Παναγία Γιάτρισσα: Με πλήθος κόσμου εορτάστηκε και εφέτος η εορτή του Γενεθλίου της Θεοτόκου στο Λουτράκι Κορινθίας.
Κέντρο του εορτασμού ο ομώνυμος Ι. Ναός, όπου ευρίσκεται αποτεθησαυρισμένο το θαυματουργό εικόνισμα της Παναγίας της επονομαζομένης «Γιάτρισσα».
Στον Εσπερινό της 7ης Σεπτεμβρίου 2024 χοροστάτησε ο Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος, Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου, ενώ έλαβαν μέρος οι Αρχιμ. π. Άνθιμος Παπαλεξόπουλος, Ιεροκήρυξ και Ηγούμενος της Ι. Μονής Παναγίας «Πάντων Χαρά», Αρχιμ. π. Αρκάδιος Ραζνύ, Εφημέριος του Ι. Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κορίνθου, Αρχιμ. π. Χρυσόστομος Φερεντίνος, Εφημέριος του Ι. Ναού Αγίου Παντελεήμονος Αλαμάνου, Σύγκελλος-Οικονόμος π. Πρόδρομος Αντωνίου, αδελφός της Ι. Μονής Αναστάσεως του Χριστού Λουτρακίου, οι Πρωτ/ροι π. Ελευθέριος Χρυσοχόος, Γραμματέας του εν Αθήναις Γραφείου Εκπροσωπήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, π. Γρηγόριος Θεοδώρου, Εφημέριος του Ι. Καθεδρικού Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, π. Νικόλαος Βασιλόπουλος, Προϊστάμενος του Πανηγυρίζοντος Ι. Ναού, π. Δημήτριος Στεργιόπουλος, Εφημέριος Ι. Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κορίνθου, π. Νικόλαος Βαρδουνιώτης, Εφημέριος του Ι. Ναού Αγίου Δημητρίου Εξαμιλίων, ο Πρεσβύτερος π. Παναγιώτης-Τσαμπίκος Πετρόπουλος, Εφημέριος Ι. Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Περαχώρας, οι Εφημέριοι του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου, Πρωτ/ροι π. Πέτρος Καγιούλης, π. Ιωάννης Δρίτσας, ο Σταυροφόρος-Οικονόμος π. Δημήτριος Σουσούνης και οι Διάκονοι π. Χρήστος Χίλιας και π. Άγγελος Σαλάτας
Τα Ιεροψαλτικά αναλόγια διακόνησαν μέλη από την χορωδία Ιεροψαλτών Κορινθίας «ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ Ο ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΣ» υπό την διεύθυνση του κ. Βασιλείου Κουφογιάννη.
Μετά το πέρας του Εσπερινού επακολούθησε η Ιερά Λιτανεία της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας «Γιάτρισσας» και στην κεντρική πλατεία της πόλεως τελέσθηκε η Αρτοκλασία, ενώ ο Επίσκοπος Κεγχρεών κ. Αγάπιος εξεφώνησε λόγο πανηγυρικό.
Ομίλησε για την νοσταλγική αναζήτηση του Υιού και Λόγου του Θεού, η οποία άρχισε από τότε που οι Πρωτόπλαστοι αυτοβούλως αρνήθηκαν την κλήση και έχασαν την εκλογή και η οποία αναζήτηση αυτή εκφράζεται στην Αγία Γραφή δια της ερωτήσεως «Ἀδάμ ποῦ εἶ;» (Γεν. γ’, 9), «άνθρωπε που είσαι;»! Από τότε, όλοι οι δρόμοι και τα μονοπάτια της ιστορίας αντηχούν από την φωνή του Θεού: «Ἀδάμ ποῦ εἶ;», γιατί ο Θεός επιθυμεί να εύρη ανάμεσα στους ανθρώπους, που εξόχως αγαπά, τόπο και τρόπο αναστηλώσεως «της σκηνής του Δαυίδ της πεπτωκυίας» κατά τον Προφήτη Αμώς (θ, 11), για να κατοικήσει και πάλι ανάμεσα στους ανθρώπους!
Η αναζήτηση αυτή έλαβε πέρας όταν «Ιωακείμ και Άννα γλυκασμόν απεστάλαξαν». Ο Θεός, τον έμψυχο ναό που αναζήτησε για να κατοικήσει σωματικά, τον βρήκε στο πρόσωπο της Θεοτόκου, αφού Αυτή ήταν η μόνη «εκ του αιώνος» κατάλληλος για να γίνει κατοικία της θεότητος, διότι Αυτή τελικώς απεδέχθη την κλήση του Θεού.
Ατενίζοντες, λοιπόν, την θεοειδή Της μορφή στο εικόνισμα της Παναγίας της «Γιάτρισσας», συνειδητοποιούμε την αξία Της, την οποία εξαίρει σ’ αυτό ο εν αγκάλαις Υιός και Θεός Της δια της δια δακτύλου Του καταδείξεως, ιδιαίτερο γνώρισμα της συγκεκριμένης Ι. Εικόνας.
– Ιδού το γλυκύ και τερπνόν πρόσωπο της Πανάγνου μου μητρός, είναι σαν να μας λέγει ο Ιησούς. Είναι το πρόσωπο αυτό που εναγωνίως αναζητούσα από της πτώσεως του Αδάμ λέγων: «Αδάμ που ει;». Είναι Αυτή στην Οποία αναπαύθηκα. Είναι Αυτή δια της Οποίας κατοίκησα σωματικώς επί της γης πραγματοποιών «βουλήν προαιώνιον», «αρχαίαν, αληθινήν».
Όπως η Παναγία έγινε Θεοχώρητος ναός στην κυριολεξία έτσι και ο κάθε άνθρωπος δύναται να γίνει «ναός τοῦ Θεοῦ» (Α’ Κορ. γ’, 16). Ο Χριστός θέλει, επιθυμεί να «ενοικήσει και να εμπεριπατήση» μέσα στον προσωπικό και κοινωνικό χώρο των ανθρώπων και να γίνει για όλους «Θεός και πατήρ» τους (Β’ Κορ. στ’, 16-18). Οι άνθρωποι άραγε θέλουν;
-Ιδού το ευειδές και χαρίεν Πρόσωπο της Πανάγνου μητρός μου, μας λέγει ο Χριστός! Είναι Αυτή η οποία έτρεξε πρός με ανεπιστρόφως, χωρίς να κοιτάζει προς τα οπίσω, ώστε να συγκινήσει και να ελκύσει τον ποθούμενο Τριαδικό Άγιο Θεό δια της εντόνου αγάπης Της δι’ Αυτόν!
Όπως η Θεοτόκος αγάπησε τον Θεόν και αγαπήθηκε απ’ Αυτόν έτσι και ο πιστός Χριστιανός, φωτισμένος από τον Ευαγγελικό λόγο αγαπά τον Θεόν. Αυτή όμως την αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεόν εμπνέει και υποκινεί ο Ίδιος ο Θεός. Η αγάπη του Θεού κινεί τον Θεόν προς τον άνθρωπο και υποκινεί τον άνθρωπο προς τον Θεό! Όσοι, λοιπόν, αγαπούν τον Θεό, ας μην οικειοποιούνται το κατόρθωμα «Θεοῦ τό δῶρον» (Εφες β’, 8).
-Ιδού το πανευφρόσυνο και παρακλητικόν πρόσωπο της Πανάγνου μητρός μου, μας λέγει ο Κύριος! Είναι Αυτή, η οποία απεδείχθη αγνή, αθώα, άσπιλος, ταπεινή, υπάκουος στοργική, έχουσα τέτοια τρυφερότητα, ώστε και γλυκοφιλήματά Της προς τον Υιόν Της ήταν τόσο παρήγορα, για να παρηγορήσουν Αυτόν εκ των προτέρων για το προδοτικό φίλημα του Ιούδα. Στις πρεσβείες και στην παρακλητική Της δύναμη καταφεύγουν οι πιστοί για τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς της καθημερινότητας ικετεύοντες˙ «χαράς μου την καρδίαν πλήρωσον Παρθένε», αφού «εύροιμεν Σε βοηθόν και διώκτην (των μεριμνών) και ρύστην Πανάχραντε»!
-Σ’ αυτό το Θεομητορικό Σου πρόσωπο Παναγία, υπακούοντες και ‘μείς στην δια δακτύλου προτροπήν του Υιού Σου και Θεού μας, προσβλέπουμε μετ’ εμπιστοσύνης και «πίστει σε ευλογούμεν αεί μακαρίζοντες» και παρακαλούμε: «όλους Εσύ προστάτεψέ μας,
γέρους και νέους και παιδιά,
και πάντα πλούσια χάριζέ μας
ελπίδα και παρηγοριά»
(Γ. Βερίτης).
Κυρίως, Παναγία «Γιάτρισσα», χάριζε ελπίδα και παρηγοριά στον αγωνιώντα λαό της Κορινθίας για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη και Ποιμενάρχη του κ. Διονύσιο, ο οποίος σηκώνει τον «σταυρό» της ασθενείας, και εκ μέρους του Λαού του Υιού Σου και της εν Κορίνθω Εκκλησίας Του, υψώνων ταπεινάς Επισκοπικάς ικέτιδας χείρας θερμώς παρακαλώ Σε˙ χάρισε σ’ αυτόν «καλήν επιτυχίαν» στην χειρουργική επέμβαση, στην οποία θα υποβληθεί, ταχεία ανάρρωση και πλήρη αποκατάσταση της υγείας του, ώστε να απολαμβάνουμε αυτόν εις έτη μακρά «σώον, υγιά, μακροημερεύοντα και ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας». Γένοιτο, Δέσποινα Κυρία Θεοτόκε, Παναγία «Γιάτρισσα»˙ ουδέν γαρ αδύνατον τη μεσιτεία Σου»!
Στον Εσπερινό και στην Λιτανευτική πομπή στους δρόμους της πόλεως του Λουτρακίου συμμετείχαν χιλιάδες πιστών μεταξύ των οποίων, η κ. Αθηνά Κόρκα-Κώνστα, Αντιπεριφερειάρχης Πολιτισμού Π.Ε Κορίνθου, ο Δήμαρχος Λουτρακίου-Περαχώρας κ. Γεώργιος Γκιώνης, ο Διοικητής Σχολής Μηχανικού και Φρουράς Κορίνθου Ταξίαρχος, κ. Νικόλαος Χαραλαμπίδης, η Διοικήτρια του Αστυνομικού Τμήματος Λουτρακίου κ. Μάρθα Μυστακίδου, ο πρώην Αστυνομικός Διευθυντής Κορίνθου κ. Χαράλαμπος Τετράδης, Περιφερειακοί και Δημοτικοί Σύμβουλοι, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών, Αστυνομικών, Πυροσβεστικών, Λιμενικών και λοιπών Αρχών του Τόπου μας.
Το πρωί της Κυριακής, 8 Σεπτεμβρίου 2024, στον ίδιο Ι. Ναό τελέσθηκε πανηγυρικός Όρθρος και Αρχιερατική Θ. Λειτουργία υπό του Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου, συλλειτουργούντων του Αρχιμ. π. Αλεξάνδρου Νότα, εκ της Ι. Μητροπόλεως Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας, των Πρωτ/ρων π. Γρηγορίου Θεοδώρου, Εφημερίου του Ι. Καθεδρικού Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, π. Πέτρου Καγιούλη και π. Ιωάννη Δρίτσα, Εφημερίων του Ι. Μητροπολιτικού Ναού Τιμίου Προδρόμου Λουτρακίου, π. Νικολάου Βασιλοπούλου, Προϊσταμένου του Πανηγυρίζοντος Ι. Ναού και των Διακόνων π. Χρήστου Χίλια και π. Αγγέλου Σαλάτα.
Ο Επίσκοπος Κεγχρεών ομίλησε για τα δύο ανυπέρβλητα μεγέθη που προβάλλει κατ᾿ αυτή την Κυριακή η Εκκλησία μας˙ την Υπεραγία Θεοτόκο, της Οποίας το Γενέθλιον εορτάζουμε ως απαρχή της σωτηρίας μας και τον Τίμιο Σταυρό, για τον οποίο έκανε λόγο το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας. Αναφερόμενος στο καταπληκτικό γεγονός εκ του βιβλίου των Αριθμών, για το οποίο ομίλησε ο Κύριος στον Νικόδημο, περιέγραψε το διάγραμμα: Εβραίοι, φίδια, χάλκινο φίδι˙ δηλαδή, άνθρωποι, αμαρτίες, Σταυρός. Στο τρίπτυχο αυτό του μυστηρίου της απολυτρώσεως ενυπάρχει και η Δαιμονοκαθαιρέτις και δακρυοαναιρέτις Υπεραγία Θεοτόκος, αφού δι᾿ Αυτής ήλθε επί της γης ο Χριστός ως Θεός και άνθρωπος! Ο έμψυχος χώρος, η «παστάς» μέσα στην οποία έγινε ο γάμος των δύο φύσεων του Χριστού ήταν η μήτρα της Παρθένου Μαρίας. Έτσι η παρθενική μήτρα Της έγινε «θρόνος» του Βασιλέως και η Θεομητορική Της κοιλία έγινε «παλάτιον» πλατύτερο και ευρυχωρότερο από τον ουρανό! Και όλα αυτά ένεκα της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Η αιτία του Μυστηρίου της Θείας Οικονομίας είναι μία: «Οὕτω γάρ ἠγάπησεν ὁ Θεός τόν κόσμον, ὥστε τόν υἱόν αὐτοῦ τόν μονογενῆ ἔδωκεν». Και ο σκοπός είναι ένας: «Ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτόν μή απόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον». Αιτία είναι η αγάπη του Θεού και σκοπός η σωτηρία των ανθρώπων.
Το χάλκινο φίδι συμβολίζει τον Λυτρωτή Χριστό. Ο Κύριος ανήλθε επί Σταυρού, επάνω στον Γολγοθά, απ᾿ όπου ήταν ορατός προς όλους. Η τρίγλωσσος επιγραφή και το τετραμερές σχήμα του Σταυρού αποδεικνύουν, ότι η λυτρωτική θυσία προσεφέρετο «δια πάντας» και προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Θεοτόκος συμπαρίσταται στο φρικτό μαρτύριο του Υιού Της: «Εἰστήκεισαν παρά τῷ Σταυρῷ… ἡ μήτηρ αὐτοῦ» (Ἰω. ιθ’, 25), χειραφετημένη από τα απλά και φυσικά στοιχεία της μητρότητος και ανυψουμένη στα πνευματικά επίπεδα της κλήσεώς Της ως ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ! Στοιχείο της πνευματικής ωριμότητος της Θεομήτορος ήταν και η πίστη Της ότι ο Υἱός Της ήταν και Θεός Της. Γι᾿ αυτό ο Κύριος και Την αποκαλεί από τον Σταυρό Του «Κυρία», «Γύναι», στηρίζοντας την πίστη Της στην θεότητά Του. Δεν είσαι πια μόνο η φυσική μητέρα, της λέγει ο Κύριος, αλλά η Κυρία Θεοτόκος˙ το πρώτο μέλος της Εκκλησίας μου!
Μακάριοι, επομένως, εκείνοι που σπεύδουν προς τις πηγές του σωτηρίου αίματος «τοῦ ἀπό καταβολῆς κόσμου ἐσφαγμένου Ἀρνίου» με την πίστη ότι ο Χριστός είναι Εκείνος που απέθανε «ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καί σωτηρίας». Δεν υπάρχει ισχυρότερο και αποδοτικώτερο σε δύναμη «Σημείον» από τον Σταυρό. Από τον Σταυρό ο εγωϊστής μαθαίνει την ταπείνωση, ο φίλαυτος την αγάπη προς τους άλλους, ο εκδικητικός την ανεξικακία, ο ανυπάκουος την υπακοή, ο πλεονέκτης την πτωχεία, ο φιλάρεσκος το αληθινό κάλλος, ο ποιμένας την αυτοθυσία, ο δυστυχής την υπομονή, ο ευτυχής το έλεος και την φιλευσπλαχνία. Κατ᾿ αναλογία όμως τα αυτά διδάσκεται και όποιος μελετά σε βάθος το Θεομητορικό πρόσωπο.
Ο Χριστός, δια της ενανθρωπήσεώς Του και της θυσίας Του έφερε την σωτηρία. Απεκαλύφθη δια της Θεοτόκου στους ανθρώπους το φάρμακο της αθανασίας. Αλλά «τα φίδια» δεν έπαψαν να υπάρχουν. Οι αμαρτίες προσπαθούν να μας περιτυλίξουν θανατηφόρα, θλίψεις, ηθικές πτώσεις, υλιστική ατμόσφαιρα, κοσμικό ήθος, αδυναμίες, φιλοχρηματία, άνομο κέρδος, συκοφαντίες, ζήλια, φθόνος, ψεύδος, μίσος, εχθρότης απειλούν την ακεραιότητά μας. Δύναμή μας ο Σταυρός του Χριστού, ο Οποίος Χριστός μας έδωσε την εξουσία να πατούμε «ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ», στηριγμός μας η αδιαλείπτως μεσιτεύουσα Δαιμονοκαθαιρέτις Υπεραγία Θεοτόκος.
Είθε ο Σταυρός του Χριστού δια πρεσβειών της Νικοποιού Κυριοτόκου Δεσποίνης Μαρίας να γίνει για τον καθένα μας πόθος και ελπίδα, φωτισμός και δύναμη, θυρεός και πανοπλία, καύχημα και στερέωμα, ώστε ομού μετά του Απ. Παύλου να αναφωνεί ο καθένας από ᾿μας: «Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. στ’, 14). Ἀμήν.
Στην Θ. Λειτουργία παρέστησαν ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Γεώργιος Πετρίτσης, ο πρώην Αστυνομικός Διευθυντής Κορίνθου κ. Χαράλαμπος Τετράδης και εκπρόσωποι των Στρατιωτικών Αρχών του τόπου.
