Ι.Μ. ΧΑΛΚΙΔΟΣ – Tην Μεγάλη Τρίτη, 30 Απριλίου 2024, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Χαλκίδος, Ιστιαίας και Β. Σποράδων κ. Χρυσοστόμου, συμπαραστατουμένου από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Σκοπέλου κ. Νικόδημο,
τους Ιερείς της Νήσου Σκοπέλου και τον αρχιδιάκ. Σταύρο Καλαφάτη, ετελέσθη η εξόδιος ακολουθία της Κηδείας του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Καλλιανού στον Ενοριακό Ι. Ναό Αγ. Παντελεήμονος στον Μύλο Σκοπέλου, όπου υπηρέτησες για σαράντα-τέσσερα χρόνια.
Ο Ιερός Ναός είχε γεμίσει ασφυκτικά από τους εκατοντάδες πιστούς της Σκοπέλου, αλλά και από αλλού. Στην Κηδεία, επίσης, παρέστησαν ο Δήμαρχος Σκοπέλου κ. Σταμάτιος Περίσσης, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Άγγελος Ξηντάρης, Δημοτικοί Σύμβουλοι, ο Αντιδήμαρχος κ. Δαμιανός Ανάργυρος Μαντάς, ο Λιμενάρχης Σκοπέλου κ. Γεώργιος Γκάρας και ο Διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Σκοπέλου κ. Ηλίας Σαραφίδης.
Ο Σεβασμιώτατος, στον εκφωνηθέντα επικήδειο, για τον μακαριστό Ιερέα του, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι πονάει η καρδιά και η ψυχή του, διότι έχασε έναν καλό συνεργάτη, πιστό φίλο και ταπεινό Ιερέα. Ο οποίος μετετέθη από το επίγειο θυσιαστήριο στο ουράνιο, να συνεχίσει να ιερουργεί τον Νυμφίο Χριστό, ο Οποίος, για τον παπα-Κώστα, ήδη ήλθε. Ο π. Κωνσταντίνος έζησε ως ουρανοπολίτης και έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο για τον αθόρυβο τρόπο ζωής του και της σημαντική και αδιάκοπη μελετητική και συγγραφική εργασία του, για την οποία επαινέθηκε από τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίο και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός κάλεσε τον π. Κωνσταντίνο στη χαρά Του στον κατάλληλο καιρό, όρθιο και ικανό να μνημονεύει ασταμάτητα, όπως έκανε για τόσες και τόσες ψυχές στην ιερά προσκομιδή του.
Αμέσως μετά το λόγο πήρε η κ. Ηρώ Μελαχροινάκη, συνεργάτις του π. Κωνσταντίνου, η οποία απηύθυνε χαιρετισμό από τον κ. Κωνσταντίνο Σπανό-Ιδιοκτήτη του Θεσσαλικού Ημερολογίου και ανέφερε με έμφαση ότι “χωρίς τον παπά-Κώστα σημαντικές μελέτες και σύμβολα ιστορικά δεν θα είχαν βγει ποτέ στην επιφάνεια”.
Μετά την απόλυση, στο Κοιμητήριο Σκοπέλου, η γη της Νήσου δέχθηκε το άξιο τέκνο της.
