Ο Άγιος Παΐσιος ένας από τους νεότερους Αγίους της Εκκλησίας μας, (ανεγράφη στο Αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας τον Ιανουάριο του 2015) είναι και επίσημα μετά την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου και σύμφωνα με την Δγη(Φ900/78/251864/Σ.1267/5 Μαι 2018) του ΓΕΕΘΑ/Α1 ο προστάτης του όπλου των Διαβιβάσεων.
Ο Άγιος γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στις 25 Ιουλίου του 1924, ανήµερα της Αγίας Άννης. Το κατά κόσμο όνομά του ήταν Αρσένιος Εζνεπίδης και μάλιστα του δόθηκε προς τιμή του Οσίου Αρσενίου του Καππαδόκη, μετά από παρότρυνση του Οσίου προς τους γονείς του. Το έτος της γέννησής του έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών και η οικογένειά του μαζί με τον υπόλοιπο Ελληνισμό της Μ. Ασίας «ξεριζώθηκε» και εγκαταστάθηκε τελικά στην Κόνιτσα της Ηπείρου. Ο μικρός Αρσένιος μιμούμενος τους γονείς του διακρινόταν για την εργατικότητά του, την νοικοκυροσύνη του και την προσεκτική συμπεριφορά του απέναντι στους άλλους. Από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού διάβαζε βίους αγίων, προσευχόταν και απομονωνόταν, έκανε νηστείες και αγρυπνίες, δεν έπαιζε όπως τα άλλα παιδιά. Διακρινόταν για την οξύνοιά του, την μνήμη του και την αγάπη του προς τον Θεό. Προσπαθούσε να εφαρμόσει ότι διάβαζε στα Συναξάρια. Ήθελε να γίνει καλόγηρος.
Ως στρατιώτης κλήθηκε να υπηρετήσει με την ειδικότητα του ασυρματιστή και έλαβε μέρος σε πολλές μάχες, δοξάζοντας τον Θεό που του έδωσε αυτή την ειδικότητα γιατί η αποστολή του ήταν με τα μηνύματα και τα σήματα να σώζει ζωές. Κατά την διάρκεια της θητείας του, υπήρξε υπόδειγμα εργατικότητας και καλοσύνης. Υπέφερε πείνα, δίψα, κακουχίες και ταλαιπωρίες και προσευχόταν ακόμη και κατά τη διάρκεια των μαχών για την σωτηρία των άλλων. Η αγάπη του προς τους άλλους έφθανε μέχρι αυτοθυσίας. Ευρισκόμενος μάλιστα συχνά μέσα στον καταιγισμό των φονικών πυρών, συνέβη να σώσει με τις θερμές προσευχές του πολλούς στρατιώτες, αλλά να σωθεί και ο ίδιος με τρόπο θαυμαστό.
Αργότερα ως μοναχός έλεγε πως η προσευχή του προς τον Θεό είναι το σήμα για την σωτηρία των ανθρώπων.¨ Είναι μακάριοι όσοι έπιασαν επαφή με τον Ουράνιο Σταθμό και είναι δικτυωμένοι με ευλάβεια με τον Θεό¨. Η μεγάλη αποστολή του μοναχού είναι να βοηθάει με την προσευχή τους ανθρώπους. Με τη ζωή του και την προσευχή του έγινε « ο ασυρματιστής του Θεού». Υπήρξε άνθρωπος μεγάλης και γενικής αγάπης, δάσκαλος της Ορθοδοξίας, μορφή που ευεργέτησε πνευματικά χιλιάδες χριστιανούς.
Το όπλο των Διαβιβάσεων αναγνωρίζοντας στον Άγιο Παΐσιο σε υπέρτατο βαθμό την εργατικότητα, την αγάπη προς την Πατρίδα και το καθήκον, το απαράμιλλο θάρρος, την αυτοθυσία, προβάλλει τον άγιο ως υπόδειγμα για κάθε σύγχρονο διαβιβαστή και τιμά τη μνήμη του Προστάτη του στις 12 Ιουλίου.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.
Αντίγραφο Φύλλο Μητρώου Αγ. Παϊσίου
