Για το ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ – Του Γιάννη Παπανικολάου
ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΜΕGA: Είδαμε το 6ο επεισόδιο της σειράς “Άγιος Παΐσιος , από τα Φάρασα στον ουρανό” και θέλαμε να μοιραστούμε με τους αγαπητούς μας αναγνώστες ορισμένες επισημάνσεις σχετικά με το σενάριό της. Δεν γνωρίζουμε ούτε τον σεναριογράφο ούτε τους συντελεστές.
Είναι αναμφίβολο το γεγονός ότι αυτή η σειρά από το πρώτο επεισόδιο αγαπήθηκε τόσο πολύ από το ευρύ ελληνικό κοινό και γνώρισε μεγάλα ύψη θεαματικότητας. Ο Άγιος Παΐσιος έγινε έτσι περισσότερο γνωστός, και μάλιστα στα πρώτα χρόνια της επίγειας ζωής του, ώστε να προκαλέσει και την αντίδραση εκείνων των κύκλων που ποτέ δεν ικανοποιούνται με τις αγαθές πνευματικές επιδράσεις και βιωματικές αλλοιώσεις που προκαλούν οι άγιοι της Εκκλησίας μας.
Αρχικά έγιναν γνωστές όχι μόνο ιστορικές στιγμές της προσφυγικής ροής από τα βάθη της Μικράς Ασίας, αλλά και η δύναμη των προφητικών λόγων του χατζηαφέντη Αγίου Αρσενίου, που βάφτισε και έδωσε το όνομά του στον Άγιο Παΐσιο. Κανένας δεν μπορεί επομένως να αμφισβητήσει και την αγιότητα αυτού του άγνωστου εν πολλοίς μέχρι σήμερα Καππαδόκη Αγίου, που σαράντα μέρες μετά την εγκατάστασή του στην νήσο Κέρκυρα άφησε την τελευταία του πνοή όπως ακριβώς το είχε προειδεί.
Μέχρι λοιπόν και την εγκατάσταση των από τα Φάρασα προσφύγων στην Κόνιτσα όλα κύλησαν φυσιολογικά θα λέγαμε και από ιστορικής άποψης. Για τον λόγο αυτό αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της σειράς.
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα μελλοντικά επεισόδια δεν θα το αξίζουν. Όμως για το 6ο επεισόδιο ταπεινά χωρίς φόβο και πάθος θα θέλαμε να παρατηρήσουμε τα εξής.
Σε κανένα άγιο δεν θα ταίριαζε π.χ. αυτή η αντίδραση που ο σεναριογράφος έβαλε όταν αμφισβήτησαν την πίστη του ώστε να τρέχει καταφεύγοντας στην εκκλησία ή όταν, αφού του εμφανίστηκε ο Χριστός, τρέχοντας πάλι μπήκε στο ποτάμι φωνάζοντας δυνατά και δείχνοντας με υπερβολικό τρόπο την χαρά του, λες και αν δεν του εμφανίζονταν ο Κύριος ο άγιος θα αμφέβαλλε την ύπαρξή Του, δημιουργώντας έτσι μία εξωτερίκευση των βιωμάτων του, τα οποία απ’ ο,τι γνωρίζουμε από την βιογραφία του.
Καλό, λοιπόν, θα ήταν ο σεναριογράφος να γνώριζε πώς αντιμετωπίζουν τέτοια βιώματα οι άγιοι, οι οποίοι από όσα διαβάζουμε στα συναξάρια έκρυβαν με ταπείνωση τέτοιες θαυματουργικές καταστάσεις ή θα μπορούσε να συμβουλευτεί κάποιους γνώστες για τα μοναχικά και πνευματικά θέματα.
Όπως όμως και να έχει το πράγμα γεγονός είναι ότι αυτή η σειρά έχει πολλά να μας διδάξει.
