Ρεπορτάζ:Γιώργος Θεοχάρης- ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Με μια παράσταση που ένωσε την ιστορική μνήμη με τη συγκίνηση, η Σοφία Μάνου ερμήνευσε τη Σοφία Βέμπο και μας ταξίδεψε στις πιο φωτεινές στιγμές του ελληνισμού.
Το βράδυ της Τρίτης 14 Οκτωβρίου 2025, το θέατρο «Παλλάς» πλημμύρισε από συναίσθημα και πατριωτισμό, στη φιλανθρωπική συναυλία με τίτλο «Σοφία Βέμπο – Η φωνή που νίκησε τον φασισμό», υπό την αιγίδα του Ινστιτούτου «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός».
Το vimaorthodoxias.gr κατέγραψε όλη τη βραδιά, που αποτέλεσε πραγματική «κατάθεση ψυχής» – όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Γέροντα Εφραίμ. Ο ίδιος, με λόγια γεμάτα πνευματικότητα, μίλησε για τη «συνάντηση Ορθοδοξίας και ελληνισμού» μέσα από τη φωνή της Σοφίας Βέμπο, τονίζοντας πως «η τέχνη, όταν πορεύεται με πίστη, γίνεται δρόμος εσωτερικής ελευθερίας και αντίστασης».
Η φωνή που ξύπνησε μνήμες
Η Σοφία Μάνου, με τη βαθιά ευαισθησία και τη μοναδική χροιά της, απέδωσε τα τραγούδια της Βέμπο με τρόπο λιτό και συγκλονιστικό, μεταφέροντας στο σήμερα το πάθος, τις αγωνίες και την υπερηφάνεια μιας γενιάς που πολέμησε για την ελευθερία. Όπως δήλωσε συγκινημένη, «για μένα, που μεγάλωσα στο εξωτερικό, απόψε ήταν μια κατάδυση ψυχής. Ένιωσα πως τραγουδώ για την Ελλάδα που κουβαλώ μέσα μου».
Μετά την παράσταση, ο Γέροντας Εφραίμ της προσέφερε ως ευλογία αντίγραφο της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας της Σφαγμένης, χειροποίητο έργο των μοναχών του Αγίου Όρους. Δακρυσμένη, η καλλιτέχνις παρέλαβε το δώρο λέγοντας: «Αυτή η εικόνα θα με συνοδεύει σε κάθε μου εμφάνιση. Είναι το φως της ψυχής μου».
Παρουσίες υψηλού κύρους
Ως εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, παρέστη ο Εψηφισμένος Επίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Βαρνάβας, ο οποίος δήλωσε πως «Ελληνισμός και Ορθοδοξία είναι δύο συνυφασμένες έννοιες. Η Σοφία Βέμπο τις συνδύασε με ανεπανάληπτο τρόπο – και απόψε το αποδείξατε ξανά».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, στον δικό του χαιρετισμό, άφησε να εννοηθεί ότι η βραδιά αυτή δεν είναι απλώς μουσική, είναι ένα προσκύνημα στην ψυχή του Έθνους. Παρόντες ήταν, επίσης, ο Εψηφισμένος Επίσκοπος Ταλαντίου κ. Θεολόγος, ο Πρόεδρος του κόμματος “Νίκη” Δημήτρης Νατσιός, καθώς και πλήθος ανθρώπων των γραμμάτων, της τέχνης και του κλήρου.
Η μουσική ως πράξη μνήμης
Τη Σοφία Μάνου συνόδευσε η Ορχήστρα «ΚΑΝΩΝ», υπό τη διεύθυνση του Μανόλη Ανδρουλιδάκη, με καλλιτεχνική επιμέλεια του Άρχοντος Πρωτομαΐστορος της Μ.τ.Χ.Ε. Γεώργιου Δεμελή.
Μέσα από την αφήγηση της Ναταλίας Δραγούμη και του Βασίλη Τραϊφόρου, ανιψιού της Σοφίας Βέμπο, οι θεατές γνώρισαν άγνωστες πτυχές της ζωής της «φωνής της νίκης».
Η βραδιά απέκτησε έντονη συγκινησιακή φόρτιση όταν προβλήθηκαν σπάνια ηχητικά ντοκουμέντα από τις εκπομπές του Μετώπου, ενώ η φωνή της Βέμπο «συναντούσε» ζωντανά τη φωνή της Μάνου σε ένα συγκλονιστικό ηχητικό διάλογο γενεών.
Τα έσοδα για τη «Γαλιλαία»
Η συναυλία είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα, καθώς τα έσοδα θα διατεθούν για τη στήριξη της Μονάδας Ανακουφιστικής Φροντίδας “Γαλιλαία” της Ιεράς Μητρόπολης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, που προσφέρει στήριξη σε ανθρώπους στο τελικό στάδιο της ζωής τους.
Ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός», Απόστολος Νικολαΐδης, ευχαρίστησε τους συντελεστές για την ανιδιοτελή συμμετοχή τους, σημειώνοντας πως «η μουσική της Βέμπο μάς θυμίζει ότι το φως του ελληνισμού δεν σβήνει όταν υπάρχει πίστη, ήθος και αλληλεγγύη».
Ο ελληνισμός που αντιστέκεται
Η παράσταση «Σοφία Βέμπο – Η φωνή που νίκησε τον φασισμό» δεν ήταν απλώς ένα καλλιτεχνικό γεγονός, αλλά μια αναδρομή στις ρίζες του ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, μια υπενθύμιση ότι η ψυχή του Έθνους αντλεί δύναμη από την πίστη και τη θυσία.
Ο Γέροντας Εφραίμ, με ταπεινότητα αλλά και πνευματική ακρίβεια, έκλεισε τη βραδιά λέγοντας:
«Η Σοφία Βέμπο δεν τραγουδούσε μόνο για την πατρίδα· τραγουδούσε για το φως της πίστης της ψυχής του Έλληνα. Απόψε, μέσα από τη φωνή της Σοφίας Μάνου, αυτό το φως άναψε ξανά».
Η εκδήλωση αυτή, που θα μείνει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη όσων παρευρέθηκαν, απέδειξε πως η Ορθοδοξία, ο ελληνισμός και η μουσική μπορούν ακόμη να ενώσουν καρδιές – να μετατρέψουν τη μνήμη σε δύναμη και τη νοσταλγία σε προσευχή για το αύριο.
