Με την εξέλιξη της μελισσοκομίας κάποιοι μελέτησαν και αντέγραψαν την ανάπτυξη του σμήνους στη φυσική φωλιά και επινόησαν το κοφίνι το οποίο κυκλοφορούσε σε διάφορες παραλλαγές (η πιο γνωστή το κοφίνι της Χαλκιδικής).
Δεν ήταν εύκολο στην χρήση ούτε μεταφέρονταν εύκολα καθώς η κατασκευή του απαιτούσε δέσιμο με τοποθέτηση τετράγωνου πανιού στη βάση για τη μεταφορά το οποίο ήταν ολόκληρη ιεροτελεστία.
Χρησιμοποιούνταν όμως ευρέως γιατί τα υλικά κατασκευής του υπήρχαν άφθονα στη φύση χωρίς κόστος (λυγαριά – ελιά – κληματσίδα – καλάμι – πηλός – στάχτη – σβουνιά κτλ.) και μπορούσε να το φτιάξει εύκολα ο κάθε μερακλής. Σήμερα έχει αντικατασταθεί από τη γνωστή κυψέλη.
Στο Άγιο Όρος αρκετοί μοναχοί χρησιμοποιούν ακόμη το κοφίνι. Ο κ. Χρήστος, Σεϊμένης στις Καρυές, με βοήθησε στη φωτογράφιση κάποιων κοφινιών. (Το τσιγάρο χρησιμεύει για καπνιστήρι που απωθεί τις μέλισσες)
Το μέλι του Αγίου Όρους παράγεται, κυρίως, από το νέκταρ και τις μελιτώδεις εκκρίσεις της καστανιάς, έχει δυνατή γεύση και έντονο άρωμα, ενώ είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
-120x86.jpg)
){kind=link}