Πατριάρχης Σερβίας: Την Κυριακή 3 Αυγούστου 2025, στο Σρέμσκι Κάρλοβτσι, ο Πατριάρχης Σερβίας κ. Πορφύριος εκφώνησε ομιλία κατά την Ημέρα Μνήμης των Σέρβων που υπέφεραν και εκδιώχθηκαν πριν από τριάντα χρόνια κατά την επιχείρηση «Καταιγίδα». Στο κήρυγμά του, κάλεσε σε ενότητα, ταπείνωση και αλληλεγγύη, σε μια εποχή έντονων δοκιμασιών για τον σερβικό λαό και ολόκληρο τον κόσμο.
«Προσεύχομαι στον Κύριο και απευθύνω έκκληση σε όλους, χωρίς εξαίρεση, να υπερβούμε τα στενά, εγωιστικά και ιδιαίτερα τα ιδεολογικά συμφέροντα», τόνισε ο Πατριάρχης Πορφύριος. «Ας υψωθούμε, με το πνεύμα της ορθόδοξης συνοδικότητας, πάνω από κάθε διχασμό και διαμάχη».
Αναφερόμενος στην επιστολή του Αποστόλου Παύλου προς τους Κορινθίους, υπενθύμισε στους πιστούς: «Σας παρακαλώ, αδελφοί, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να λέτε όλοι το ίδιο και να μην υπάρχουν σχίσματα ανάμεσά σας, αλλά να είστε ενωμένοι με τον ίδιο νου και την ίδια γνώμη. Διότι πληροφορήθηκα ότι υπάρχουν μεταξύ σας διαμάχες» (Α΄ Κορ. 1,10–11).
Αυτό, υπογράμμισε, είναι η διαχρονική φωνή της Εκκλησίας του Χριστού και του Αγίου Σάββα, που πάντα καλεί σε ειρήνη, κατανόηση και αγάπη μεταξύ αδελφών.
«Πάνω απ’ όλα, ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός μάς καλεί να είμαστε ένα, μέσα από την πίστη σε Αυτόν» (Ιω. 17,21), επισήμανε ο Πατριάρχης.
Εξηγώντας πρακτικά τι σημαίνει αυτή η ενότητα, τόνισε:
- Να έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον, αναγνωρίζοντας πως κανείς δεν μπορεί να ζήσει απομονωμένος.
- Να συγχωρούμε και να ζητούμε συγχώρεση.
- Να απορρίψουμε τον αποκλεισμό και να ανοίξουμε τις καρδιές μας ο ένας προς τον άλλον.
- Να αναγνωρίζουμε ότι κανείς δεν περισσεύει και κάθε άνθρωπος είναι πολύτιμος.
- Να ζούμε ο ένας για τον άλλον και όχι απλώς δίπλα στον άλλον.
- Να καλλιεργούμε την υπομονή, τη συμπόνια, την αλληλεγγύη και το έλεος.
- Να τιμούμε την αξιοπρέπεια του άλλου και να ενισχύουμε ο ένας τον άλλον με αγάπη και σεβασμό.
Ο Πατριάρχης Πορφύριος έκλεισε με μια θερμή προτροπή προς το ποίμνιο του: «Ας προσπαθήσουμε ο καθένας μας να γίνει καλύτερος στα μάτια του Θεού και πιο γεμάτος αγάπη προς τον πλησίον, ώστε να προοδεύσει ο λαός μας. Αυτή πρέπει να είναι η συνειδητή μας επιλογή, αν ακόμα θέλουμε να λεγόμαστε – και να είμαστε αληθινά – τα παιδιά του Αγίου Σάββα».
