Γέροντας Παΐσιος:«Όσοι Αρχιερείς δεν ανταποκρίνονται στις ευθύνες τους, μετά θάνατον οδηγούνται στη κόλαση»
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και στην πλήρη κατάργηση κάθε ηθικής αξίας,όλοι αγανακτούν ,όλοι γκρινιάζουν ,όλοι έχουν κάτι να προτείνουν ,όμως η επίσημη ορθόδοξη εκκλησία δεν ακούγεται πουθενά.Πουθενά κάποιος πνευματικός επίσημος λόγος έστω και για παρηγοριά. Κάποιες μοναδούλες κληρικών έχουν κάτι να πουν.
Στον προβληματισμό μου για την απουσία της επίσημης εκκλησίας από τα συμβαίνοντα ,ήρθε να απαντήσει η ”κραυγή αγωνίας” ενός αγιορείτου μοναχού,του πατρός Δαμασκηνού που με την ταπεινότητά του προσπαθεί να αφυπνίσει αυτούς που θα έπρεπε να είναι άγρυπνοι φρουροί της ορθοδοξίας.Τις απόψεις του θα ήθελα να μοιραστώ με όποιους πιστεύουν ότι αξίζει…
Παρακάτω διαβάστε την επιστολή του Αγιορείτη Ιερομόναχου Δαμασκηνού προς τον Αρχιεπίκοπο κ.κ. Ιερώνυμο.
Ιερομόναχος Δαμασκηνός
Ιερόν Κελλίον του Φιλαδέλφου Εν Αγίω όρει τη 20.10.2013
Τ.Θ. 73
63086 Καρυαί
Άγιον Όρος Άθω
Αριθμός πρωτ. 41 1.
Τω Μακαριωτάτω
Αρχιεπισκόπω Αθηνών
και πάσης Ελλάδος
κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΩι
2. Τη σεπτή Ιερά Συνόδω
της Εκκλησίας της Ελλάδος
Αθήνας
Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,
Σεπτή των Ιεραρχών χορεία,
Είχε μεν πληρότητα και τεκμηρίωσιν δι΄ ακαταμαχήτων επιχειρημάτων η υπ΄ αρ. πρωτ. 39 και από 15.8.2013 ημετέρα επιστολή απευθυνθείσα προς σύμπασαν την Ιεραρχίαν της καθ΄ Ελλάδα ορθοδόξου Μιάς αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας, ήτις αφεώρα εν περιλήψει τας διαχρονικάς σχέσεις του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού ανά τους αιώνας, ως και εις την κρίσιν, που διέρχεται η Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα έτη, καθώς και εις την επίμονον και εργώδη προσπάθειαν ευαρίθμων θεολόγων και δυστυχώς κληρικών τινων διά να μεταλλάξουν την ορθόδοξον πνευματικήν φυσιογνωμίαν της Ελλάδος. Ως εκ της πληρότητος της ως άνω επιστολής, εάν ετύγχανε της προσοχής όλων τωναποδεκτών της, θα ήτο περιττή η εκ νέου ενόχλησις των, χωρίς αμφιβολίαν επιφορτισμένων διά πολυευθύνων ασχολιών, σεπτών αγίων Ιεραρχών και της Υμετέρας σεπτής Μακαριότητος.
Η σιωπή όμως των πλείστων μελών της σεπτής Ιεραρχίας, σιωπή διαπιστωθείσα από την παντελή έλλειψιν πληροφορήσεως της εμής ελαχιστότητος, ότι τουλάχιστον έφθασεν εις τας χείρας ενός εκάστου των αγίων Ιεραρχών, ως και ολοκλήρου του Σώματος της αγίας Ιεραρχίας, προσέτι δε και ο εναρκτήριος λόγος της Υμετέρας σεπτής Μακαριότητος εις την τελευταίαν Αρχιερατικήν Σύνοδον, ως έλαβον γνώσιν εκ της δημοσιεύσεώς του εις το διαδίκτυον, με αναγκάζει, διά λόγους υψίστης επιταγής της συνειδήσεώς μου, να επανέλθω.
Κυρίως θα αναφερθώ εις τρία σημεία της ομιλίας της Υμετέρας Μακαριότητος εις την σεπτήν Ιεραρχίαν.
1. «…Αναμένουμε τις συζητήσεις που θα έχουν με το Υπουργείο Παιδείας, από το οποίο, όπως και από όλη την Κυβέρνηση, βρίσκουμε πνεύμα συναντίληψης και αλληλοκατανόησης. Πρέπει να ομολογήσω ότι η συνεργασία μας με όλα τα Υπουργεία είναι προς το συμφέρον της Εκκλησίας μας».
Όλοι κρινόμεθα, Μακαριώτατε, διά τους λόγους μας και τας πράξεις μας και κατ΄ εξοχήν κρίνονται οι δημόσιοι λόγοι και αι δημόσιαι πράξεις της Πολιτικής και Εκκλησιαστικής ηγεσίας, επομένως και της σεπτής Ιεραρχίας και κατ΄ εξοχήν του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου, υπό του πληρώματος της Εκκλησίας, της λεγομένης εκκλησιαστικής συνειδήσεως, ήτις επιδοκιμάζει η αποδοκιμάζει τας αποφάσεις των Συνόδων (πρβλ. Σύνοδον εν Εφέσω).
Επιτρέψατέ μου να διαφωνήσω ριζικώς με την ως άνω επισήμανσίν Σας. Πως είναι δυνατόν, Μακαριώτατε, ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, σχεδόν εις την συντριπτικήν του πλειοψηφίαν, να είναι αγανακτισμένος και ωργισμένος εναντίον κυρίως των πολιτικών, που εκυβέρνησαν την χώραν επί δεκαετίας και συγκυβερνούν εισέτι την χώραν, και να τους αποκαλεί προδότας, διότι εξεχώρησαν την Εθνικήν κυριαρχίαν και ξεπουλούν τον δημόσιον πλούτον, απολύουν δημοσίους υπαλλήλους, απαγορεύουν να διορίζωνται νέοι ιερείς εις τας κενάς ενορίας, μειώνουν εις το ελάχιστον μισθούς και συντάξεις των απλών πολιτών, οι οποίοι εις την συντριπτικήν των πλειοψηφίαν είναι ορθόδοξοι χριστιανοί, μέλη της Εκκλησίας, της οποίας ηγείσθε ως προκαθήμενος, πολλοί εξ αυτών φθάνουν εις την αυτοκτονίαν (λέγεται ότι υπερβαίνουν τα τελευταία τέσσερα έτη τας πέντε χιλιάδας) και Υμείς να λέγητε ενώπιον των αγίων ιεραρχών, ότι έχετε συναντίληψιν, αλληλοκατανόησιν και συνεργασίαν με όλα τα Υπουργεία προς το συμφέρον της Εκκλησίας;
Εκκλησίαν όμως δεν εννοούμεν μόνον το Ιερατείον, αλλά και τον λαόν, και, όπου εξηφανίσθη ο λαός, δεν υπάρχουν ούτε επίσκοποι εις τας επισκοπάς, ούτε ιερείς εις τας ενορίας (πρβλ. Καισάρειαν της Καππαδοκίας, Τραπεζούντα του Πόντου, Σμύρνην της Ιωνίας.)
Όλοι έχουν την αίσθησιν ότι χάνεται η Ελλάδα και Υμείς εγκωμιάζετε τα ανδρείκελα των Ευρωπαίων και του Δ.Ν.Τ. εις το Ελληνικόν Κοινοβούλιον και το Μέγαρον Μαξίμου; Προσέτι δεν Σας ενώχλησε, Μακαριώτατε, καθόλου η κατάργησις της Κυριακής αργίας, εξ ου γεγονότος στερούνται της δυνατότητος χιλιάδες εργαζομένων να εκκλησιασθούν και να σχολάσουν κατά Θεόν; Διατί δεν εισηκούσθητε και δεν ηύρατε συναντίληψιν από τον αρμόδιον Υπουργόν; Προσέτι διατί δεν ηύρατε συναντίληψιν εις τους νόμους που βάζουν δυναμίτιδα εις τον θεσμόν της οικογενείας; Οι πολίτες Σας κατηγορούν, ως έχω ακούσει ιδίοις ωσίν εις διάφορα σημεία της Ελλάδος, ότι δεν ομιλείτε ανταξίως της κρισιμότητος των καιρών και οσάκις ωμιλήσατε -εκτός όταν ωμιλήσατε δι΄ εκείνης της θαυμασίας επιστολής, ην απεστείλατε εις τον Πρωθυπουργόν κ. Παπαδήμον τον Φεβρουάριον του 2012 – δίδετε την εντύπωσιν ότι στηρίζετε τους υπαιτίους της σημερινής κρίσεως.
2. Αναφέρατε εις την ομιλίαν Σας, Μακαριώτατε, ότι «το Υπουργείο Παιδείας εισάκουσε το αίτημα της Ιεράς Συνόδου. Το μάθημα διατήρησε τις ώρες διδασκαλίας του και το περιεχόμενόν του δεν απώλεσε το θρησκευτικό χαρακτήρα». Προφανώς θα ηθέλατε να είπητε «τον ορθόδοξο χαρακτήρα» και εκ παραδρομής είπατε τον θρησκευτικό χαρακτήρα». Προφανώς θα ηθέλατε να είπητε «τον ορθόδοξο χαρακτήρα» και εκ παραδρομής είπατε τον θρησκευτικό. Όμως ακόμη και σήμερον οι πολέμιοι του ορθοδόξου περιεχομένου του μαθήματος για θρησκείες θέλουν να ομιλούν, ουχί διά τον αθλητισμόν η τα Μαθηματικά, κατά την ώραν των θρησκευτικών μαθημάτων.
Ωσαύτως ανεφέρθητε εις το απόσπασμα του αειμνήστου Υπουργού Παιδείας Α. Τρίτση, διά την σχέσιν του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας και τον νόμον 1566 του 1985 ο οποίος προέβλεπε να γίνεται η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνειδήσεως (αρθρ. 16 παρ. 2 του Συντάγματος) σύμφωνα με την θεολογία της Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας μας. Γι΄ αυτόν τον σκοπό γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην «ορθόδοξη χριστιανική παράδοση» (αρθρ. 1 παρ. 1α) και στο ορθόδοξο χριστιανικό ήθος (αρ. 6 παρ.2β).
Αγνοείτε, Μακαριώτατε, ότι ο νόμος ούτος έχει τροποποιηθεί κατά τα έτη 1990-1992 με την σύνταξιν νέων αναλυτικών προγραμμάτων για την πρωτοβάθμιον και δευτεροβάθμιον εκπαίδευσιν, ως και ότι το Παιδαγωγικόν Ινστιτούτον τω 2002 κατήρτησε και εδημοσίευσε νέα προγράμματα;
Πάντα ταύτα τα προγράμματα από το 1985 έως και το 2002, κατά τον επικεφαλής της ομάδος των εμπειρογνωμόνων, κ. Γιαγκάτζογλου, και κατά την ομήγυρίν του θεωρούνται ακατάλληλα. Οι εμπειρογνώμονες ούτοι και ο κ. Γιαγκάτζογλου επολέμησαν λυσσωδώς τας απόψεις Τρίτση, ως και τας μετά ταύτα τροποποιήσεις, διά να φθάσουν εις την σύνταξιν επί της διαβοήτου κ. Διαμαντοπούλου νέων προγραμμάτων θρησκειολογικού περιεχομένου. Τα προγράμματα ταύτα, ουχί μόνον η ελαχιστότης μου, αλλά προ εμού πλήθος θεολόγων υγιώς σκεπτομένων, Συλλόγων γονέων, Αγιορειτών Καθηγουμένων και σεπτών ιεραρχών εχαρακτήρισαν προδοσίαν της ορθοδοξίας και προδότας τους συντάκτας αυτών.
Ο Υπουργός Παιδείας δεν κρίνεται από το τι έχει δηλώσει προφορικώς εις την Υμετέραν Μακαριότητα, ως και από το τι έχει απαντήσει επ΄ αυτού εις την Βουλήν, αλλά κρίνεται από τας αποφάσεις του επί του θέματος.
Μία απλή ανάγνωσις του εγγράφου του Υπουργείου Παιδείας διά τον χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών της 6.9.2013, ως ανηρτήθη εις το διαδίκτυον, δι΄ ου δηλούνται αι κατευθυντήριοι γραμμαί του μαθήματος, αποδεικνύει, ότι ταυτίζεται απολύτως με την πρότασιν των εμπειρογνωμόνων της ομάδος Γιαγκάτζογλου (όρα εισηγητικήν έκθεσιν του Πιλοτικού προγράμματος της θρησκειολογίας εις το διαδίκτυον, σελ 19) εις την ιστοσελίδα του Υπουργείου. Μάλιστα δε τονίζεται ότι «το νέο πρόγραμμα σπουδών αφορά τη θρησκευτική αγωγή και όχι την Εκκλησιαστική κατήχηση» (επιστολή του Υπουργείου Παιδείας εις την Βουλήν, τέλη Ιουλίου).
Έτσι καταδεικνύεται ότι το Υπουργείον Παιδείας εξηπάτησε την Επιτροπήν της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, μεθ΄ ης διεβουλεύθη, και κατ΄ επέκτασιν εξηπάτησε την Ιεράν Σύνοδον και Υμάς, Μακαριώτατε, και την σεπτήν Ιεραρχίαν άπασαν.
Χωρίς έρευναν προσεκτικήν της συνοδικής Επιτροπής, του τι εννοεί το Υπουργείον με τας δηλώσεις του, ηπατήθη άπασα η σεπτή Ιεραρχία και παρεπλανήθη.
Άρα αι δηλώσεις της Υμετέρας Μακαριότητος εις την σεπτήν Ιεραρχίαν είναι ανακριβείς «ότι ηύρατε κατανόησιν», διότι βασίζονται εις εσφαλμένας και μη απηκριβωμένας διά προσεκτικής ερεύνης πληροφορίας, δι΄ ας ευθύνονται οι διαλεχθέντες εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου ιεράρχαι μετά του Υπουργείου, διότι εστερούντο πείρας της πολιτικής πονηρίας του Υπουργείου, λόγω μη επαρκούς μελέτης των κειμένων των θρησκειολόγων της ομάδος Γιαγκάτζογλου, οι οποίοι φαίνονται να είναι και οι συντάκται των ανακοινώσεων του Υπουργείου. Προσέτι το Υπουργείον εξηπάτησε και την Βουλήν διά της απαντήσεως του Ιουλίου εις τον επερωτώντα Βουλευτήν της Ν.Δ. Ηλίαν Βλαχογιάννη. Επομένως η Εκκλησία δεν εισηκούσθη από τον κ. Υπουργόν.
Ο όπισθεν πάντων κρυπτόμενος κ. Γιαγκάτζογλου εμπαίζει την Εκκλησίαν, και την σεπτήν Ιεραρχίαν, αποδεικνυόμενος, ως όργανον του διαβόλου και των σκοτεινών δυνάμεων. Σήμερον επαληθεύει και πάλιν ο λόγος του Κυρίου προς τους Ιουδαίους διά τους θρησκειολόγους: «υμείς εκ του πατρός του διαβόλου εστέ και τας επιθυμίας του πατρός του διαβόλου εστέ και τας επιθυμίας του πατρός Υμών θέλετε ποιείν. εκείνος ανθρωποκτόνος ην απ΄ αρχής και εν τη αληθεία ουκ έστηκεν, ότι ουκ έστιν αλήθεια εν αυτώ – όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, ότι ψεύστης εστιν και ο πατήρ αυτού. (Ιωάννου 8,44)
Η ιστοσελίς ένθα ευρίσκεται η επιστολή της 6.9.13 του Υπουργείου Παιδείας έχει ως εξής: εδώ
Εκ της επικοινωνίας μου με επαΐοντας θεολόγους και εκπαιδευτικούς επληροφορήθην, ότι το Πιλοτικόν Πρόγραμμα της θρησκειολογίας της ομάδος Γιαγκάτζογλου εξακολουθεί να διδάσκεται εις πολλάς δεκάδας δημοσίων σχολείων Στοιχειώδους και Μέσης εκπαιδεύσεως και εφέτος. Εκκρεμεί δε η επέκτασις η η απόρριψις του Πιλοτικού Προγράμματος εις όλην την επικράτειαν, εφ΄όσον δεν έχει ληφθεί οριστική απόφασις του Υπουργού. Ως δε με επληροφόρησαν μέλη της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων, αντικειμένων εις την εφαρμογήν του Πιλοτικού προγράμματος, έχουν κλείσει συνάντησιν με τον κ.Υπουργόν διά τας ημέρας μετά την Εθνικήν εορτήν της 28ης Οκτωβρίου, προκειμένου να ζητήσουν απόσυρσιν του Πιλοτικού θρησκειολογικού προγράμματος απ΄ όλα τα κρατικά σχολεία.
Ουχί μόνον λοιπόν τα ζητήματα ταύτα είναι εκκρεμή, αλλά και ο αρχιτέκτων και καθοδηγητής του Προγράμματος της μωράς θεολογίας, κ. Γιαγκάτζογλου, εξακολουθεί να διευθύνη το περιοδικόν «Θεολογία» της Εκκλησίας της Ελλάδος και να συμβουλεύη τον Υπουργόν Παιδείας.
Επειδή ενδεχομένως ωρισμένοι Ιεράρχαι και η Υμετέρα Μακαριότης ίσως προβάλουν το επιχείρημα, ότι αδικούμεν τους εν λόγω μωρολόγους-θεολόγους Σας υπενθυμίζω την ιστοσελίδα του Υπουργείου Παιδείας, εις ην είναι δημοσιευμένα α) η εισηγητική έκθεσις και β) το Πιλοτικόν πρόγραμμα της θρησκειολογίας με τον τίτλο «Νέο σχολείο, πρόγραμμα Σπουδών στα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου, προς ανάγνωσιν.
Με αυτά τα θρησκειολογικά δηλητήρια, τα οποία εξισώνουν τον αληθινόν Τριαδικόν Θεόν με τας πλάνας του διαβόλου και των θρησκειών, θα τρέφωνται και εφέτος δεκάδες χιλιάδες ορθόδοξα ελληνόπουλα, υπέρ ων ελληνοπαίδων εξέχεε ο αληθής Θεός και άνθρωπος Ιησούς Χριστός εν τω Γολγοθά το Πανάγιον Αυτού αίμα, υπέρ ων ψυχών θα δόση λόγον εις την Δευτέραν Παρουσίαν η Υμετέρα σεπτή Μακαριότης και η σεπτή Ιεραρχία.
Δεν είχατε την τόλμην, Μακαριώτατε, ευθέως και ανταξίως των Αγίων, να καταδικάσητε τας αξιοδακρύτους ενεργείας και τα φρονήματα των θρησκειολόγων – θεολόγων, μέχρι σήμερον ενώπιον του Ελληνικού λαού και να αποπέμψητε, ως ανάξιον της ιδιότητος του Θεολόγου και Χριστιανού, κ. Γιαγκάτζογλου, εκ της Διευθύνσεως του περιοδικού «Θεολογία».
3. Ανεφέρθητε εις την ομιλίαν Σας, Μακαριώτατε, και εις το θέμα σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας και προεβάλατε εις τους Αγίους Ιεράρχας τα ερωτήματα: «Ποία σχέση επιθυμούμε; Το μοντέλο των διακριτών ρόλων μας εξυπηρετεί ακόμη;»
Έχετε αμφιβολίαν, Μακαριώτατε, ότι το ιδανικώτερον σχήμα σχέσεων είναι αυτό της συναλληλίας, το οποίον ίσχυσε επί δέκα επτά αιώνας μεταξύ Πολιτείας και Εκκλησίας, αφ΄ ότου ο Μ. Κωνσταντίνος ησπάσθη τον Χριστιανισμόν; (εννοείται ότι η σχέσις αύτη ίσχυσεν εν όσω ο Ελληνισμός ήτο ελευθέρα κρατική οντότης) Μόνον αι αθειστικαί δυνάμεις και οι εχθροί του Ελληνισμού, ως και οι κακοί προφήται, μάλλον οι ψευδοπροφήται, προβλέπουν αργά η γρήγορα τον χωρισμόν Κράτους – Εκκλησίας, διά να παγιδεύσουν την σεπτήν Ιεραρχίαν. Ως εθέσατε το ερώτημα εκτίθεσθε, διότι δίδετε την εντύπωσιν, ότι ευνοείτε τον χωρισμόν η και το χειρότερον, ότι συνεργάζεσθε με τας επιθυμούσας τον χωρισμόν αντιεκκλησιαστικάς πολιτικάς δυνάμεις.
Αυτό όμως θα συμβή μόνον, εάν δεν αντισταθή σθεναρώς η διοικούσα Εκκλησία. Τούτο θα αποβή ολέθριον διά τον Ελληνισμόν και το μέλλον του. Μόνον οι Μασσώνοι θα χαρούν, οι οποίοι τον προωθούν, εκμεταλλευόμενοι την αμάθειαν, την αθεΐαν και την αφροσύνην, όσων πολιτικών θέλουν τον χωρισμόν.
Άραγε θα επιτρέψητε, χωρίς σθεναράν αντίστασιν, σαν αυτήν που προέβαλον ο αγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος, οι αγ. μάρτυρες, ο αγ. Αμβρόσιος Μεδιολάνων, ο αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, και τόσοι άλλοι θεοφόροι, άνδρες επιθυμιών του πνεύματος, εις τας ημέρας Σας να λάβη χώραν αυτό το τραγικόν έγκλημα, το οποίον θα στιγματίση η Ιστορία;
Περαίνων την επιστολήν μου, επειδή Σέβομαι και τιμώ βαθύτατα τον θεσμόν της Αρχιερωσύνης, και προπάντων του Αρχιεπισκόπου, κατ΄ επιταγήν της συνειδήσεώς μου αναγκάζομαι να Σας εξομολογηθώ εις τα τίμια ωμοφόρια, με τα οποία διαπορθμεύετε την χάριν του Αγίου Πνεύματος εις το πλήρωμα της εν Ελλάδι Αγίας Εκκλησίας του Χριστού, τα κάτωθι:
Κατά την δεκαετίαν του 1970 είχον το προνόμιον και την ευλογίαν να μονάζω υπό την σεπτήν Ηγουμενίαν του Αρχιμανδρίτου Βασιλείου και νυν προηγουμένου της Ι. Μ. Ιβήρων εις την Ι.Μ. Σταυρονικήτα.
Ο αείμνηστος πατήρ Παΐσιος, ασκητεύων τω καιρώ εκείνω, εις την Καλύβην του Τιμίου Σταυρού της ειρημένης Ι. Μονής, με προσεκάλει πολλάκις, διά να τελέσω την Θείαν Λειτουργίαν εις το ναΰδριον της Καλύβης του.
Μετά την Θείαν Λειτουργίαν εσυνήθιζε κατά το κέρασμα, που επηκολούθει να προσφέρη ένα καφέ, ένα λουκούμι και ένα ποτήρι νερό. Εκεί εδράττετο της ευκαιρίας να μου εμπιστεύηται πολλά θαυμαστά γεγονότα, άτινα ο Θεός του εφανέρωνε, επαναπαυόμενος εις την θεοφιλή άσκησίν του και διά να στηρίζη τους αγώνας του. Ομολογώ ενώπιον του Κυρίου, ότι ου ψεύδομαι, μου έλεγε τόσα σπουδαία, τα οποία μόνον εις την ζωήν μεγάλων αγίων έχω διαβάσει εις Συναξάρια.
Κάποτε λοιπόν μου είπε και το ακόλουθον, το οποίον με συνετάραξε.
«Κατ΄ αυτάς τας ημέρας, Πάτερ, η Χάρις του Αγίου Πνεύματος μου έδειξε τον Άδην εκεί που είναι αι ψυχαί των κολασμένων ανθρώπων, τον τόπον που βασιλεύει ο διάβολος. Εκεί από όλα τα φρικτά που είδα κατ΄ εξοχήν με εντυπωσίασε ότι είδα πολλούς Αρχιερείς, μαύρους, απολιθωμένους, ορθίους με προτεταμένην την ποιμαντορικήν ράβδον.»
Ο γράφων έσπευσε να τον ερωτήση: «Γέροντα, πόσους ιερομονάχους είδες;» Εκείνος αντιπαρήλθε την ερώτησίν μου χωρίς να μου απαντήση και συνέχισε να ομιλή αιτιολογών, διατί είδε πολλούς Αρχιερείς: «Ευθύνες, πάτερ, πολλές έχουν οι Αρχιερείς και όσοι δεν ανταποκρίνονται εις τας ευθύνας των, διά να αρέσουν εις τον Χριστόν, οδηγούνται εκεί εις τον τόπον της βασάνου, μακράν του Χριστού».
Αυτό το όραμα έλαβε χώραν καθ΄ ύπαρ (εν εγρηγόρσει). Εύχομαι να μην επιτρέψη ο Θεός να οδηγηθή εκεί ουδείς πλέον Αρχιερεύς αλλά ουδέ ιερομόναχος. Αυτό όμως θα εξαρτηθή από την εκπλήρωσιν των ευθυνών μας, ευαρέστως εις τον Χριστόν και ουχί κατά τας επιθυμίας των λεγομένων ισχυρών και μεγάλων της Γης.
Επί δε τούτοις εξαιτούμενος συγγνώμην, αν ο τρόπος που Σας γράφω δεν είναι ο αρμόζων, διατελώ βαθυσεβάστως και ασπάζομαι την Υμετέραν Χαριτόβρυτον Δεξιάν, εξαιτούμενος τας Υμετέρας ευχάς και ευλογίας.
Ιερομόναχος Δαμασκηνός
ο του Φιλαδέλφου
-120x86.jpg)
