Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Την Κυριακή 17 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Διαβατού Βεροίας.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Νεκρώσατε ούν τα μέλη υμών τα επί της γης».
Λίγες ημέρες μας χωρίζουν από τη μεγάλη εορτή της γεννήσεως του Χριστού, από την ημέρα κατά την οποία ο Θεός από απέραντη αγάπη για τον άνθρωπο «έκλινεν ουρανούς και κατέβη» στη γη ως άνθρωπος, για να μας σώσει από την αμαρτία και να μας αναγεννήσει στη νέα ζωή, την οποία Εκείνος μας χαρίζει.
Και σήμερα, Κυριακή κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά όλους τους προπάτορες του Κυρίου, όλους τους ανά τους αιώνες δικαίους, οι οποίοι ανέμεναν να δούν τον Μεσσία και λυτρωτή του κόσμου, ο απόστολος Παύλος μας απευθύνει μία παράξενη φαινομενικά προτροπή. Μας προτρέπει να νεκρώσουμε τα μέλη μας «τα επί της γης». «Νεκρώσατε ούν τα μέλη υμών τα επί της γης», μας λέγει.
Ποια είναι όμως τα μέλη που μας ζητά να νεκρώσουμε ο πρωτοκορυφαίος απόστολος, πως πραγματοποιείται αυτή η νέκρωση και ποιόν σκοπό εξυπηρετεί;
Ο απόστολος Παύλος δεν αφήνει αναπάντητα τα ερωτήματα αυτά. Διευκρινίζει εξαρχής ποια μέλη εννοεί, για να μην υπάρξουν παρανοήσεις. Είναι, λέει, η πορνεία, η ακαθαρσία, το πάθος, η κακή επιθυμία και η πλεονεξία, η οποία, όπως τονίζει, είναι ειδωλολατρεία, αλλά και η οργή, ο θυμός, η κακία, η βλασφημία, η αισχρολογία και όλα τα άλλα κακά που εμφιλοχωρούν στην ψυχή μας με τη συνέργια του πονηρού.
Δεν εννοεί, λοιπόν, ο απόστολος Παύλος τα φυσικά μέλη του σώματός μας, αλλά τις αδυναμίες, τα πάθη και τις κακίες, οι οποίες, όταν χρονίζουν μέσα στις ψυχή μας, τότε γίνονται ένα με την ύπαρξή μας, γίνονται μέρος του εαυτού μας, μέλος του σώματός μας, ώστε επηρεάζουν ή ακόμη και προσδιορίζουν τη συμπεριφορά μας και τη ζωή μας.
Γνωρίζοντας την επίδραση, την οποία ασκούν οι αδυναμίες, τα ελαττώματα και οι διάφορες κακίες που υπάρχουν μέσα μας και δεν μας αφήνουν να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ο απόστολος Παύλος μας καλεί να τις νεκρώσουμε. Μας καλεί να τις εξουδετερώσουμε και να τις καταστήσουμε αδρανείς, πριν να τις εκριζώσουμε οριστικά από την ψυχή μας.
Και πως θα το επιτύχουμε αυτό;
Υπάρχουν δύο τρόποι για να φθάσουμε σε αυτή τη νέκρωση. Ο πρώτος είναι η προσωπική μας προσπάθεια. Ο αγώνας μας ενάντια σε όλα αυτά, τα οποία είναι αντίθετα στο θέλημα του Θεού. Όταν μας παρακινούν να κάνουν κάτι κακό, να πούμε κάτι ανάρμοστο, να επιθυμήσουμε κάτι που δεν μας χρειάζεται και δεν μας ωφελεί, εμείς δεν θα πρέπει να αφήνουμε τον εαυτό μας να παρασύρεται. Θα πρέπει να αντιστεκόμαστε και μάλιστα να κάνουμε το αντίθετο από αυτό που μας παρακινεί να κάνουμε το πάθος και η αδυναμία μας. Να βοηθούμε τον συνάνθρωπό μας που δεν συμπαθούμε ή που μας αδίκησε, αντί να επιδιώκουμε το κακό του. Να τον επαινούμε αντί να τον κακολογούμε, να προσφέρουμε με αγάπη βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη, αντί να σκεφτόμαστε πως θα αυξήσουμε τα χρήματά μας. Να νηστεύουμε αντί να υποκύπτουμε στη λαιμαργία μας. Να προσευχόμαστε για τον αδελφό μας, αντί να σκεφτόμαστε πως θα τον βλάψουμε.
Ο δεύτερος τρόπος με τον οποίο θα νεκρώσουμε όλα αυτά είναι η μετάνοια και η εξομολόγηση. Όταν συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν στην ψυχή μας κάποια από αυτά τα πάθη και τις αδυναμίες, που δεν μας αφήνουν να προχωρήσουμε πνευματικά, που γίνονται εμπόδιο στη ζωή μας, παράλληλα με τον αγώνα που κάνουμε, θα πρέπει να ζητούμε τη συγχώρηση και τη χάρη του Θεού. Θα πρέπει να μετανοούμε, γιατί αφήσαμε τις κακίες και τις αδυναμίες να φυτρώσουν στην ψυχή μας και να μας ενοχλούν, και μέσα στο μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως να λαμβάνουμε την άφεση και τη χάρη του Θεού. Και η χάρη του Θεού δεν μας βοηθά μόνο στο να νεκρώσουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας, αλλά μας βοηθά να καλλιεργήσουμε στη θέση τους τις αρετές που έχουμε όλοι ανάγκη για να ευαρεστούμε στον Θεό.
Δεν είναι τυχαίο ότι κατά τη σημερινή Κυριακή, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος μας ζητά να νεκρώσουμε «τα μέλη υμών τα επί της γης». Εάν θέλουμε να εορτάσουμε αληθινά Χριστούγεννα, εάν θέλουμε να εορτάσουμε Χριστούγεννα με τον Χριστό όχι μόνο στη φάτνη του σπιτιού μας αλλά και στη φάτνη της ψυχής μας, θα πρέπει να έχουμε προσπαθήσει γι᾽ αυτή τη νέκρωση. Διότι δεν είναι δυνατόν να γεννηθεί ο Χριστός μέσα στην κακία και την ακαθαρσία των αμαρτιών και των αδυναμιών μας, αλλά και ούτε είναι δυνατόν να αναγεννήσει την ψυχή μας, εάν εμείς δεν έχουμε νεκρώσει προηγουμένως ο,τι αντιτίθεται στη νέα αυτή και πνευματική γέννησή μας.
Ας ακούσουμε, λοιπόν, την προτροπή του αποστόλου Παύλου και ας προσπαθήσουμε, αξιοποιώντας και τις ευκαιρίες που μας προσφέρει η Εκκλησία μας, να νεκρώσουμε τον παλαιό άνθρωπο, να νεκρώσουμε τις αδυναμίες και τα πάθη μας, για να γεννηθεί τα φετινά Χριστούγεννα ο Κύριός μας και στη δική μας ψυχή, για να την αναγεννήσει και να την αγιάσει.
Η περίοδος αυτή της προετοιμασίας για τα Χριστούγεννα είναι πλέον ανοικτή, διότι πρέπει να νηστεύουμε όχι μόνο από τις τροφές αλλά και από τα πάθη μας, από όλα αυτά τα οποία λέγει ο απόστολος Παύλος ότι πρέπει να νεκρώσουμε.
Και όταν αποφεύγουμε όλα αυτά, και όταν αποφεύγουμε και τα φαγητά, τότε πράγματι θα μπορέσουμε να εορτάσουμε Χριστούγεννα, δίδοντας αγάπη στους αδελφούς μας, στους φτωχούς, σε αυτούς που δεν έχουν, αλλά και στους άλλους, οι οποίοι, όπως είπα, μπορεί να μας αδίκησαν ή να μας πίκραναν. Να δώσουμε αγάπη, όπως ο Χριστός, τον οποίο τον πικράναμε, τον ταπεινώσαμε, τον σταυρώσαμε και όμως Εκείνος θέλει το καλό μας, θέλει τον αγιασμό μας, θέλει τη θέωσή μας. Για να το επιτύχουμε όμως αυτό πρέπει να κάνουμε αυτό που λέγει ο απόστολος Παύλος, να νεκρώσουμε τα πάθη μας. Ας το κάνουμε.
-250x180.jpg)
