Ι.Μ. ΤΡΙΚΚΗΣ: Την Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025 το απόγευμα, στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορμπόβου, ο Μητροπολίτης Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος τέλεσε την Ιερά Ακολουθία της Μοναχικής Κουράς της αδελφής Χρυσοστόμης, η οποία έλαβε το Μέγα και Αγγελικό Σχήμα.
Κατά τη διάρκεια της κατανυκτικής τελετής, ο Μητροπολίτης απηύθυνε λόγους πατρικής αγάπης και πνευματικής ενίσχυσης προς τη νέα Μεγαλόσχημη, υπογραμμίζοντας τη σημασία της μοναχικής αφιέρωσης και της σταθερότητας στην υπακοή και την ταπείνωση.
Η Ιερά Ακολουθία τελέσθηκε μέσα σε κλίμα κατανύξεως και πνευματικής χαράς, παρουσία πλήθους πιστών που συμμετείχαν προσευχητικά στο ιερό αυτό γεγονός.
ΟΜΙΛΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΡΙΚΚΗΣ, ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΑΙ ΠΥΛΗΣ κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
«Αγαπητή μου αδελφή Χρυσοστόμη,
Σήμερα είναι η πιο ιερή και συγκλονιστική στιγμή της ζωής σου. Απόψε, ενώπιον του Εσταυρωμένου Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, ενδύθηκες το άγιο και αγγελικό σχήμα και έγινες ΜΟΝΑΧΗ της Εκκλησίας του Χριστού.
Δεν είναι μια απλή αλλαγή ενδύματος, ούτε μια συγκινητική τελετή. Είναι ένα βαθύ μυστήριο, μια νέα γέννηση. Από σήμερα πεθαίνει ο παλαιός άνθρωπος και ανασταίνεται ο νέος άνθρωπος, η Χρυσοστόμη, η αφιερωμένη ψυχή στον Θεό.
Τι σημαίνει να είσαι μοναχή;
Σημαίνει να έχεις αρνηθεί τον κόσμο, όχι επειδή τον μισείς, αλλά επειδή ποθείς κάτι ανώτερο. Επειδή αγάπησες τον Χριστό περισσότερο από όλα τα ωραία και ελκυστικά του κόσμου αυτού.
Μοναχή σημαίνει νύμφη του Χριστού. Σημαίνει να έχεις δώσει την καρδιά σου εξ ολοκλήρου σε Εκείνον που σε κάλεσε με το «Δεῦρο ὀπίσω μου».
Από σήμερα δεν ανήκεις πια ούτε στον εαυτό σου, ούτε στους συγγενείς σου, ούτε στους φίλους σου. Ανήκεις ολοκληρωτικά στον Νυμφίο Χριστό.
Είσαι πλέον μέρος της στρατείας των μοναχών, αυτών που με νηστεία, προσευχή, υπακοή και δάκρυα στηρίζουν τον κόσμο που σιωπηλά χάνεται.
Η μοναχή δεν ζει για τον εαυτό της.
Ζει για όλους. Προσεύχεται για τους ζωντανούς και τους κεκοιμημένους, για τους πονεμένους, για όσους δεν προσεύχονται ποτέ, για όσους δεν πιστεύουν καν.
Ο μοναχός και η μοναχή κρατούν με την προσευχή τους όλον τον κόσμο να μην καταρρεύσει.
Αγαπητή μου Χρυσοστόμη,
Στην πορεία σου από σήμερα θα έχεις οδηγό και προστάτη την γερόντισσά σου, την σεβαστή Ηγουμένη Θεοφύλακτη.
Η υπακοή προς εκείνη δεν είναι ανθρώπινη υποταγή. Είναι πνευματική ελευθερία. Όταν κάνεις υπακοή στη γερόντισσά σου, δεν χάνεις τη θέλησή σου· τη μεταμορφώνεις. Δεν σβήνεις το πρόσωπό σου· το φωτίζεις.
Η υπακοή είναι το πιο δύσκολο και το πιο σωτήριο έργο. Είναι ο δρόμος που οδηγεί στην ταπείνωση, και η ταπείνωση είναι η πύλη του Παραδείσου.
Να την εμπιστεύεσαι. Να τη σέβεσαι. Να τη βλέπεις όχι μόνο ως διοικητική αρχή, αλλά ως μητέρα και οδηγό. Να θυμάσαι ότι μέσα από την υπακοή σου στη γερόντισσα, μαθαίνεις να υπακούς στον ίδιο τον Χριστό.
Και μαζί με την υπακοή στη γερόντισσα, να έχεις πάντοτε στενή πνευματική σχέση με τον πνευματικό σου πατέρα και ηγούμενο της Ιεράς Μονής Δουσίκου, τον σεβαστό Γέροντα Βησσαρίωνα.
Η εξομολόγηση είναι το δεύτερο άνοιγμα της ψυχής σου στον Θεό. Είναι το λουτρό της χάριτος. Είναι το άρωμα της μετάνοιας που κρατά την καρδιά σου ζωντανή και ευώδη. Μην αφήνεις ποτέ την ψυχή σου να βαραίνει χωρίς εξομολόγηση. Ο πνευματικός σου είναι το στόμα του Χριστού, η φωνή Του που σε καθοδηγεί, σε σηκώνει, σε παρηγορεί. Να πηγαίνεις σε εκείνον με ειλικρίνεια, απλότητα και εμπιστοσύνη. Να του ανοίγεις ό,τι έχεις μέσα σου χωρίς φόβο. Και να δέχεσαι ό,τι σου λέει με πίστη, όπως θα δεχόσουν τον ίδιο τον Κύριο.
Μαζί με την υπακοή και την εξομολόγηση, θεμέλιο της μοναχικής ζωής είναι και η αγάπη προς τις αδελφές σου στη Μονή.
Να θυμάσαι πάντοτε ότι δεν είσαι μόνη σου στον αγώνα αυτό. Η Μονή είναι μια οικογένεια. Οι μοναχές είναι αδελφές μεταξύ τους. Η μία στηρίζει την άλλη, παρηγορεί, ανέχεται, συγχωρεί. Να αγαπάς όλες τις αδελφές σου χωρίς διάκριση, χωρίς σύγκριση, χωρίς κρίση. Η αληθινή μοναχή δεν ζητά να έχει δίκιο· ζητά να έχει ειρήνη.
Να συγχωρείς γρήγορα, να μιλάς με πραότητα, να προσεύχεσαι για όλες, ακόμη κι όταν κάποια σε πικράνει.
Έτσι, το κοινόβιο γίνεται μικρός παράδεισος, όπου κάθε ψυχή λάμπει από την παρουσία του Θεού.
Η αγάπη είναι το στέμμα της μοναχικής ζωής. Χωρίς αυτήν, ούτε προσευχή, ούτε νηστεία, ούτε κανένα έργο δεν έχει αξία.
Απόψε, καθώς ψάλλαμε τα ιερά λόγια της ακολουθίας, η Μονή Κόρμποβου ξαναζεί στιγμές ουράνιες. Η Παναγία, η Κορμποβίτισσα, η προστάτιδα και έφορος αυτής της Μονής, σε αγκαλιάζει σαν Μάνα και σε σκεπάζει με το άχραντο μαφόριό Της.
Μπροστά στο ιερό Της εικόνισμα να ακουμπάς κάθε λύπη και κάθε πόθο σου. Εκείνη να είναι η δασκάλα σου στην υπακοή, η παρηγοριά σου στη θλίψη, η χαρά σου στις δοκιμασίες. Να θυμάσαι πως όπως Εκείνη είπε το «γένοιτό μοι κατά το ρήμά Σου», έτσι κι εσύ καλείσαι να λες κάθε μέρα στον Θεό: «Γένοιτό μοι κατά το θέλημά Σου».
Και η ευχή του πρώτου κτήτορος αυτής της Μονής, του μακαριστού ηγουμένου Ιγνατίου, σκεπάζει απόψε την ψυχή σου. Εκείνος υπήρξε γνήσιος εργάτης του Θεού, άνθρωπος που έδωσε την ζωή του για τις δύο Μονές του Δουσίκου και του Κόρμποβου με θυσιαστική αγάπη και αφοσίωση.
Το πνεύμα του ζει ανάμεσά σας. Το έργο του συνεχίζεται στα χέρια σας. Και είμαι βέβαιος πως σήμερα, εκείνος χαίρεται στον ουρανό βλέποντας τη νέα καρδιά που προσφέρεται στον Χριστό μέσα στη Μονή που εκείνος αγάπησε και πότισε με τον ιδρώτα του.
Αδελφή Χρυσόστομη,
Από σήμερα ξεκινάς μια νέα πορεία. Δεν θα είναι εύκολη. Θα έχει σταυρό, δοκιμασίες, πειρασμούς. Αλλά θα έχει και χαρά, φως, ανάπαυση. Όσο μένεις κοντά στον Χριστό, όσο κρατάς την προσευχή σου, όσο έχεις ταπείνωση, τίποτα δεν θα σε φοβίζει.
Να θυμάσαι: η αληθινή μοναχή δεν φαίνεται από τα ρούχα που φορά, αλλά από την ειρήνη που εκπέμπει, από την προσευχή που αναβλύζει, από το χαμόγελο που δείχνει ότι μέσα της κατοικεί ο Θεός.
Εύχομαι η ζωή σου να είναι μια διαρκής δοξολογία. Να γίνεις πηγή ειρήνης για τη Μονή σου, παρηγοριά για τις αδελφές σου, μαρτυρία πίστης για όλους. Και όταν, ύστερα από χρόνια, κλείσεις τα μάτια σου, να σε παραλάβει ο Νυμφίος Χριστός και να σου πει: «Εὖ, δούλη αγαθή και πιστή· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου». Αμήν».
