Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Τη Μεγάλη Δευτέρα 10 Απριλίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην Ακολουθία του Νυμφίου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά Ναούσης.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ραθυμίαν άπωθεν ημών βαλλώμεθα και φαιδραίς ταίς λαμπάσι τω αθανάτω Νυμφίω Χριστώ ύμνοις συναντήσωμεν».
Μαζί με τον πάγκαλο Ιωσήφ, τον οποίο τιμά η Εκκλησία μας κατά τη Μεγάλη Τρίτη, «μνείαν ποιείται» και της γνωστής σε όλους μας και πολύ διδακτικής παραβολής των δέκα Παρθένων, την οποία είπε ο Κύριος προς τους μαθητές του. Και είναι ιδιαίτερα διδακτική η παραβολή αυτή, διότι με αυτήν ο Χριστος δεν μας διδάσκει μόνο τη σημασία της αρετής της παρθενίας και της ελεημοσύνης, τη σημασία δηλαδή των αρετών και των καλων έργων, τα οποία ζητά και αναμένει από εμάς, αλλά μας τονίζει και τον μεγάλο κίνδυνο της ραθυμίας, τον οποίο διατρέχουμε όλοι ανεξαιρέτως, καθώς η ραθυμία μπορεί να αποβεί ολέθρια για την ψυχή αλλά και για τη ζωή του καθενός μας.
Τι είναι όμως η ραθυμία και γιατί είναι τόσο επικίνδυνη; Οι πατέρες την χαρακτηρίζουν ως πνευματικό ύπνο, ο οποίος όμως δεν αναπαύει την ψυχή και δεν την ξεκουράζει από τον αγώνα και από τον πνευματικό κάματο, αλλά αντίθετα την κάνει να ατονεί, να νεκρώνεται και να μην μπορεί ούτε να εργασθεί το αγαθό ούτε να αντιδράσει στο κακό.
Αυτό που κάνει όμως περισσότερο επικίνδυνη και ύπουλη τη ραθυμία, είναι ότι επειδή η ραθυμία δεν προϋποθέτει κάποια ενέργεια ή δράση, η οποία να προιδεάσει τον άνθρωπο ότι πρόκειται για κάτι κακο που πρέπει να αποφύγει, αποτελεί ένα όπλο στα χέρια του πονηρού, προκειμένου να μας εξαπατήσει και να μας απομακρύνει από τον Θεό και τη σωτηρία μας.
Έτσι στην αρχή νομίζουμε ότι αν κάνουμε κάποια υποχώρηση, για να ξεκουράσουμε δήθεν τον εαυτό μας από τον σωματικό κόπο, περιορίζοντας τον χρόνο της προσευχής, της νηστείας, του εκκλησιασμού, δεν κάνουμε κάτι κακό ή κάτι αμαρτωλό και δεν δίνουμε τη σημασία που πρέπει. Όμως με τον τρόπο αυτό η ραθυμία επικρατεί στην ψυχή μας και την κάνει να βρίσκεται σε έναν πνευματικό λήθαργο, από τον οποίο δυσκολεύεται να απαλλαγεί.
Το βλέπουμε και στην περίπτωση των μαθητών του Κυρίου, όταν τον συνόδευσαν στον κήπο της Γεθσημανή, λίγο πριν την προδοσία του Ιούδα. Ο διδάσκαλός τους περνούσε τη μεγαλύτερη αγωνία της επιγείου ζωής του, σε σημείο, όπως θα ακούσουμε τις επόμενες ημέρες, να γίνεται «ο ιδρώς αυτού ωσεί θρομβοι αίματος». Και παρότι είχε αφήσει τους μαθητές του να αγρυπνούν και να προσεύχονται για να μην εισέλθουν σε πειρασμό, τους βρήκε να κοιμούνται.
Το ίδιο συνέβη και με τις μωρές παρθένες, που νύσταξαν και δεν σκεφθηκαν ότι δεν θα είναι έτοιμες και με αναμμένες λαμπάδες για να υποδεχθούν τον Νυμφίο, όταν θα έλθει, και έχασαν την ευκαιρία την οποία περίμεναν, να εισέλθουν και αυτές στον γάμο.
Αυτή ακριβώς είναι η τραγική συνέπεια της ραθυμίας, από την οποία κινδυνεύουμε όλοι, εάν δεν συνειδητοποιήσουμε πόσο επικίνδυνη είναι και εάν δεν ακολουθήσουμε την προτροπή του ιερού υμνογράφου, ο οποίος μας συστήνει: «Ραθυμίαν άπωθεν ημών βαλλώμεθα».
Ας διώξουμε μακριά μας τη ραθυμία και ας αγωνιζόμεθα να είμαστε πάντοτε σε εγρήγορση, ώστε με τη χάρη του Θεού να μπορούμε να αποκρούουμε τους πειρασμούς, να εργαζόμεθα τις εντολές του και να αποφύγουμε έτσι τον κίνδυνο να βρεθούμε μακριά από τον Θεό.
Ας μην αυταπατώμεθα ότι είμαστε ευσεβείς και ενάρετοι ή ότι κανουμε καλά έργα, διότι όλα αυτά μπορούν να χαθούν σε μία στιγμή εξαιτίας της ραθυμίας μας, η οποία κάνει την ψυχή νωθρή ακόμη και για να μετανοήσει. Ας προσπαθούμε πάντοτε να απομακρύνουμε τη ραθυμία από την ψυχή μας, για να αποφύγουμε τον πνευματικό θάνατο και να επιτύχουμε διά του ελέους του Θεού τη σωτηρία μας.
-120x86.jpg)
