Η Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους εόρτασε την Κυριακή 18 Οκτωβρίου την έλευση της Παναγίας της Οδηγήτριας, από την Ι.Μ. Βατοπαιδίου.
400 και πλέον προσκυνητές παρεβρέθησαν στην Ιερά Πανήγυρη, όπου προεξήρχε ο Μητροπολίτης Κίτρους Κατερίνης & Πλαταμώνος κ. Γεωργίος ενώ συμμετείχαν οι καθηγούμενοι της Ι.Μ. Ξενοφόντως κ. Αλέξιος και της Ι.Μ. Παντοκράτορος κ. Γαβριήλ.
Πραγματοποιήθηκε Ιερά Αγρυπνία, η οποία ξεκίνησε στις 7 το βράδυ και ολοκληρώθηκε στις 4 το πρωί. Μετά από μία μικρή διακοπή, ακολούθησε η πανηγυρική Θεία Λειτουργία.
Λίγα λόγια περί της Αγίας Εικόνας:
Η εφέστιος και ιερά εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου (της Οδηγήτριας) ανεχώρησε θαυματουργικά από την Ι.Μ. Βατοπαιδίου και ενθρονίστηκε στην Ι.Μ. Ξενοφόντως κατά το 1730 μ.Χ. το μήνα Οκτώβριο. Το θαύμα της αοράτου ελεύσεως, περιγράφεται στην χειρόγραφη ιερά ιστορία της Μονής, ως εξής:
“Ανάγνωθι, ώ άνθρωπε, μαθείν εν περιλήψει, πόθεν εν τήδε τη Μονή, εμοί εικών αφίχθη. Προστάτης εγώ πέλουσα, θερμή των Ορθοδόξων, κατ’εξοχήν των μοναστών και των εν Όρει όντων.Του Άθωνος, όπερ εγώ, κληρονομίαν σχούσα, και θαυμαστώς ηγίασα, σκέπουσα, συντηρούσα. Ηυδόκησα και την Μονήν, την δε του Ξενοφώντος, ελέους χάριτος τύχειν, εκ της εμής εικόνος. Ην περ και εξαπέστειλα, από το Βατοπαίδι, δυνάμεως της Θεικής, χωρίς ανθρώπου χέρι. Παραμυθίας ένεκα, των εν Αυτή πατέρων, των επ’εσχάτων ημερών, τούτου αξιωθέντων. Κατεκοσμήθη δε Αυτή, παρα του Παισίου, Καθηγουμένου της Μονής, του εκ του Βυζαντίου. Εις σκέπην και βοήθειαν, αυτού και των πατέρων, όπου υπερ αυτών, εγώ, διηνεκώς πρεσβεύω.
Ως εκ της Μονής προς την Θεοτόκον.
Εγώ δε σε Πανάχραντε, ως πάντα δυναμένην, ομολογώ Μητέρα Σε, Θεού δεδοξασμένην. Κηρύττω σου το έλεος και την ευεργεσίαν, την εις εμέ Σου άμαχον, Δέσποινα προστασίαν. Η χάρις του ελέους Σου, αεί με σκεπασάτω, εξ αοράτων με εχθρών και ορατών σωσάτω.
Παΐσιος ο Βυζάντιος, βλέπων καθ’ εκάστην τα εξαίσια της εικόνος θαύματα, κατεκόσμησεν αυτήν τοιουτοτρόπως κατα το 1815. (Δια αργυροεπιχρύσου καλύμματος).”
Απολυτίκιον Παναγίας Οδηγήτριας (Ήχος α’)
Έκόνα Σου Άγιαν την Οδηγήτριαν Άχραντε, νύν πανευλαβώς προσκυνούντες, γεραίρομεν Παρθένε’ επέστη γάρ ξένωνς προς ημάς βραβεύουσα θαυμάτων προχολην, και εκ παντοιων ελευθερούσα των δεινών, διο σοι πόθω βοώμεν :
Δόξα τη ευσπλαχνία Σου σεμνή,
Δόξα τή άντιλήψει Σου,
Δόξα τή προμηθεία Σου
μόνη Πανύμνητε.
){kind=link}