Πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΗΜΑΘΙΑΣ: Την Κυριακή 11 Μαΐου (του Παραλύτου) πανηγύρισε ο Ιερός Ναός Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας.

Την πανηγυρική θεία Λειτουργία τέλεσε ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε και το θείο Λόγο.

Ομιλία Σεβασμιωτάτου

«Κύριε, άνθρωπον ουκ έχω ίνα όταν ταραχθή το ύδωρ βάλη με εις την κολυμβήθραν».

Ένα από τα πιο δραματικά παράπονα στην ιστορία της ανθρωπότητος ακούσαμε στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ένα παράπονο, που εκφράζει ολόκληρο το δράμα της ανθρωπίνης υπάρξεως που ήταν επί αιώνες δέσμια της αμαρτίας και του διαβόλου, ακούει ο Χριστός στην Προβατική κολυμβήθρα.

Ένας άνθρωπος, ένας παράλυτος άνθρωπος περίμενε εκεί επί τριάντα οκτώ χρόνια, μήπως βρεθεί κάποιος σπλαγχνικός συνάνθρωπός του, ώστε μόλις κατέλθει ο άγγελος, όπως συνέβαινε κάποιες φορές, και ταράξει το νερό της κολυμβήθρας, να τον σηκώσει από το κρεβάτι του και τον βάλει μέσα για να θεραπευθεί.

Τριάντα οκτώ χρόνια περίμενε ο παράλυτος, μια ζωή σχεδόν, αλλά κανείς δεν βρισκόταν διατεθειμένος να τον βοηθήσει. Μέχρι που ήλθε ο φιλάνθρωπος Θεάνθρωπος για να τον λυτρώσει από τη δυσβάσταχτη παραλυσία, να τον απαλλάξει από την πικρία της εγκαταλείψεως από τους ανθρώπους και να του δώσει τη θεραπεία και την ίαση.

Ο Χριστός δεν περιμένει να ζητήσει ο παραλυτικός τη βοήθειά του, αλλά σπεύδει ο ίδιος προς αυτόν και τον ρωτά: «θέλεις υγιής γενέσθαι;» Θέλεις να γίνεις υγιής;

Δεν τον θεραπεύει αμέσως σεβόμενος τη θέλησή του και τις επιλογές του, σεβόμενος την ελευθερία του. Γι᾽ αυτό και τον ρωτά: θέλεις να σε θεραπεύσω;

Τον ρωτά όμως ο Χριστός και για έναν ακόμη λόγο, για να ακουσθεί το παράπονο του παραλύτου και να το ακούσουν όλοι όσοι βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις και υποφέρουν από ανάλογα προβλήματα. Ρωτά ο Χριστός, για να δώσει την ευκαιρία σε όσους ακούν το παράπονο του παραλύτου να αναθαρρήσουν, για να αποκτήσουν ελπίδα και για τη δική τους σωτηρία, για να μάθουν ότι, όταν μας εγκαταλείπουν οι άνθρωποι, ο Χριστός είναι δίπλα μας, πρόθυμος να μας συνδράμει και να μας απαλλάξει από κάθε ασθένεια, ψυχική και σωματική.

Και στη συνέχεια ο Χριστός τον θεραπεύει, με ένα του λόγο, με μία προσταγή: «Έγειρε, άρον τον κράβαττόν σου και περιπάτει». Αυτή είναι η προσταγή που χαρίζει ζωή, που δίνει τη δυνατότητα στον παράλυτο να περπατήσει, που τον καθιστά και πάλι άνθρωπο ελεύθερο από τα δεσμά της ασθενείας της ψυχής και του σώματος, και του χαρίζει νέες προοπτικές.

Και εάν ο Χριστός απαλλάσσει σήμερα από την ασθένεια τον παραλυτικό στην προβατική κολυμβήθρα, δύο μαθητές του, δύο απόστολοί του, οι άγιοι αυτάδελφοι Κύριλλος και Μεθόδιος, οι Θεσσαλονικείς ισαπόστολοι και προστάτες της ενορίας σας, κάνουν κάτι ανάλογο στις χώρες των Σλάβων, όπου πορεύθηκαν κατ᾽ εντολή του μεγάλου πατριάρχου, του αγίου Φωτίου, για να κηρύξουν το ευαγγέλιο του Χριστού. Θεραπεύουν με τον λόγο τους και τη χάρη του Χριστού τους παράλυτους από την αμαρτία, από την πλάνη, από τις δυσειδαιμονίες, από ο,τι τους κρατούσε δεσμίους και δεν τους επέτρεπε να προχωρήσουν ελεύθεροι και να γνωρίσουν την αλήθεια και τον Χριστό.

Οι άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος γίνονται για τους παραλύτους από την αμαρτία σλαβικούς λαούς ο άνθρωπος που αναζητούν για να τους βάλλει στην Προβατική κολυμβήθρα. Γίνονται ο άγγελος που περιμένουν για να ταράξει το ύδωρ της και να θεραπευθούν από τις ασθένειές τους. Γίνονται αυτοί που τους προσφέρουν την ίαση και την απαλλαγή από τις ψυχικές και σωματικές νόσους που τους ταλαιπωρούν όχι με το ύδωρ της Προβατικής κολυμβήθρας, αλλά με το ύδωρ του αγίου Βαπτίσματος, στο οποίο τους καλούν να συμμετάσχουν εξαγνίζοντας την ψυχή και το σώμα τους και εισερχόμενοι σε μία νέα ζωή, την εν Χριστώ ζωή.

Και αυτό το μεγάλο και σπουδαίο έργο δεν έγινε για λίγους ανθρώπους, αλλά έγινε για όλους, χωρίς καμία διάκριση. Έγινε για όλους εκείνους οι οποίοι αναζητούσαν τη θεραπεία, αναζητούσαν την απαλλαγή από το σκοτάδι της αμαρτίας, και επιθυμούσαν να γνωρίσουν, ακόμη και αν δεν τον ήξεραν, τον Χριστό. Έγινε από τους αγίους ισαποστόλους Κύριλλο και Μεθόδιο, τους φωτιστές των Σλάβων, τους οποίους τιμά και πανηγυρίζει σήμερα κατά χρέος η Εκκλησία μας και ιδιαιτέρως η ενορία σας.

Και εάν οι εορταζόμενοι άγιοι έγιναν εκείνοι που έφεραν το όνομα του Χριστού στους Σλάβους, εμείς έχουμε καθήκον και χρέος να γίνουμε οι άνθρωποι που θα βοηθούμε τους συνανθρώπους μας στις ανάγκες τους, που θα προσπαθούμε να τους δείχνουμε τον δρόμο του Ευαγγελίου, ώστε να μην ακούεται το παράπονό τους ότι «άνθρωπον ουκ έχω», αλλά και να γινόμαστε μιμητές των δύο αγίων αυταδέλφων, Κυρίλλου και Μεθοδίου των Θεσσαλονικέων, και να δοξάζουμε με τις πράξεις και τη ζωή μας το όνομα του Κυρίου μας.