Πατρών Χρυσόστομος: Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας Πατρών τέλεσε την Θεία Λειτουργία την Κυριακή 29 Μαίου 2022, ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος…
ο οποίος στο τέλος έκανε μνημόσυνο υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως, του αοιδίμου τελευταίου Βασιλέως και Αυτοκράτορος της Κωνσταντινουπόλεως, Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και των συμπολεμιστών αυτού, που έπεσαν επί των επάλξεων της Βασιλίδος των πόλεων. Για την θλιβερή επέτειο αυτή, την αποφράδα ημέρα της αλώσεως, τους αγώνες και τις θυσίες των μαρτύρων υπερασπιστών της Κωνσταντινουπόλεως και την τουρκική σκλαβιά τεσσάρων και πλέον αιώνων, μίλησε ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος, ο οποίος ανέγνωσε κείμενα αφορώντα στην Κωνσταντινούπολη, στο κλέος αυτό της Οικουμένης, στον οφθαλμό της γης, στη δόξα της Ρωμιοσύνης, στην Μεγάλη Εκκλησιά, στον πόνο της πρώτης καταστροφής από τους σταυροφόρους το 1204 και στην υπό των βαρβάρων Τούρκων άλωση το 1453.
Εμνήσθη των λόγων του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ο οποίος γράφει για την Κωνσταντινούπολη.
«Ω Κωνσταντίνου κλεινόν έδος μεγάλου, οπλοτέρη Ρώμη, τόσσον προφέρουσα πολήων, οσσάτιον γαίης ουρανός αστερόεις».
Η Πόλις, «εάλω, αλλ’ ουχ εάλω» τόνισε ο Μητροπολίτης. Είναι η πρωτεύουσα της καρδιάς μας, των σκέψεών μας, της Ρωμιοσύνης, της ζωής μας, του κόσμου ολοκλήρου. Είναι «πόλις της Οικουμένης το άγαλμα, της καλλονής η εστία, το πρόσκαιρον της τρυφής χωρίον, η ξένη θέα πασών των χαρίτων, του ημετέρου γένους το έδαφος, το των αγαθών πρυτανείον, ομόροις το θέλγητρον και αλλογενέσιν ηδύτατον λάλημα. Πόλις αγία και μητρόπολις πιστή, νέα τε Ρώμη και νέα Ιερουσαλήμ η αυτή, γη αγαθή και καλή, γη ρέουσα μέλι και γάλα και πηγή παντοδαπών αγαθών. Όρος τετυρωμένον και πίον, όρος δασύ και κατάσκιον, όρος άγιον εν ω ο των όλων Θεός κατοικείν ηρετίσατο». (Ιωσήφ Βρυέννιος)
Εν συνεχεία ο Μητροπολίτης, μίλησε για τον θρήνο και τον κλαυθμό του Γένους, όπως τυπώνεται μέσα από τους θρηνητικούς και πονεμένους στίχους των τραγουδιών και των ύμνων του.
Επίσης για την βεβήλωση των παγκοσμίου αίγλης και σημασίας, μνημείων της Κωνσταντινουπόλεως, όπως συμβαίνει με την «Αγία Σοφία», την Μεγάλη Εκκλησιά μας, τον οφθαλμόν της γης, την Μητρόπολη των απανταχού της γης Ορθοδόξων Χριστιανών.
Κατέληξε δε, με αναφορά στην θυσιαστική προσφορά, στην θυσιαστική παρουσία στην Βασιλεύουσα των αριθμητικώς ολίγων, όμως τόσων πολλών και γενναίων αμυντόρων και υπερασπιστών, των ιερών και των οσίων της Ορθοδόξου και αμωμήτου πίστεώς μας και του Γένους μας, οι οποίοι με πρώτο τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο και τους περί Αυτόν τιμίους συνεργάτες, Κληρικούς και Λαϊκούς, ίστανται όρθιοι, αμετακίνητοι, σταθεροί και ακλόνητοι, ακοίμητοι βιγλάτορες επί των ιστορικών, ηρωικών, Ορθοδόξων Ελληνικών Επάλξεων, στα άπαρτα και αθάνατα κάστρα της Ρωμιοσύνης.
Σε αυτούς που κρατάνε την λαμπάδα αναμμένη και καταυγάζουν από το αειλαμπές Φανάριον την Οικουμένην άπασα. Σ’ αυτούς που βαστάνε στους ώμους τους, ως άλλοι άντλαντες πνευματικοί το βάρος και την ευθύνη της παράδοσης ατόφιας, για να διατηρηθεί το Γένος Ορθόδοξο και βαθιά Ρωμαίικο έως της συντελείας του αιώνος.
Μετά το μνημόσυνο των προασπιστών της Βασιλευούσης, ο Μητροπολίτης, εδεήθη υπέρ μακαρίας μνήμης και αιωνίου αναπαύσεως, των ευκλεώς αγωνισαμένων και ηρωικώς πεσόντων κατά την μάχη της Κρήτης (1941) και για τα θύματα της φρικτής Γερμανικής βαρβαρότητας εις βάρος του αμάχου πληθυσμού της Κρήτης και την ολοσχερή καταστροφή ολοκλήρων χωριών.
Η παρουσία του Συλλόγου των εν Πάτραις Κρητών, ήτο συγκινητική, μάλιστα δε των νέων και των νεανίδων, οι οποίοι πλαισίωσαν τις εορταστικές εκδηλώσεις ντυμένοι με τις παραδοσιακές Κρητικές φορεσιές.
Στο τέλος, εψάλη απ’ όλους ο Εθνικός Ύμνος και ακολούθησε «τρισάγιο» και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο της Ελευθερίας, στην Πλατεία Όλγας Πατρών.
