Αγία Μαρίνα: Ο Παρακλητικός Κανών Αγίας Μαρίνας της Μεγαλομάρτυρος διαβάσετε το απόγευμα στους Ιερούς Ναούς την ημέρα εορτής της Αγίας η σε κάθε άλλη περίσταση.
Η Αγία Μαρίνα η Μεγαλομάρτυς εορτάζει 17 Ιουλίου.
Ο Ιερεύς : Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ο Αναγνώστης : Αμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοι το πρωΐ το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιειν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος α΄. Εξομολογείσθε τω Κυρίω, και επικαλείσθε το όνομα το άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τα έθνη εκύκλωσαν με, και τω ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τα παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
την αθληφόρον και παρθένον Μαρίναν, την δι αγνείας την ψυχήν ωραΐσασαν, ανευφημούντες κράξωμεν εκ μέσης ψυχής. Μάρτυς αξιάγαστε, ταις πρεσβείαις σου ρύσαι, πάντας τους τιμώντας σε, του λιμού και λοιμού τε, και πάσης άλλης βλάβης του εχθρού, όπως υμνώμεν ενθέως την μνήμην σου.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι. και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί και προσπέσωμεν, εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα βοήθησον, εφ ημίν σπλαγχνισθείσα σπεύσον απολλύμεθα,
υπό πλήθους πταισμάτων, μη αποστρέψης σους δούλους κενούς, σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μουεπί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου.
μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άνολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
Είτα ψάλλομεν τας Ωδάς του Κανόνος.
Ωδή α΄. Ήχος πλ. δ΄. Υγράν διοδεύσας
Σκιρτώσα, Μαρίνα, εν ουρανώ, και των του Υψίστου, πληρουμένη μαρμαρυγών, φώτισον τον νουν μου σαις πρεσβείαις, και σκοτασμού των παθών με απάλλαξον.
Θερμώς ικετεύω σε ο οικτρός, ταις σαις ικεσίαις, ω Μαρίνα μάρτυς Χριστού, δυσχερών του βίου λύτρωσαι με, και των παθών μου τον τάραχον κόπασον.
Μέγα το κατόρθωμά σου, σεμνή, δράκοντα γαρ μέγαν, εταπείνωσας ευθαρσώς κάμε όθεν δώρησαι, Μαρίνα, περιφρονήσαι αυτού τα σοφίσματα.
συ ει, Παρθένε άσπιλε, της εμής, διανοίας θάρρος, και ελπίς μου της ταπεινής, ψυχής και καρδίας ταλαιπώρου, συ ει το φως, η ζωή και ανάστασις.
Ωδή γ΄. συ ει το στερέωμα
Χαίρουσα, πανόλβιε, εν ουρανοίς συν τοις μάρτυσι, πάντας ημάς, φρούρησον ευχαίς σου, και παθών ελευθέρωσον.
Σκέπην την εικόνα σου, σοφή Μαρίνα, οιόμενοι, δαιμονικάς, φεύγομεν παγίδας, και δεινών εκλυτρούμεθα.
Ύμνον χαριστήριον, ο σος οικέτης προσφέρω σοι, διασωθείς, δεινής ασθενείας, ω Μαρίνα, πρεσβείαις σου.
Έχω σε, Πανάσπιλε, βίου προστάτιν και τείχος άρρηκτον, διο δεινών, του ματαίου βίου, ου πτοούμαι την έφοδον.
Ωδή δ΄. Εισακήκοα, Κύριε
Εντρυφώσα, πανένδοξε, και ενηδομένη θείαις λαμπρότησι, των τιμώντων σε μνημόνευσε, και εκ νόσων ρύου, ταις πρεσβείαις σου.
των αγίων αιμάτων σου, οι κρουνοί Μαρίνα, κατέσβεσαν, την δεινήν παθών μου φλόγωσιν, και εις υγιείαν με ωδήγησαν.
Σταλαγμοίς των αιμάτων σου, πάσαν αθείας πυράν κατέσβεσαν, και των σε τιμώντων ήρδευσας, τας ψυχάς, Μαρίνα, θεοδόξαστε.
Ρόδον συ το αμάραντον, ω Παρθένε μόνη βλαστήσασα, ταις πρεσβείας σου περισώζε, τους προστρέχοντας σοι, Μητροπάρθενε.
Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς
Φώτισον ημάς, τους τιμώντας σε, θεόπνευστε, φωτί τω μεγάλω νυν προσεγγίζουσα, και φωτοφόρους, τας ψυχάς ημών απέργασαι.
Ρεύμασι σεπτοίς, των αιμάτων σου κατασβεσον, πυρ το της απάτης και ξήρανον ρουν, της δυσσεβών τυραννίας, Μαρίνα πανσεμνέ.
Θείαις καλλοναίς, του Νυμφίου σου, αοίδιμε, ενηδομένη των υμνούντων σε, φωτός του θείου, τας ψυχάς ευχαίς σου έμπλησον.
Άχραντε Σεμνή, θείω ύδατι με ράντισον, και ταις λιβάσι του ελέους σου, σταγόνας δίδου, των δακρύων υετίζειν με.
Ωδή ς΄. Ιλάσθητι μοι, Σωτήρ
Ελήλυθε φωταυγής, σεμνή η μνήμη σου σήμερον, φωτίζουσα τους πιστώς, εν ταύτη τιμώντας σε, και σκότος διώκουσα, παθών ανιάτων, και δαιμόνων ταις πρεσβείαις σου.
Στεφάνω παρθενικώ, Χριστός, Μαρίνα, σε έστεψεν, ως καθαράν και αγνήν, και χορώ παρθένων σε, δεόντως εσκήνωσε, διο υπέρ πάντων, ημών τούτον καθικέτευε.
Υμνούσα συ τον Θεόν, φωναίς απαύστοις μνημόνευε, ημών των αμαρτωλών, Μαρίνα πανένδοξε, ρυσθήναι εκ θλίψεως, λοιμικής τε νόσου, και δεινών του πολεμήτορος.
Φωνή αρχαγγελική, Θεόν, Μαρία, εγέννησας, ον εξιλέωσαι νυν, ημίν ως ισχύουσα, τοις πίστει κραυγάζουσι, δωρηθήναι λύσιν, των πταισμάτων, Παναμώμητε.
Διασωσον από κινδύνων, Μαρίνα, ταις σαις πρεσβείαις, τους εν πίστει ειλικρινεί προς σε καταφεύγοντας, και ίασαι τα πολλά ημών πάθη.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως επ εσχάτων των ήμερων τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
ο Ιερεύς μνημονεύει, είτα το Κοντάκιον. Ήχος β΄.
Νύμφη εκλεκτή του Σωτήρος, Μαρίνα ένδοξε, τας σειράς των πολλών μου πταισμάτων διαρρηξον, παθών φθοράς και κινδύνων ρύσαι, και την αχλύν των νόσων μου διασκέδασον, ταις προς Θεόν λιταίς σου, παναοίδιμε.
και ευθύς το Προκείμενον. Ήχος δ΄.
Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι, και εισήκουσε της δεησεώς μου.
Στίχος. και έστησεν επί πέτραν τους πόδας μου, και κατεύθυνε τα διαβήματά μου.
Ευαγγέλιον. εκ του κατά Λουκάν (θ΄. 1-16)
τω καιρώ εκείνω, συγκαλεσάμενος ο Ιησούς τους δώδεκα Μαθητάς αυτού, έδωκεν αυτοίς δύναμιν και εξουσίαν, επί πάντα τα δαιμόνια, και νόσους θεραπεύειν και απέστειλεν αυτούς κηρύσσειν την βασιλείαν του Θεού, και ιάσθαι τους ασθενούντας. και είπε προς αυτούς. Μηδέν αίρετε εις την οδόν, μήτε ράβδους, μήτε πήραν, μήτε άρτον, μήτε αργύριον, μήτε ανά δύο χιτώνας έχειν. και εις ην αν οικίαν εισέλθητε, εκεί μένετε, και εκείθεν εξέρχεσθε. και όσοι αν μη δέξωνται υμάς, εξερχόμενοι από της πόλεως εκείνης, και τον κονιορτόν από των ποδών υμών αποτινάξατε εις μαρτύριον επ αυτούς. Εξερχόμενοι δε, διήρχοντο κατά τας κώμας, ευαγγελιζόμενοι και θεραπεύοντες πανταχού.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
ταις της Αθληφόρου, πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Τάίς της Θεοτόκου, πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Ελεήμον, ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου, εξάλειψον το ανόμημά μου.
και το παρόν προσόμοιον.
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι
Μαρίνα πανένδοξε, των αθληφόρων το κλέος, συν παρθένων τάγμασι, και χοροίς μαρτύρων, τους εκτελούντάς σου, πίστει την κοίμησιν, και την θείαν μνήμην, και τη σκέπη προσπελάζοντας, τη ση, πανεύφημε, σώζε τω Κυρίω πρεσβεύουσα, και πάσαν νόσον ίασαι, και των ψυχικών ελευθέρωσον, δεινών αλγηδόνων, και ρύσαι εκ κινδύνων του εχθρού, ως παρρησίαν προς Κύριον έχουσα, θεοσοφέ.
ο Ιερεύς :
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου. Επισκεψαι τον κόσμον σου εν ελέει και οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων και καταπεμψον εφ ημάς τα ελέη σου τα πλούσια. Πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας. Δυνάμει του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων. Ικεσίαις του Τιμίου και Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου. των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων. των εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών και οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου, Αθανασίου και Κυρίλλου, Ιωάννου του Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας. Νικολάου του εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, των Θαυματουργών.
των αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του Τροπαιοφόιρου, Δημητρίου του Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος και Στρατηλάτου, των ιερομαρτύρων Χαραλάμπους και Ελευθερίου, των αγίων ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων. των οσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών. των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης. της αγίας Μαρίνας της Μεγαλομάρτυρος, και πάντων σου των Αγίων. Ικετεύομεν σε, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών των αμαρτωλών δεομένων σου και ελέησον ημάς.
Ωδή ξ΄. Παίδες Εβραίων
Όμβροις των σων αιμάτων ρείθρα, απεξήρανας ειδώλων φλυαρίας, επομβρίζεις δε νυν, ιάματα παντοία, μάρτυς Μαρίνα, παύουσα, πυρ δεινών νόσων παντοίων.
Μάρτυς Μαρίνα, τω Υψίστω, στεφηφόρος αεί παρισταμένη, υπέρ πάντων ημών, των σε υμνολογούντων, διηνεκώς ικέτευε, του ρυσθήναι εκ κινδύνων.
Πάσι πηγάζει, ω Μαρίνα, ποταμούς ιαμάτων η εικών σου, τας οδύνας αεί, εξαίροντας σωμάτων, και τας ψυχάς δροσίζοντας, και πληρούντας θυμηδίας.
Έπαινον γλώσσης εξ αναγνου, τη Πανάγνω σοι προσφέρω, Θεοτόκε, εναγών λογισμών, ρυσθήναι δυσωπών σε, και μολυσμών του σώματος, ω αμόλυντε Παρθένε.
Ωδή η΄. τον Βασιλέα
Τούς την σην μνήμην, την φωτοφόρον τιμώντας, από πάσης ρύσαι σαις πρεσβείαις, νόσου, ω Μαρίνα, ίνα σε μακαρίζω.
των ιαμάτων, χάριν λαβούσα, Μαρίνα, απελαύνεις νόσους ανιάτους, εκ των σε τιμώντων και πόθω γεραιρόντων.
Αποκαθαίρει, μολυσμούς παθημάτων, η εικών σου των πόθω γεραιρόντων, μνήμην σου την θείαν Μαρίνα αθληφόρε.
Ιωθείσάν μου, την ψυχήν αμαρτίας, δραστικώ φαρμάκω σης πρεσβείας, ίασαι, Παρθένε, ελπίς των σε υμνούντων.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Θεώσεως τυχούσα, και φωτί τρυφώσα, τω ουρανίω, Μαρίνα θεοληπτε, τους σε υμνούντας λιταίς σου, δεινών απάλλαξον.
Μαρίνα δωρηθήναι, πάσιν Ορθοδόξοις, απαλλαγήν δεινών νόσων και θλίψεων, Χριστόν δυσώπει, και ρώσιν ψυχής και σώματος.
Μαρίνα Θεού δόξαν, ενοπτριζομένη, υπέρ των σε ευφημούντων αυτόν δυσώπησον, του μετασχείν θείας δόξης τε, και λαμπρότητος.
Μαρία Θεοτόκε, σε υμνολογουμεν, ότι κινδύνων και νόσων λυτρούσαι ημάς, διηνεκώς τον σον Τόκον, καθικετεύουσα.
Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών.
την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Χαίροις Ορθοδόξων η καλλονή, χαίροις διωχθέντων, καταφύγιον ισχυρόν, χαίροις των εν θλίψει, και των εν εξορία, Προκόπιε Θεοφρον, το παραμύθιον.
και τα παρόντα Μεγαλυνάρια
Τήν άμωμον νύμφην του Ιησού, Μαρίναν την θείαν, ικετεύσωμεν οι πιστοί, βοώντες ρύσαι νόσων, και δεινών σαις πρεσβείαις, ημάς τους εκτελούντας την θείαν μνήμην σου.
μη παύση, Μαρίνα, του Ποιητού, θερμώς δεομένη, υπέρ πάντων των ευσεβώς, σε μακαριζόντων ως μάρτυρα Κυρίου, και πόθω γεραιρόντων την θείαν μνήμην σου.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Αγίοι πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
το Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρεις φορές)
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριας, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γεννηθήτω το θέλημά σου ως εν ουρανό και επί της γης. τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
και το Τροπάριον.
Ήχος πλ. α΄. τον συνάναρχον Λόγον
Τού εχθρού τας ενέδρας ρύμη διέφυγες, και αυτώ προσπλακείσα υπερηκόντισας, και εκ Θεού την δαψιλή χάριν απείληφας, αποσοβείν εκ των πιστών, τας νόσους τας λυμαινώδεις,
διο πρέσβευε τω Κυρίω, υπέρ ημών, Μαρίνα ένδοξε.
η το παρόν Απολυτίκιον. Ήχος α.
του πατρός εκ βρέφους απεστράφης τα είδωλα, και του Ολυβρίου τυράννου την οφρύν κατεπάτησας, Μαρίνα πανεύφημε σεμνή, ρωσθείσα δε ισχύι Σταυρού αισθητού την του φανέντος κεφαλήν συντρίβεις πολεμήτορος. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
ο Ιερεύς μνημονεύει. Είτα Εκτενής, και Απόλυσις, καθ ην ψάλλομεν το παρόν Προσόμοιον. Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν
Σήμερον υμνούμεν ευσεβώς, μάρτυς αθληφόρε Μαρίνα, σου το εκνίκημα και την θείαν μνήμην σου, και ευκλεή εορτήν, οι ορθώς δογματίζοντες, Τριάδα αγίαν, και σε ικετεύομεν, ρύσαι σους δούλους δεινών, νόσων και παντοίων κινδύνων, και της του εχθρού τυραννίδος, τους σοι προσπελάζοντας, αοίδιμε.
Ήχος πλ. Δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β΄.
την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
ο Ιερεύς : δι ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.
