ΚΥΠΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Δηλώσεις με αιχμές από τον Αρχιεπίσκοπο – αλλά και αμφισβήτηση από την κοινωνία
Του Γιώργου Θεοχάρη
Σε δηλώσεις που προκαλούν έντονο προβληματισμό και διχάζουν την εκκλησιαστική κοινότητα, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος χαρακτήρισε τις τελευταίες εξελίξεις ως «αποκάλυψη αίρεσης εντός της Εκκλησίας». Αναφερόταν στις αντιδράσεις που έχουν ξεσπάσει μετά την έκπτωση του Επισκόπου Τυχικού από τον Μητροπολιτικό Θρόνο Πάφου, απόφαση της Ιεράς Συνόδου η οποία έχει ήδη προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις σε λαϊκό και εκκλησιαστικό επίπεδο.
Οι δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου έγιναν στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου – ΡΙΚ, όπου επεσήμανε ότι η «αντίδραση δεν περιορίζεται στην Πάφο, αλλά προέρχεται από γειτονικές Μητροπόλεις και από όλη την Κύπρο», αφήνοντας αιχμές για «αλλότρια κίνητρα». Ωστόσο, η γενίκευση περί «αίρεσης» και η επιθετική ρητορική δεν βρίσκει ανακούφιση ούτε στους πιστούς ούτε σε σημαντική μερίδα του κλήρου.
Επανέρχεται η καχυποψία – Η στάση της Ιεράς Συνόδου και το τελεσίγραφο στον Τυχικό
Η ηγεσία της Εκκλησίας της Κύπρου φαίνεται να υιοθετεί αποκλειστική και αυστηρή γραμμή, καλώντας τον τέως Μητροπολίτη Τυχικό να υποβάλει ομολογία πίστεως μέχρι τις 23 Ιουνίου, ημέρα συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως δήλωσε ο Προκαθήμενος, η υπόθεση «θα κλείσει οριστικά».
Το ύφος αυτό ερμηνεύεται από αρκετούς παρατηρητές ως συνεχιζόμενη αδιαλλαξία, σε μια περίοδο που θα απαιτούνταν ψυχραιμία, διάλογος και ποιμαντική κατανόηση. Πιστοί και ιερείς που συμμετείχαν σε τρισάγια και προσευχές υπέρ του καθαιρεθέντος επισκόπου μιλούν πλέον για απόπειρα φίμωσης όσων εκφράζουν διαφορετική ερμηνεία σε θεολογικά και διοικητικά ζητήματα.
Οι υποθέσεις Μόρφου και Οσίου Αββακούμ φέρνουν νέα ένταση
Στη σκιά της κρίσης, η Ιερά Σύνοδος καλείται να διαχειριστεί και τα «μέτωπα» που έχουν ανοίξει με δηλώσεις του Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου, καθώς και την υπόθεση της Μονής Οσίου Αββακούμ. Ο Αρχιεπίσκοπος, παρότι υποστήριξε ότι δεν έχει κατατεθεί καμία καταγγελία κατά του Μητροπολίτη Ταμασού και Ορεινής Ησαΐα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο διερεύνησης, αν υπάρξουν επώνυμες καταθέσεις.
Ωστόσο, και εδώ καταγράφεται διάχυτος σκεπτικισμός. Πολλοί πιστοί εκφράζουν την ανησυχία τους για επιλεκτική αντιμετώπιση προσώπων και καταστάσεων, υποστηρίζοντας ότι οι θεσμικές διαδικασίες λειτουργούν ως εργαλείο επιβολής συγκεκριμένων γραμμών, και όχι ως όργανα εκκλησιαστικής ειρήνευσης.
Η Εκκλησία μπροστά στον κίνδυνο διχασμού
Το ρήγμα που βαθαίνει στην Εκκλησία της Κύπρου δεν είναι μόνο διοικητικό ή προσωπικό. Είναι βαθιά θεολογικό και πνευματικό. Αντί για κάλεσμα σε ενότητα, οι δηλώσεις περί «αίρεσης» και οι μονομερείς χαρακτηρισμοί δημιουργούν κλίμα διωγμού και ανασφάλειας στους πιστούς.
Η ηγεσία της Εκκλησίας καλείται να σταθμίσει με ευθύνη τα βήματά της. Όταν η ενότητα του πληρώματος απειλείται, δεν αρκεί η καταγγελία – χρειάζεται ταπείνωση, διάλογος και θεολογική εμβάθυνση, ώστε να διαφυλαχθεί το εκκλησιαστικό σώμα από σχίσματα και πνευματική αποξένωση.
Το ερώτημα που αναδύεται πλέον είναι αν ο λόγος του Αρχιεπισκόπου οικοδομεί ή βαθαίνει το ρήγμα. Και η απάντηση, φαίνεται, δεν θα δοθεί μόνο στις συνεδριάσεις, αλλά και στους ναούς.
