Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Την Παρασκευή 22 Δεκεμβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Βεροίας για την εορτή της Αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας, η μνήμη της οποίας εορτάζεται ετησίως πανηγυρικά στην ενορία.
Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας τέθηκε σε προσκύνηση το Ιερό Λείψανο του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου που θησαυρίζεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας, όπου υπάρχει ιερό παρεκκλήσιο προς τιμήν του Οσίου.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του αναφέρθηκε εκτενώς στο χάρισμα της υμνογραφίας του νέου Αγίου της Εκκλησίας μας και πνευματικού του πατρός, Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Των μαρτύρων ταίς χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικώς εμιμήσω τας αριστείας αυτών».
Σε λίγες ημέρες εορτάζει η Εκκλησία μας τη μεγάλη εορτή της αγάπης του Θεού, την εορτή της θείας ενανθρωπήσεως. Σήμερα όμως τιμά τη μνήμη μιάς μεγαλομαρτυρός της, της αγίας Αναστασίας της Φαρμακολυτρίας, η οποία όχι μόνο θυσίασε τη ζωή της για την πίστη της και την αγάπη της στον Χριστό, αλλα και γιατί διακρίθηκε στην εφαρμογή της εντολής της αγάπης.
Γόνος αριστοκρατικής οικογενείας η αγία Αναστασία και σύζυγος ρωμαίου αξιωματούχου γνώρισε και αγάπησε τον Χριστό.
Ήξερε βεβαίως ότι η πίστη της στον Χριστο ήταν ασύμβατη όχι μόνο με την πίστη του συζύγου της αλλά και με τους ρωμαικούς νομους. Ήξερε ότι η πίστη της στον Χριστό θα την οδηγούσε στο μαρτυριο, αλλά εκείνη δεν δίσταζε μπροστα στο μαρτύριο. Γνώριζε τον λόγο του Κυρίου που λέγει ότι «ο φιλών πατέρα ή μητέρα ή τεκνα … υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος», και αυτή ήθελε να είναι άξια του Κυρίου που αγάπησε, να είναι άξια του Χριστού που από αγάπη για το πλάσμα του έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για χάρη του.
Είχε διαβάσει τον λόγο του ευαγγελιστού της αγάπης, του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου ότι «φοβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλ᾽ η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φοβον», και γι᾽ αυτό δεν φοβόταν ούτε ανησυχούσε για το μέλλον. Εμπιστευόταν τη ζωή της στα χερια και την αγάπη του Θεού, που και η ίδια τόσο πολύ αγαπουσε.
Αυτή την αγάπη φρόντιζε όμως η αγία Αναστασία και να την εξωτερικεύει με ένα ξεχωριστό τρόπο. Ο τρόπος αυτός ήταν να φροντιζει και να μεριμνά για την ανακούφιση των μαρτύρων του Χριστού. Να επισκέπτεται εκείνους που βρισκόταν στις φυλακές για την πίστη τους. Να φροντίζει τις πληγές και τα τραύματα εκείνων που βασάνιζαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες. Να τους ενισχύει και να τους ενθαρρύνει για να σταθούν πιστοί ενώπιον των δικαστων τους και να αντιμετωπίσουν με καρτερία το μαρτύριο. Αλλά ήταν και εκείνη που μετά το μαρτύριο έσπευδε για να περισυλλεξει τα μαρτυρικά λείψανα και να τους αποδώσει τις αρμόζουσες τιμες, χωρίς να υπολογίζει ουτε τον κοπο ούτε την οργή των διωκτών της πίστεως.
Έτσι η αγία Αναστασία δεν εξεπληρωνε απλώς τη θεία εντολή της αγάπης, η οποία αποτελεί την πρώτη και μεγάλη εντολή και είναι αυτή που θα αποτελέσει το κριτήριο της σωτηρίας μας κατά την ημέρα της μελλούσης κρίσεως, αλλά την εξεπλήρωνε με τρόπο αυτοθυσιαστικό. Γιατί η αγία Αναστασία δεν προσέφερε την αγάπη της άκοπα και ανέξοδα, αλλά θετοντας τον εαυτό της και τη ζωή της σε κίνδυνο προκειμένου να διακονήσει τους αδελφούς της. Γι᾽ αυτό αξιώθηκε και από τον Θεό να ομολογήσει και η ίδια την πιστη και την αγάπη της σε Εκείνον και να λάβει τον στέφανο του μαρτυρίου. Και ακόμη αξιώθηκε να λάβει τη χαρη των ιάσεων, με τις οποίες ευεργετεί μέχρι σήμερα τους ανθρωπους που αιτούνται την πρεσβεία και τη βοήθειά της.
Αυτή την αγάπη που έζησε και έδειξε η αγία μεγαλομάρτυς Ανα-στασία συστήνει και σε μας η Εκκλησία μας σήμερα. Γιατί πολλες φορές νομίζουμε ότι προσφέρουμε αγάπη, αλλά στην πραγματικότητα παραμένουμε μόνο στα λόγια ή έστω στα αισθήματα, χωρίς να προχωρούμε στην πράξη. Συχνά πάλι λέμε ότι θέλουμε να προσφέρουμε αγάπη αλλά δεν έχουμε τη δυνατοτητα.
Η αγάπη όμως δεν είναι ούτε μονο λόγια ούτε μόνο συναισθήματα. Ούτε χρειάζεται να έχεις πολλά χρηματα ή αγαθά για να προσφερεις αγάπη. Γιατί, εάν ήταν έτσι, ο Χριστος θα απέκλειε τους περισσοτερους ανθρώπους από τη δυνατοτητα να προσφέρουν αγάπη και δεν θα μπορούσε να τη θέσει ως κριτήριο της σωτηρίας μας.
Αγάπη όμως σημαίνει να μπορώ να μοιράζομαι με τον αδελφό μου αυτό που έχω. Σημαίνει να μπορώ να στερηθώ αυτό που έχω για να το απολαύσει εκείνος. Σημαίνει να προσφέρω χωρίς ενδοιασμούς αυτο που μου αρέσει και που διαθέτω, για να κάνω τον αδελφό μου χαρούμενο και ευτυχισμένο, για να τον ανακουφίσω και να τον αναπαύσω. Αγάπη σημαίνει να δίδω θυσιάζοντας και τον εαυτό μου, εάν χρειαστεί, όπως ακριβώς το έκανε και ο ίδιος ο Χριστός για μας, όπως το έκανε και η αγία μεγαλομάρτυς Αναστασία.
Και εάν προσφέρουμε έτσι την αγάπη, τότε θα έχουμε τη χάρη και την ευλογία του Θεου στη ζωή μας. Τότε η αγάπη του θα μας ανταποδίδει ο,τι προσφερουμε πολλαπλασιο, αλλά κυρίως θα μας αξιώσει της βασιλείας του, όπως αξίωσε και την εορταζομένη σήμερα αγία μεγαλομαρτυρα Αναστασία τη φαρμακολύτρια, το παράδειγμα της οποίας μας καλεί σήμερα να ακολουθησουμε η Εκκλησία μας εορτάζοντας και τιμώντας τη μνήμη της, και το οποίο εύχομαι να μιμηθούμε όλοι μας.
