Ρεπορτάζ: Γιάννης Παπανικολάου – ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Με αφορμή την επίσημη επίσκεψη του Πατριάρχη Σερβίας κ.κ. Πορφυρίου στη Μόσχα κατά τη Διακαινήσιμη Εβδομάδα, καταγράφηκε ένα σημαντικό γεγονός στην πορεία της σύγχρονης Ορθοδοξίας.
Η απονομή του τίτλου του Επίτιμου Διδάκτορα από τη Θεολογική Ακαδημία Μόσχας στον Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Σερβίας δεν αποτελεί απλώς μια τυπική τιμητική πράξη. Αντιθέτως, είναι ένα σαφές μήνυμα ενότητας, σεβασμού και πνευματικής συνεργασίας, σε μια εποχή που οι Χριστιανικές αξίες αντιμετωπίζουν αλλεπάλληλους κινδύνους από το κοσμικό φρόνημα.
Ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, κ.κ. Κύριλλος, με λόγο ουσιαστικό και βαθιά ποιμαντικό, περιέγραψε την κοινή αποστολή των Εκκλησιών ως αντίδοτο απέναντι στα ψευδεπίγραφα ιδανικά που προβάλλει η σύγχρονη κοινωνία: την άνεση, τον υλισμό, την αυτονομία από την πίστη. «Η ποιμαντική αποστολή προς τον σύγχρονο άνθρωπο έχει απόλυτη ανάγκη από το φως της θεολογικής αλήθειας», σημείωσε με έμφαση, συνδέοντας την απονομή του τίτλου με το βάθος της προσφοράς του Σέρβου Πατριάρχη στην εκκλησιαστική παιδεία.
Η αναγνώριση αυτή αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα σε ένα περιβάλλον όπου, όπως επισήμανε και ο ίδιος ο Πατριάρχης Πορφύριος, «η θεολογία συχνά αποκόπτεται από τη λατρεία, γίνεται ακαδημαϊκή θεωρία χωρίς ζωντανή σύνδεση με την Εκκλησία». Υπογράμμισε μάλιστα την ανάγκη η θεολογική εκπαίδευση να παραμείνει σε επαγρύπνηση απέναντι σε ρεύματα σκέψης που νοθεύουν το Ευαγγελικό μήνυμα. Η επιστροφή στη νηπτική παράδοση, στην προσευχή και στην εμπειρική γνώση του Θεού γίνεται προϋπόθεση για την ανανέωση της Εκκλησίας.
Η επίσκεψη δεν περιορίστηκε σε τιμές. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης των δύο Προκαθημένων, συζητήθηκαν θέματα που αφορούν την πανορθόδοξη ενότητα, την ανταλλαγή φοιτητών, τη συνεργασία των θεολογικών σχολών και τη διάδοση του Ορθόδοξου λόγου σε έναν κόσμο που δυσκολεύεται να διακρίνει το ιερό από το εφήμερο. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη υπεράσπισης των πνευματικών συνόρων της Ορθοδοξίας με τρόπο ενωτικό, μακριά από εθνικισμούς, αλλά και από θρησκευτικό σχετικισμό.
Η συμβολή του Πατριάρχη Πορφυρίου σε αυτή τη διάσταση αναγνωρίστηκε απ’ όλους ως πολύτιμη. Το ακαδημαϊκό έργο του, η ποιμαντική του πρακτική, αλλά και η θεολογική του συνέπεια προσφέρουν ένα παράδειγμα ηγέτη που δεν θυσιάζει την παράδοση στο όνομα της σύγχρονης αποδοχής. Η Σερβική Εκκλησία, όπως σημείωσε και ο Πατριάρχης Κύριλλος, διατηρεί την πνευματική της ελευθερία, ενώ ταυτόχρονα συμμετέχει ενεργά στους διαλόγους και τις προκλήσεις της εποχής.
Σε μια εποχή που η Εκκλησία απειλείται όχι μόνο εξωτερικά, αλλά και εσωτερικά από αλλοίωση της ταυτότητάς της, τέτοιες πρωτοβουλίες αποκτούν χαρακτήρα ομολογιακό. Η θεολογική εκπαίδευση, οι ακαδημίες και οι ιερατικές σχολές δεν μπορούν να λειτουργούν αποκομμένες από την προσευχή και τη μυστηριακή ζωή. Είναι ευθύνη κάθε Τοπικής Εκκλησίας, όπως ανέφερε ο Πατριάρχης Σερβίας, να επανεστιάσει στην πνευματική ποιότητα της διδασκαλίας και στη σύνδεσή της με το ήθος του Ευαγγελίου.
Η συνάντηση έκλεισε με κοινές ευχές για τον εορτασμό της Αναστάσεως, αλλά το μήνυμα που έμεινε ήταν ένα: η θεολογική ενότητα και η πνευματική αλληλεγγύη είναι το θεμέλιο για την Ανάσταση της πίστης μας στον κόσμο. Σε έναν κόσμο που αλλάζει βίαια, η Ορθοδοξία καλείται να μη σιωπήσει αλλά να μιλήσει ξανά – όχι με ιδεολογικούς όρους, αλλά με το ήθος της Ανάστασης.
-120x86.jpg)
