Ανταπόκριση Άγιο Όρος – Γιώργος Θεοχάρης
Με βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη εορτάστηκε ο Βατοπαιδινός Αγιος Ευδόκιμος στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου, χοροστατούντος του μητροπολίτη Μύρων, κ.Χρυσοστόμου ο οποίος κατά την προσφώνησή του σήμερα στο καθολικό της Μονής εξέφρασε την βαθύτατη ευλάβεια του προς τον Ιερό πρόσωπο του Αγιορείτη Αγίου. Ταυτόχρονα ο Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου χαρακτήρισε τον Βατοπαίδι “Θεοσύστατο ίδρυμα που το φυλάγει και το προστατεύει ο Κύριος” και ζήτησε από τους πατέρες και τον Καθηγούμενο Εφραίμ να μην φοβούνται παροδικούς κλυδωνισμούς.
Αναφορικά με τον Άγιο Ευδόκιμο είπε μεταξύ άλλων :
“Ένας άλλος λόγος που με δελεάζει αύτη η γιορτή, ο Άγιος Εύδόκιμος, είναι ότι στη ζωή μου και στην καρριέρα μου σαν κληρικός και μάλιστα ανώτερος κληρικός τοΰ Οικουμενικού Πατριαρχείου, προσπάθησα όση μου δύναμη να εύδοκιμήσω στην επί γης ζωή μου, στο πέρασμα από αύτή την ψεύτικη ζωή! Είναι σκιά η ζωή ήμών επί της γης! Αν και μου ήταν δύσκολο να κάμω καλό, σε κάποιους τομείς, τούλάχιστον να μην κάμω, δεν έπρεπε να κάμω κακό στον θεσμό που έτάχθην.
Δεν ειχα αύτό το δικαίωμα, γιατί κανείς δεν με ύποχρέωσε να γίνω κληρικός, μάλλον δε οι μακαριστοί μου γονείς μου άπέτρεπαν να γίνω κληρικός, επειδή με γνώριζαν σαν ένα ζωηρό άγόρι στα νιάτα μου! Δόξα το Θεό όμως, νομίζω μέχρι στιγμής δεν έδωσα άφορμή για μεγάλες στεναχώρειες!
“Επίσης κάτι άκόμα που οδήγησε τα βήματά μου στο Βατοπαίδι, στη γιοτή τοΰ Αγίου Εύδοκίμου, είναι η κουρά του π. Ερμαίου, στο όνομα του συμπρεσβυτέρου του άγίου Νικάνδρου τοΰ πρώτου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, προκατόχου μου στα Μύρα, άμφότερων άγιων της Εκκλησίας μας.
Γιατί ένώ τιμάται συνήθως και Τον τιμούμε και μεις έκεΐ τον Νίκανδρο στα Μύρα, παραθεωρεΐται ο Έρμαιος, ο συμπρεσβύτερος του Άγίου Νικάνδρου και θεωρείται άδικημένος, γιατί το έορτολόγιο-συναξάρι λέγει-κάμει λόγο για τον Άγιο Νίκανδρο και τον συμπρεσβύτερό Του Έρμαιο, πρωτοχριστιανικά και όταν ιδρύθηκε η τοπική Εκκλησία των Μύρων από τον μαθητή του Αποστόλου Παύλου Τιμόθεο έάν δεν με άπατα η μνήμη! Αδυνατούντος του Αποστόλου Παύλου να έξέχθη του πλοίου το οποίο Τον μετέρεφε στη Ρώμη δέσμιο για να δικαστεί και να καταδικαστεί. Τότε σταύθμευσε το πλοίο στην Άνδριάκη, λιμάνι των Μύρων!
Έ λοιπόν άξιον και δίκαιον να έχει και το Βατοπαίδι, η περίβλεπτος αύτή Μονή, τον δικό της Έρμαιο και όχι μόνο Νίκανδρο, ο οποίος εύχομαι να επιτύχει στο διάβα του στη μάταιη αύτη ζωή και να εύδοκιμήσει προς δόξαν της μετάνοιάς του, του “Ορους, της ‘Εκκλησίας τοϋ Χριστού, για να είναι άναπαυμένη και η δική μου συνείδηση που έβαλα το χέρι μου στο κεφάλι του άπάνω”.
Απευθυνόμενος στον Καθηγούμενο Εφραίμ και στη πολυπληθή αδελφότητα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, ο Ιεράρχης του Οικουμενικού Θρόνου υπογράμμισε:
“Τέλος ένα άλλο θέμα που δεν θα ήθελα να παρέλθω είναι το εξής. Τελευταίως παλαιπωριθήκατε και ταλαιπωρείστε! Πιστεύω όμως άπόλυτα ότι οι δοκιμασίες είναι παροδικές και εύτυχώς γρήγορα ξεχνιούνται. Αλλοίμονο αν δεν ξεχνούσαν οι άνθρωποι! Το πλοίο δε που ονομάζεται ‘Εκκλησία δεν φοβάται παροδικούς κλυδωνισμούς, γιατί έπαναλαμβάνω και έπιμένω ότι ο Θρόνος και το Βατοπαίδι είναι θεοσύστατα ιδρύματα και τα φυλάγει και τα προστατεύει ο Κύριος!
Φτάνει έμείς να είμαστε συνετοί και ικανοί ίακοστρόφοι και να μην μπλοκαριζόμαστέ με τα πρόσκαιρα, όσο στενάχωρα κι’ αν είναι! Θα μοϋ πείτε βέβαια ότι αυτός που έπαθε πόνεσε και ύπέφερε. Ναι, αλλά και δοξάστηκε και αγιάστηκε! Απέβεις μορφή πνευματική σεβαστέ Ηγούμενε”.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Κατά την τράπεζα:
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
){kind=link}