ΦΑΝΑΡΙ: Τελέστηκε το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2022, στον Ιερό Ναό του Οσίου πατρός ημών Αλυπίου του Κιονίτη στην Αττάλεια, η ενθρόνιση του νέου Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Ιώβ.
Τον Οικουμενικό Πατριάρχη εκπροσώπησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος και παρέστησαν και άλλοι ιεράρχες του Θρόνου.
Για την ενθρόνιση έφτασε από την Ουκρανία ο Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Ουκρανία, Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κομάνων κ. Μιχαήλ Ανίστσενκο, ο οποίος είχε υπηρετήσει ως ιερέας στον Ναό του Αγίου Αλυπίου από το 2011 έως το 2019. Επιπλέον, ο Σεβασμιώτατος κ. Ιώβ ήταν καθηγητής του κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Ινστιτούτο Θεολογικών Σπουδών του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζί.
Να σημειωθεί πως ο Σεβ. κ. Ιώβ διαδέχθηκε τον μακαριστό Μητροπολίτη Σωτήριο Τράμπα (1929 2022), τον από Κορέας, ο οποίος έκανε σημαντικό έργο για την αναγέννηση της Μητροπόλεως Πισιδίας.
Ο νεοεκλεγείς Μητροπολίτης Ιώβ Γκέτσα, ο από Τελμησσού, είναι διδάκτωρ θεολογίας, καθηγητής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Γαλλία), μόνιμος εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών στη Γενεύη και συμπρόεδρος της μικτής επιτροπής θεολογικού διαλόγου μεταξύ της Ορθόδοξης και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Ο Σεβασμιώτατος κ. Ιώβ ήταν ένας από τους κύριους ομιλητές της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Κρήτη στις 19-26 Ιουνίου 2016. Ομιλεί Αγγλικά, Γαλλικά, Ελληνικά, Ουκρανικά, Ρωσικά και Ιταλικά και έχει βαθιές γνώσεις της Ουκρανικής εκκλησιαστικής ιστορίας. Υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα «Λειτουργική μεταρρύθμιση του Μητροπολίτη Κιέβου Κυπριανού (1330-1406)».
Ακολουθεί ο ενθρονιστήριος λόγος του Πισιδίας κ. Ιώβ.
Ενθρονιστήριος Λόγος
του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πισιδίας κ. Ίώβ
Αττάλεια, 17 Σεπτεμβρίου 2022
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μύρων κ. Χρυσόστομε, εκπρόσωπε τής Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος τού Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι,
Σεβαστοί πατέρες,
Προσφιλείς αδελφοί καί αδελφαί εν Χριστώ,
Δοξολογία, λατρεία καί ευχαριστία πρός τόν εν Τριάδι Θεόν, ότι επέβλεψεν επί τήν ταπείνωσιν τού αναξίου δούλου αυτού, ανυψώσας αυτόν εις τον θρόνον τής ιστορικής καί ενδόξου Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας.
Η βαθυτάτη ευγνωμοσύνη μου απευθύνεται πρός τόν Οικουμενικόν ημών Πατριάρχηνς κ.κ. Βαρθολομαίον διά τήν πατρικήν αυτού αγάπην καί τήν εμπιστοσύνην τάς επιδειχθείσας από τής νεότητός μου, ωσαύτως δέ καί διά τό παράδειγμα τού ποιμένος καί τού αόκνου εργάτου τού Αμπελώνος τού Κυρίου πρός πάντας ημάς. Αι ευχαριστίαι μου ομοίως απευθύνονται πρός τά μέλη τής περί Αυτόν Αγίας καί Ιεράς Συνόδου διά τήν έντιμον ψήφον καί τάς θεοπειθείς αυτών ευχάς.
Προσφιλείς αδελφοί και αδελφαί τής θεοσώστου Μητροπόλεως Πισιδίας, σήμερον μέ υποδέχεσθε ως τόν ποιμένα καί τον πνευματικόν υμών πατέρα, κατά τό θέλημα τής Μητρός Εκκλησίας. Δέν μού είστε άγνωστοι, διότι θεία προνοία καί βουλήσει σάς έχω ήδη επισκεφθή, προσκληθείς υπό τού εν αγίοις αναπαυομένου προκατόχου ημών Μητροπολίτου κυρού Σωτηρίου. Σάς επανευρίσκω σήμερον μετά πολλής χαράς αναγνωρίζων πολλά οικεία πρόσωπα, συγχρόνως ανυπομονών όπως γνωρίσω εκ τού σύνεγγυς καί τά καινούργια. Επικαλούμαι τάς ευχάς υμών διά τήν εμπιστευθείσαν εις εμέ υπό τής Αγίας καί Μεγάλης τού Χριστού Εκκλησίας ποιμαντικήν διακονίαν, πρός σωτηρίαν τών ψυχών υμών καί πρός δόξαν τού ελεήμονος καί φιλανθρώπου Θεού.
Η Ιερά Μητρόπολις Πισιδίας είναι αποστολική. Ο Απόστολος Παύλος κατά τήν πρώτην ιεραποστολικήν αυτού περιοδείαν, συνοδευόμενος υπό τού Αποστόλου Βαρνάβα έφτασεν εις τήν Αντιόχειαν τής Πισιδίας. (Πρ 13,14). Σέ αυτό ακριβώς τό μέρος οι άγιοι Απόστολοι όταν είδαν ότι οι Εβραίοι απέρριπτον τόν Λόγον τού Θεού, εστράφησαν πρός τούς Εθνικούς (Πρ 13,46), κατά τήν εντολήν τού Κυρίου: «Τέθεικά σε εις φώς εθνών τού είναί σε εις σωτηρίαν έως εσχάτου τής γής» (Πρ 13,47). Ένεκα τούτου, η Αγία ημών Εκκλησία τιμά τόν Παύλον ως τόν Απόστολον τών Εθνών, διότι πρώτος εκ τών Αποστόλων κατενόησεν τήν παγκοσμιότητα τής σωτηρίας, τήν οποίαν προσφέρει ο Κύριος καί Σωτήρ ημών Χριστός καί τόν παγκόσμιον χαρακτήρα τής Εκκλησίας.
Η Εκκλησία τωόντι, μή ανήκουσα αποκλειστικώς εις έν έθνος, ενηγκαλίζεται πάντας τούς ανθρώπους κατά τήν εντολήν τού Κυρίου, «ός πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι καί εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» (Α΄ Τιμ 2,4). Έκτοτε η Μεγάλη τού Χριστού Εκκλησία επιδίδεται μετά ζήλου είς τήν διακονίαν ταύτην, τό Οικουμενικόν ημών Πατριαρχείον, τό μή περιοριζόμενον υπό εθνικών ιδιαιτεροτήτων, αλλά τιθέμενον εις τήν διακονίαν τών Ορθοδόξων Χριστιανών, ανεξαρτήτως φυλής, εθνικότητος καί γλώσσης, όπως ακριβώς εργάζεται και η Ιερά ημών Μητρόπολίς υποδεχόμενη πιστούς διαφόρων καταβολών.
Η Μητρόπολις ημών είναι ιστορική. Από τών αποστολικών χρόνων έως τού 18ου αιώνος, νέφος μαρτύρων έλαμψεν εις τήν Πισιδίαν καί είς τάς πέριξ αυτής πόλεις Σίδην καί Αττάλειαν. Χιλιάδες μαρτύρων, επίσκοποι καί μοναχοί, γνωστοί καί άγνωστοι, ηγωνίασαντο τόν αγώνα τόν καλόν καί έδωσαν τήν καλήν μαρτυρίαν τού ευαγγελίου τής σωτηρίας τών ανθρώπων εν Χριστώ Ιησού.
Τόν 6ον αιώνα η Υπεραγία Θεοτόκος, η Μήτηρ πάντων ημών, ομοίως, εφανέρωσεν εδώ τήν προστασίαν καί τήν ευαρέσκειαν αυτής διά τής θαυματουργικής εικόνος τής Πισιδιωτίσσης, η οποία ετιμάτο εις τήν Σωζόπολιν, αναβλύουσα άφθονον μύρον. Σέ αυτήν τήν εικόνα ανεφερετο ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Γερμανός κατά τήν εικονομαχίαν, υπενθυμίζων τα πολλά θαύματα καί τάς θεραπείας τής χάριτος τού Θεού διά τών αγίων εικόνων, απευθυνόμενος πρός τόν Επίσκοπον Κλαυδιοπόλεως Θωμάν: «τό δέ πάντων μάλιστα εμφανέστατον μηδεμιάς αντιρρήσεως ή αμφιβολίας τινός ανεχόμενον, η εν Σωζοπόλει τής Πισιδίας τό πρίν υπάρχουσα εικών τής παναχράντου Θεοτόκου, εκ τής γεγραμμένης παλάμης αυτής τήν τού μύρου βλύσιν προχέουσα. Ού τινος θαύματος μάρτυρες πολλοί» (PG 98,185AB). Είθε νά είναι προστάτις και βοήθειός ημών πάντοτε.
Επόμενοι τού νέφους τών μαρτύρων ελάμπρυναν τόν θρόνον τής Ιεράς ημών Μητροπόλεεω περιώνυμοι Ιεράρχαι. Εξ αυτών μνημονεύομεν τόν Μητροπολίτην Ευγένιον (1814-1821) μετέπειτα Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως εις διαδοχήν τού ιερομάρτυρος Γρηγορίου Ε. Επίσης τόν Μητροπολίτην Γεράσιμον Γ (1893-1906, 1912-1923), ο οποίος υπεστήριξεν ενθέρμως τά Γράμματα εις τήν Σπάρτην τής Πισιδίας, τότε έδραν τής Μητροπόλεως ημών. Εις τούς νεώτερους χρόνους ο Μητροπολίτης Ιεζεκιήλ, (1974-1979), διατελέσας Διευθυντής τής Θεολογικής Σχολής τού Τιμίου Σταυρού τής Βοστώνης, ανεδείχθη εν συνεχεία ως ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας. Αιωνία αυτών η μνήμη!
Τέλος η Μητρόπολις ημών είναι ιεραποστολική. Τούτο υπενθύμισεν ο άμεσος προκάτοχος ημών, ο μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Σωτήριος, μία μεγάλη πνευματική μορφή καί ένας άοκνος ιεραπόστολος τής Μεγάλης τού Χριστού Εκκλησίας, διατελέσας ο πρώτος Μητροπολίτης Κορέας (1995-2008) και εν συνεχεία αναγέννήσας τήν εκκλησιαστικήν ζωήν τής Μητροπόλεως ημών, μετά μακράν σιωπήν εξαιτίας τής μεγάλης Καταστροφής. Ανεζωπύρωσεν τήν πίστιν καί τήν λατρείαν εις τον Θεόν, διά τής κατηχήσεως, τού κηρύγματος καί τού εκκλησιασμού εντός τεσσάρων εγκαινιασθέντων καί κανονικώς λειτοργούντων ιερών ναών εις την Αττάλειαν, τήν Αλάνυαν καί τήν Σίδην. Άς έχωμεν τήν ευχήν του συνεχίζοντες τά θαυμαστόν αυτού έργον, μετά τού ιδίου πνεύματος ταπεινώσεως καί προσευχής.
Τό έργον τής Εκκλησίας είναι πρωτίστως ιεραποστολικόν ως ανάγκη προκύπτουσα εκ τής τελευταίας εντολής τού Αρχηγού της, τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού πρός τούς μαθητάς: «πορευθέντες ούν μαθητεύσατε πάντα τά έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις τό όνομα τού πατρός καί τού υιού καί τού αγίου πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν» (Μτ 28,19-20). Ακριβώς σέ αυτήν τήν ανάγκην αναφέρεται καί ο Απόστολος Παύλος, ιδρυτής τής Εκκλησίας τής Πισιδίας , όταν τονίζη: «εάν γάρ ευαγγελίζωμαι, ουκ έστιν μοι καύχημα, ανάγκη γάρ μοι επίκειται· ουαί γάρ μοί εστιν εάν μή ευαγγελίσωμαι» (ΑΚορ 9,16).
Η Εκκλησία συνεχίζει τό έργον τού Χριστού, τού καλού Ποιμένος, ο οποίος «ήλθεν ζητήσαι καί σώσαι τό απολωλός» (Λκ 19,10). Διά τούτο καί η Ιερά ημών Μητρόπολις υπηρετεί άπαντας τούς εκζητούντας τήν καινήν εν Χριστώ ζωήν διά τών ιερών μυστηρίων καί τήν αλήθειαν τού ευαγγελίου, ανεξαρτήτως καταγωγής ή τής κοινωνικοής αυτών καταστασέως. Πρός τήν επιτέλεσιν τού ουσιαστικού αυτού έργου εκφράζομεν κλήρος καί λαός τήν εκ βάθους καρδίας ευγνωμοσύνην ημών πρός τούς πολυπληθείς ευγενείς φίλους εις τήν Ελλάδα διά την ηθικήν και υλικήν αυτών στήριξιν. Αι ευχαριστίαι μου απευθύνονται καί πρός άπαντας υμάς τούς παρευρισκομένους, καταφθάσαντας εκ τών εγγύς καί τών μακράν, διά τήν συμπαράστασιν καί τό ενδιαφέρον υμών διά τήν σήμερον αναλαμβανομένην εκκλησιαστικήν ημών διακονίαν. Προσβλέπομεν εις τήν σταθεράν βοήθειαν υμών, πρός συνέχισιν τού ηυλογημένου τούτου έργου!
Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι, πατέρες, αδελφοί καί αδελφαί εν Χριστώ,
Ο Κυριος υπογραμμίζει εις τό ευαγγέλιον ότι «Ο μέν θερισμός πολύς, οι δέ εργάται ολίγοι» (Μτ 9,37). Οφείλω χάριν εις τόν Θεόν, διότι συνήντησα εις τήν Ιεράν ταύτην Μητρόπολιν εξαιρέτους εργάτας ως συνεργάτας μου: τόν παντάξιον Θεοφιλέστατον Επίσκοπον Ευδοκιάδος κ. Αμβρόσιον καθώς καί νεαρούς εις τήν ηλικίαν αφιερωμένους εις τόν Χριστόν ιερείς και διακόνους καθώς καί πολυαρίθμους δραστηρίους πιστούς πεινώντας καί διψώντας την δικαιοσύνην τού Θεού. Δεόμεθα όπως η εκκλησιαστική ημών ζωή αντικατοπτρίζη τό μυστήριον τής Πεντηκοστής, κατά τήν οποίαν διανέμων τάς πυρίνας γλώσσας ο Ύψιστος καλεί εις ενότητα πάντας. Διά τούτο άς εκζητήσωμεν τήν χάριν τού Παναγίου Πνεύματος διά τήν εκπλήρωσιν τής αποστολής ημών, «τήν μόνης τήν χρείαν εχούσης», ταίς πρεσβείαις τής Δεσποίνης ημών Παναγίας τής Πισιδίας καί πάντων τών διαλαμψάντων Αγίων εν τή θεοφρουρήτω Επαρχία ταύτη.
Είη τώ Θεώ η δόξα εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
fosfanariou.gr
