρχης σας σεβ. Βαρνάβας διακονεί τη λατρεία, θεραπεύει το κήρυγμα. Τον άκουσα να λέει: “όμως, τώρα ο λαός πεινάει…” γι’ αυτό και οργάνωσε το τεράστιο κοινωνικό έργο του.
Μακάρι το Κράτος μας να μην ήταν τόσο παράλυτο…και να μην χρειαζόταν να ταΐζουμε εμείς το λαό μας. Επειδή άλλο είναι ο κύριο έργο μας… Όμως, το κάνουμε κι αυτό…
Ο σεβ. Βαρνάβας είναι πατέρας, δάσκαλος, με φρόνημα, με επιμονή, με διάκριση.
Να ζήσει να τον χαίρεται η Εκκλησία μας.
Εις πολλά έτη Δέσποτα!
