Ι.Μ. ΣΕΡΡΩΝ – Με κατάνυξη, αλλά και ζέουσα προσδοκία της αναστασίμου ελπίδος, τελούνται και στην Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης, οι ιερές ακολουθίες της αγίας και Μεγάλης Παρασκευής, κατά την οποία η αγία ορθόδοξος Εκκλησία μας, ποιεί ανάμνηση των αγίων και σωτηρίων Παθών καθώς και της θεόσωμης Ταφής και της εις Άδου καθόδου του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
Συγκεκριμένως, την αγία και Μεγάλη Παρασκευή, 3 Μαΐου 2024, στις 10:00 το πρωΐ, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ. Θεολόγος χοροστάτησε στην ακολουθία του Εσπερινού της Αποκαθηλώσεως του Κυρίου μας, στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών.
Προ της αναγνώσεως του ιερού Ευαγγελίου της Αποκαθηλώσεως, ο Σεβασμιώτατος, στον εμπνευσμένο από το καινοδιαθηκικό ανάγνωσμα του μεγάλου Αποστόλου των εθνών Παύλου: «Ἡμεῖς κηρύσσομεν Χριστόν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μὲν σκάνδαλον, Ἕλλησι δὲ μωρίαν, αὐτοῖς δὲ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησι, Χριστὸν Θεοῦ δύναμιν καὶ Θεοῦ σοφίαν» (Α’ Κορ. 1, 23-24), λόγο του, ανέφερε μεταξύ άλλων και τα εξής:
«Μεγάλα, εξαίσια, φοβερά και σωτήρια ιερούργησε σήμερον ο Κύριός μας, αδελφοί μου, επάνω στον Σταυρό. Διά του εκουσίου Πάθους Του, ελευθέρωσε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος από το βάρος της ενοχής εκ του προπατορικού αμαρτήματος, κατακρίνοντας την αμαρτία στο θεανδρικό Του πρόσωπο. Το θείο σχέδιο της σωτηρίας του ανθρώπου περιελάμβανε και την εκούσια θυσία του ενανθρωπήσαντος Υιού του Θεού, ο Οποίος ανήλθε επί Σταυρού και υπέστη φρικτό και ταπεινωτικό θάνατο.
Πως όμως ένα όργανο βασανισμού και ατιμώσεως, ένα όργανο θανάτου μπορεί ν’ αποτελεί αιτία καυχήσεως και εγγύηση σωτηρίας; Πως μπορούμε και συναντούμε τη νίκη και την δόξα στη θέα ενός μέσου οδύνης και αισχύνης;
Ο Απόστολος των εθνών Παύλος δίδει την απάντηση, προχωρεί ακόμη περισσότερο και ομολογεί: ‘’Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ’’ (Γαλ. 6, 14).
Αλλά, γιατί ο Σταυρός του Κυρίου είναι σκάνδαλο για τους Ιουδαίους και μωρία για τους Εθνικούς; Ακριβώς, επειδή, οι μεν Ιουδαίοι ανέμεναν έναν κοσμικό άρχοντα και βασιλέα αήττητο, ηγέτη με εξουσία κυριαρχική εφ όλης της γης, οι δε Εθνικοί, με οδηγό τους τον φιλοσοφικό και ορθό λόγο δεν μπορούσαν να κατανοήσουν και να αποδεχθούν έναν Θεό, που αφήνεται στους σταυρωτές του και αποθνήσκει επί του Σταυρού, θυσιαζόμενος για την σωτηρία των ανθρώπων.
Σκανδάλιζε τους Ιουδαίους η σταύρωση του Κυρίου, ως μία αδυναμία. Στους Εθνικούς, από την άλλη, η ιδέα ενός Εσταυρωμένου Σωτήρος της ανθρωπότητος και Λυτρωτού από την αμαρτία, φάνταζε ως μωρία. Ακατανόητη αυτή η θεία κένωσις και συγκατάβασις για τους Ιουδαίους της κάθε εποχής, μη αποδεκτός ο Σταυρός του Κυρίου για τους Εθνικούς του χθες και του σήμερον, για τους υπερφίαλους ορθολογιστές και τους αυτοαναφορικούς τεχνοκράτες του αιώνος τούτου. Τον αποδοκιμάζουν, τον χλευάζουν γιατί τον θεωρούν ως σημείο αδυναμίας του Χριστού.
Γι’ αυτούς τους ανθρώπους, που εγκλωβίζουν την ζωή τους σε μία επιφανειακή και τυποκρατική θρησκευτικότητα, που επιζητούν και χθες και σήμερον, έναν Θεόν εξουσιαστήν και εκδικητικόν, ο Σταυρός αποτελεί σκάνδαλο, παγίδα ακατανόητη και απαράδεκτη για την ιδικήν τους κοσμοθεωρία.
Όμως, ο Θεός, ο Οποίος είναι πατέρας μας στοργικός, θέλει να ζήσουμε όπως Εκείνος, που είναι η ζωή των πάντων. Εκείνος κατήλθε εξ άκρας αγάπης στην ιδική μας ευτέλεια, περπάτησε στην ιδική μας ζωή και στους ιδικούς μας δρόμους, άπλωσε το χέρι Του για να μας ανασύρει μέσα από τον βόρβορο των παθών, να μας ομιλήσει για την αλήθεια, που ελευθερώνει τον άνθρωπο, να μας διδάξει την αγάπη, που φθάνει έως Σταυρού, να μας ανοίξει τον Παράδεισον, να νικήσει τον θάνατον με τον θάνατόν Του, να κατέλθει στον Άδη και να συντρίψει τον το κράτος έχοντα του θανάτου, τον διάβολον και να παραδώσει σ’ εμάς τα τρόπαια αυτής της μοναδικής νίκης. Η φαινομενική ‘’αδυναμία’’ του Χριστού επί του ζωοποιού Σταυρού, είναι η δύναμή Του και η δόξα Του. Αυτός ο Σταυρός του Κυρίου δεν είναι μωρία και χλεύη. Δεν αποτελεί για τον Χριστό όργανον ατιμώσεως. Είναι πανένδοξος θρόνος, εύγλωττος άμβωνας, αγιώτατο θυσιαστήριο. Είναι σοφία Θεού και δύναμις. Αυτός ο Σταυρός, ως φως φωτίζει και διαλύει το σκότος της πλάνης, της φθοράς και του θανάτου.
Ο Σταυρός του Κυρίου είναι η αφετηρία και της ιδικής μας πνευματικής νίκης. Μίας νίκης, που ανήκει στο Φως, στην Αλήθεια, στη Ζωή, στον Κύριό μας και Σωτήρα του κόσμου, Ιησού Χριστό!
Στον Σταυρό του Κυρίου βιώνουμε την δύναμη της αγάπης και της ταπεινώσεως, η οποία νικά τον εγωϊσμό και τον θάνατο, ζούμε το μυστήριον της θυσίας και της συγχωρητικότητος, το οποίο καταξιώνει την ανθρώπινη ύπαρξη, ανιχνεύουμε την σώζουσα αλήθεια, την οποία, η Εκκλησία μας διαφυλάσσει δύο χιλιάδες χρόνια τώρα.
Το διά Σταυρού Πάθος του Κυρίου μας υπήρξε λυτρωτικόν για ολόκληρο τον κόσμο. Ο Χριστός ανέρχεται επί του Σταυρού ταπεινούμενος για να νικήσει διά της αληθείας, την ξένη προς την ανθρώπινη φύση αμαρτία, την φθορά και τον θάνατο.
Η παναγία ψυχή Του ενωμένη με την Θεότητα κατήλθε διά του Σταυρού και του θανάτου στον Άδη, όπου και έλαμψε, εντρόπιασε την αμαρτία, εφώτισε τα σκιερά βασίλειά του με το ζωογόνο και άκτιστο Φως, εδέσμευσε τον ισχυρό και ανθρωποκτόνο τύραννο, που επιστεύετο ως θεός διά την αλαζονείαν του, ελευθερώνοντας την ”εν σκότει και σκιά θανάτου” ευρισκομένη ανθρωπότητα από τα δεσμά του διαβόλου και τον φόβο του θανάτου.
Ο θάνατος νικήθηκε οριστικά! Μετά τον εθελούσιο θάνατο και την Ανάσταση του Κυρίου μας έγινε ύπνος, πέρασμα, Πάσχα, διάβαση στην αιωνιότητα, οδός για την πορεία μας στον ουρανό, αρχή μίας καινούριας ατελεύτητης ζωής.
Ας ατενίσουμε, αδελφοί μου, τον Εσταυρωμένο Κύριό μας κι ας ασφαλίσουμε την ζωή μας κάτω από την σκιά του Σταυρού. Ο Σταυρός του Χριστού δεν είναι το τέλος, αλλά κατά τον θείο Παύλο, το προανάκρουσμα της ‘’καινής ημέρας’’ της Αναστάσεως, το κλειδί του Παραδείσου, η χαρά και η ελπίδα της Αναστάσεως. Σταυρός και Ανάστασις αλληλοπεριχωρούνται και αλληλοφωτίζονται. Δια του Σταυρού, χαρά και ζωή ανέτειλε στον κόσμο, μέσα από το μέγα θαύμα της Αναστάσεως!».
Ακολούθως, στις 12:30 το μεσημέρι, στον χώρο έμπροσθεν του ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής του Β’ Κοιμητηρίου Σερρών, τελέσθηκε η ιερά ακολουθία του Επιταφίου θρήνου, κατά την διάρκεια της οποίας ο χοροστατών Σεβ. κ. Θεολόγος, ανέπεμψε ειδική δέηση υπέρ αναπαύσεως των ψυχών και των εκ της νόσου Covid-19, κεκοιμημένων αδελφών μας, οι οποίοι αναπαύονται στο ως είρηται Κοιμητήριο και ακολούθως πραγματοποιήθηκε η εντός του Κοιμητηρίου λιτάνευση του Επιταφίου.
Στις 3:00 το μεσημέρι, ο Σεβ. κ. Θεολόγος μετέβη στο Α’ Κοιμητήριο Σερρών, όπου επί του ειδικώς διαμορφωμένου υπερώου, πάνω ακριβώς από το οστεοφυλάκιο, μαζί με τον ιερό κλήρο της πόλεως τέλεσαν την ιερά ακολουθία της Αποκαθηλώσεως και έψαλαν τα εγκώμια. Εν συνεχεία, το αποκαθηλωθέν “Σώμα” του Κυρίου μας οδηγήθηκε λιτανευτικώς στο ιερό Βήμα του κοιμητηριακού Ναού και εναποτέθηκε επί της αγίας Τραπέζης.
Στις 7:00 το απόγευμα, ο Σεβ. κ. Θεολόγος χοροστάτησε στην ακολουθία του Επιταφίου θρήνου, που τελέστηκε στον ιερό Μητροπολιτικό Ναό Παμμ. Ταξιαρχών Σερρών. Ακολούθως, στις 9:30 το βράδυ πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη συνάντηση των Επιταφίων των κεντρικών ιερών Ναών της πόλεως των Σερρών, στην πλατεία «Ελευθερίας», όπου η νεανική χορωδία «Serres Voices» θα ψάλει τα εγκώμια του Επιταφίου θρήνου.
