ΒΕΡΟΙΑ: Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στα Κοιμητήρια με την ευκαιρία της επικείμενης εορτής του Αγίου Αθανασίου

I.M. BEΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή 15 Ιανουαρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στα Κοιμητήρια Βεροίας, με την ευκαιρία της επικείμενης εορτής του Αγίου Αθανασίου.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Εισερχομένου του Ιησού εις τινα κώμην απήντησαν αυτώ δέκα λε­προί άνδρες».

Μια περίεργη συνάντηση μας πα­ρουσίασε το σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Τη συνάντηση του Χριστού με δέκα λεπρούς, που συνάντησε στην είσοδο μιάς κω­μης, την οποία δεν κατονομάζει ο ιερός ευαγγελιστής. Αλλά ενώ σε άλλες περιπτώσεις όσοι ζητούσαν από τον Χριστό να τους θεραπεύσει από την ασθένεια από την οποία υπέφεραν, τον πλησίαζαν και συχνά συνωθούντο μεταξύ των αλ­λων ανθρώπων για να προσεγ­γι­σουν όσο μπορούσαν εγγύτερα τον Ιησού και να διατυπώσουν το αίτημά τους, οι δέκα λεπροί στε­κονται μακριά και φωνάζουν ζη­τω­ντας το έλεός του.

Ο λόγος δεν είναι ότι οι δέκα λε­προί δεν ήθελαν να πλησιάσουν τον Χριστό, αλλά ότι δεν μπορού­σαν, γιατί η ασθένεια που τους ταλαιπωρούσε ήταν εξαιρετικά μετα­δοτική. Γι᾽ αυτό και όσοι έπα­σχαν την εποχή εκείνη από αυτή τη φοβερή ασθένεια, τη λέπρα, ήταν υποχρεωμένοι να ζούν μακριά από τους ανθρώπους και έξω από τις πόλεις, γιατί η ασθένεια νέκρωνε τα νεύρα των ασθενών και προο­δευ­τικά τα μέλη τους, καθιστώ­ντας τους ζωντανούς νεκρούς και τους ίδιους αλλά και όσους μο­λυναν, χωρίς να υπάρχει δυνατό­τητα θεραπείας και σωτηρίας.

Γι᾽ αυτό και οι δέκα λεπροί ικε­τεύουν τον Χριστό χωρίς να τον πλη­σιάζουν. Ζωντανοί-νεκροί οι ίδιοι παρακαλούν τον Κύριο της ζωής και του θανάτου να τους λυτρώσει από τη νέκρωση του σώματος.

Και ο Χριστός διά του λόγου τους θεραπεύει, προτρέποντάς τους να επισκεφθούν τους ιερείς, σύμφωνα με τον νόμο, και να επιδείξουν σ᾽ αυτούς τα θεραπευμένα σώματά τους.

Και πράγματι πηγαίνουν και επι­βεβαιώνουν το θαύμα και επανα­κτούν την άδεια και την ελευθερία να ζούν και πάλι μεταξύ των υγειών ανθρώπων.

Τι συμβαίνει όμως τότε; Οι θερα­πευθέντες πρώην λεπροί σπεύδουν στα σπίτια τους και στις οικογέ­νειές τους για να μεταφέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα ότι απηλ­λα­γησαν από τη λέπρα. Μόνο ένας όμως από αυτούς επιστρέφει για να εκφράσει την ευχαριστία και την ευγνωμοσύνη του στον Χριστό που τον απάλλαξε από τη φοβερή αυτή ασθένεια και του χάρισε τη ζωή.

Ο Χριστός μπορεί να θεράπευσε τη λέπρα του σώματός τους, δεν θεράπευσε όμως τη λέπρα της αδια­φορίας και του εγωκεντρι­σμού, που είχε νεκρώσει την ψυχή τους και την έκανε να μην αισθά­νε­ται τι οφείλει στους ανθρώπους και πολύ περισσότερο τι οφείλει στον Θεό.

Από αυτή την ασθένεια, τη λέπρα της ψυχής, ο άνθρωπος θεραπεύ­ε­ται μόνο εάν αποφασίσει να ακο­λου­θήσει την προτροπή του πρω­το­κορυφαίου αποστόλου Παύλου, την οποία μας απηύθυνε στο σημε­ρινό αποστολικό ανάγνωσμα, λε­γο­ντας: «νεκρώσατε τα μέλη υμών τα επί της γης».

Δεν μας ζητά βέβαια ο μέγας από­στολος να νεκρώσουμε τα μέλη του σώματός μας, να κάνουμε δη­λαδή αυτό που έκανε η λέπρα στα σώματα των ασθενών, αλλά μας ζητά να νεκρώσουμε εκουσίως τις κακίες και τα πάθη που έχουμε μέσα στην ψυχή μας, πριν αυτά την νεκρώσουν. Διότι η νέκρωση που προκαλούν τα πάθη στην ψυχή του ανθρώπου είναι μη αναστρέψιμη και οριστική. Και δεν είναι μόνο οριστική για την επίγεια ζωή, αλλά είναι οριστική και για τη μέλλου­σα. Διότι αν η ψυχή του ανθρώπου νεκρωθεί από την αμαρτία, τότε απομακρύνεται οριστικά από τον Θεό και δεν μπορεί να ζήσει την αιώνια ζωή, την οποία έχει ετοι­μάσει ο Θεός για όσους θα ζήσουν σύμφωνα με τις εντολές του. Ο μο­νος τρόπος να αποφύγει ο άνθρω­πος τη νέκρωση της ψυχής του και να μην στερηθεί την αιώνια ζωή και την αθανασία που χαρίζει ο Θεός, είναι να φροντίσει να νεκρώ­σει μόνος του ο,τι προκαλεί τον θάνατο και τη νέκρωση της ψυχής, τα πάθη και τις αδυναμίες, και να ζήσει σύμφωνα με τις εντολές και τον λόγο του Θεού, που ζωοποιεί την ψυχή του ανθρώπου και την διατηρεί ζωντανή και μετά τον σωματικό θάνατο, προκειμένου να ζήσει αιώνια κοντά στον Θεό.

Αυτό έκαναν, σύμφωνα και με την προτροπή του αποστόλου Παύ­λου, όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας μας, και οι όσιοι Παύλος ο Θηβαίος και Ιωάννης ο Καλυβίτης, τη μνη­μη των οποίων εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας, αλλά και ο Μέγας Αθανάσιος, στο όνομα του οποίου τιμάται ο ιερός αυτός ναός και θα εορτάσουμε σε λίγες ημέρες τη μνη­μη του.

Ας μιμηθούμε το παράδειγμα των αγίων μας και ας αγωνισθούμε και εμείς για να νεκρώσουμε ο,τι κακό και αμαρτωλό υπάρχει μέσα στην ψυχή μας, για να μην την φθείρει και την νεκρώνει, ώστε να αξιω­θούμε και εμείς της αιωνίου ζωής και μακαριότητος, την οποία ετοί­μασε ο Θεός «τοις αγαπώσιν αυ­τον».

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ