Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Τρίτη 21 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου, τέθηκε σε προσκύνηση η τιμία κάρα του Αγίου και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Απόψε έχουμε τήν ευλογία καί τή χάρη νά προσκυνούμε εκτός από τό ιερό λείψανο τού αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τού ιατρού καί θαυματουργού, καί τή σεπτή καί χαριτόβρυτο κάρα τού αγίου Ιγνατίου τού Θεοφόρου, τού οποίου τή μνήμη εόρτασε κατά τή χθεσινή ημέρα η Αγία μας Εκκλησία.
Καί είναι ιδιαίτερη ευλογία νά τούς τιμούμε απόψε μαζί τούς δύο μεγάλους αυτούς ιεράρχες τής Εκκλησίας μας, οι οποίοι μπορεί νά έζησαν σέ εντελώς διαφορετικές εποχές καί σέ εντελώς διαφορετικούς τόπους, διακόνησαν όμως καί οι δύο τόν Χριστό καί τούς ανθρώπους μέ ζήλο καί αυταπάρνηση καί υπέμειναν μέ καρτερία τό μαρτύριο γιά τήν πίστη καί τήν αγάπη στόν Χριστό.
Ο ένας, ο άγιος Ιγνάτιος, αντιμετώπισε τά άγρια θηρία καί έχυσε τό αίμα του γιά τόν Χριστό. Ο άλλος, ο άγιος Λουκάς, υπέμεινε ένα μακροχρόνιο μαρτύριο, μέ διωγμούς, μέ φυλακίσεις, μέ εξορίες καί βασανιστήρια. Κανείς από τούς δύο δέν υποχώρησε, κανείς δέν προτίμησε νά αρνηθεί τόν Χριστό, γιά νά σώσει τόν εαυτό του. Γιατί καί οι δύο όχι μόνο δέν ήθελαν νά χωρισθούν από τήν αγάπη τού Χριστού, αλλά καί πίστευαν ότι η ζωή τους στή γή είναι ζωή μέ τόν Χριστό καί τό μαρτύριο θά τούς φέρει πιό κοντά καί θά τούς ενώσει μέ Αυτόν πού αγαπούσαν, μέ Αυτόν στόν οποίο είχαν αφιερώσει καί τήν ψυχή τους καί τή ζωή τους.
Αυτή τή βεβαιότητα βλέπουμε νά διατυπώνει μέ έμφαση στήν επιστολή του πρός τούς χριστιανούς τής Ρώμης ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, ζητώντας νά προσεύχονται γι’ αυτόν, ενώ βαδίζει πρός τό μαρτύριο, γιά νά μήν λέγει μόνο ότι είναι χριστιανός, αλλά καί γιά νά αποδειχθεί τήν κρίσιμη ώρα αληθινός μαθητής τού Χριστού.
Τούς παρακαλεί όμως ακόμη νά μήν επιδιώξουν νά τόν απαλλάξουν από τό μαρτύριο. «Άφετέ με θηρίων είναι βοράν, δι’ ών ένεστιν Θεού επιτυχείν». Αφήστε με, γράφει, νά γίνω βορά τών θηρίων, διά τών οποίων θά μπορέσω νά κερδίσω τόν Θεό. «Σίτός ειμι Θεού καί δι’ οδόντων θηρίων αλήθομαι, ίνα καθαρός άρτος ευρεθώ τού Χριστού». Είμαι σιτάρι τού Θεού, συνεχίζει, πού μέ αλέθουν τά δόντια τών θηρίων, γιά νά βρεθώ καθαρός άρτος τού Χριστού. «Σέ τίποτε δέν μέ ωφελεί ούτε ο κόσμος ολόκληρος, ούτε οι βασιλείες τού αιώνος τούτου. Είναι προτιμότερο νά πεθάνω γιά τόν Χριστό, παρά νά βασιλεύσω στά πέρατα τής γής. Εκείνον ζητώ, πού πέθανε γιά χάρη μας. Εκείνον θέλω, πού αναστήθηκε γιά μάς. Επιτρέψτε μου», συνεχίζει ο άγιος Ιγνάτιος στήν επιστολή του, «νά γίνω μιμητής τού πάθους τού Θεού μου».
Αυτά τά λόγια είναι απόδειξη τής μεγάλης αγάπης πού είχε ο άγιος Ιγνάτιος γιά τόν Χριστό, ώστε τόν επιθυμούσε καί τόν επεδίωκε πάνω από όλα τά εγκόσμια, πάνω καί από τήν ίδια του τή ζωή.
Καί δέν τά έλεγε μόνο αυτά, τά έκανε καί πράξη στή ζωή του, τά έκανε πράξη μέ τό μαρτύριό του καί τή θυσία του γιά χάρη τού Χριστού. Μαρτύρησε, θυσιάστηκε, όχι γιατί δέν αγαπούσε τή ζωή του, όχι δέν αγαπούσε τούς ανθρώπους, αλλά γιατί αγαπούσε περισσότερο από όλους καί από όλα τόν Θεό, καί ήξερε ότι καί η ζωή καί η αγάπη τών ανθρώπων έχει ένα όριο, έχει ένα τέλος, ενώ η ζωή κοντά στόν Χριστό, η ζωή μέ τόν Χριστό είναι ατελεύτητη καί αιώνια.
Αυτή τήν αλήθεια υπενθυμίζει καί σέ μάς ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, όχι καλώντας μας νά πεθάνουμε γιά τόν Χριστό, αλλά καλώντας μας νά δείξουμε καί εμείς τήν αγάπη μας, θέτοντας τή δική του αγάπη, θέτοντας τή σχέση μας μέ τόν Χριστό, πάνω από τά μικρά καί τά καθημερινά πού μπορεί νά μάς παρασύρουν, πάνω από τίς αδυναμίες καί τά πάθη μας πού μπορεί νά μάς απομακρύνουν, πάνω από τίς δικαιολογίες καί τίς προφάσεις πού μάς κρατούν μακριά του.
Καί όσο δείχνουμε τήν αγάπη μας πρός τόν Χριστό μέ τίς επιλογές, μέ τίς προτεραιότητες καί μέ τίς πράξεις μας, τόσο περισσότερο λαμβάνουμε τή χάρη του, αλλά καί αυξάνει μέσα μας η αγάπη, ώστε πιό εύκολα νά παραμερίζουμε καί εμείς όσα μάς εμποδίζουν γιά νά είμαστε κοντά του, γιά νά ενούμεθα μαζί του μέ τά ιερά μυστήρια τής Εκκλησίας μας καί νά προοδεύουμε στήν εν Χριστώ ζωή.
Αυτή η χάρη τού Χριστού πού είχαν οι άγιοί μας, οι οποίοι τόν αγαπούσαν περισσότερο από οτιδήποτε άλλο στόν κόσμο, ενεργεί δι’ αυτών καί μέ τά θαύματα, έτσι ώστε νά παρακινεί καί εμάς πού τά βλέπουμε, πού τά ακούμε καί πού τά ζούμε στήν αγάπη του.
Ένα πολλαπλό θαύμα τού αγίου Λουκά πού λάβαμε αυτές τίς ημέρες θά ήθελα νά σάς διαβάσω κλείνοντας. Μάς τό έστειλε μία κυρία Αναστασία, καί αφορά τή μητέρα της.
Γράφει, λοιπόν:
«Αγαπητοί πατέρες,
Η μητέρα μου, η οποία διαμένει στή Γερμανία μέ τόν πατέρα μου, διαγνώστηκε μέ καρκίνο τών ωοθηκών τόν Ιούνιο τού 2019. Μόλις ενημερωθήκαμε γιά τήν κατάσταση, εγώ καί η αδελφή μου, πού διαμένουμε στήν Ελλάδα, σπεύσαμε κοντά της. Αφού εγχειρίστηκε η μητέρα μας, η οποία, όπως μού είπε στή συνέχεια η αδελφή μου, κατά τή διάρκεια τής επέμβασης προσευχόταν στόν άγιο Λουκά τόν ιατρό, οι ιατροί δέν μάς έδιναν πολλές ελπίδες λόγω τών εξετάσεων καί μάς ενημέρωσαν γιά τήν πολύ δύσκολη κατάστασή της. Η εγχείρηση προκάλεσε πολλές επιπλοκές αργότερα, μέ αποτέλεσμα η μητέρα μου νά μπαινοβγαίνει συχνά στό νοσοκομείο καί νά κάνει αρκετές επεμβάσεις.
Ήταν 31 Ιουλίου τού 2019, όταν γιά ακόμη μία φορά η μητέρα μου νοσηλευόταν. Μέ καλεί νωρίς τό πρωί λέγοντάς μου ότι η κατάστασή της χειροτέρεψε καί είχε αιμορραγία σέ διάφορα σημεία τού σώματός της. Έντρομη τήν επισκέπτομαι στό νοσοκομείο, τήν ώρα πού τήν ετοίμαζαν γιά τό χειρουργείο προκειμένου οι ιατροί νά σταματήσουν τήν αιμορραγία. Αφού έγινε η μικροεπέμβαση καί έβαλαν τή μητέρα μου στό δωμάτιο, εκείνη άρχισε νά έχει μία περίεργη αρνητική στάση καί δέν ήθελε νά μάς μιλήσει ούτε νά προσευχηθεί (κάτι πού έκανε εδώ καί καιρό). Άρχισε νά μάς λέει ότι βλέπει κάποιον νά αποτυπώνεται στόν τοίχο, όμως δέν είχε καταλάβει ποιός ήταν. Μάλιστα τά είχε βάλει μέ τόν Θεό, γιατί μάς έλεγε ότι ζητούσε απεγνωσμένα νά τής στείλει βοήθεια, έστω έναν Άγιο νά τήν παρηγορήσει, καί εκείνη έβλεπε συνέχεια μία μορφή αποτυπωμένη στόν τοίχο πού δέν καταλάβαινε ποιός ήταν. Τής είπαμε νά κάνει τήν προσευχή της καί ο Θεός ξέρει τί πρέπει νά κάνει. Οι ιατροί μάς έλεγαν ότι όλα αυτά είναι παρενέργειες από τά φάρμακα.
Τήν επόμενη ημέρα καί αφού είχε λίγο ηρεμήσει, μάς λέει ότι βλέπει ακόμη τή μορφή στόν τοίχο καί μάλιστα μάς υποδεικνύει σέ ποιό σημείο. Τότε αρχίσαμε νά τήν βλέπουμε κι εμείς, εγώ κι η αδελφή μου μόνο. Τήν ίδια μέρα έρχεται στό νοσοκομείο ένα φιλικό μας ζευγάρι καί μάς λέει ότι μάς έφερε εικονίτσες από τόν άγιο Λουκά τόν ιατρό καί λαδάκι από τήν Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά. Καί ξαφνικά, βλέποντάς τες, ανακαλύπτουμε ότι η μορφή πού βλέπαμε στόν τοίχο είναι τού αγίου Λουκά τού ιατρού.
Από κεί καί έπειτα τά πράγματα άρχισαν νά πηγαίνουν καλύτερα. Σταμάτησε η αιμορραγία καί μετά από ένα διάστημα κατάφεραν οι ιατροί νά ξεκινήσουν καί χημειοθεραπείες.
Όμως μάς συνέβη καί δεύτερο θαύμα.
Αφού είχαμε αφήσει καλύτερα τή μητέρα μας καί επιστρέψαμε στήν Ελλάδα, ξαφνικά, στίς 3 Οκτωβρίου, μάς ενημερώνει ότι χειροτερεύει η κατάστασή της καί εισήχθη στό νοσοκομείο μέ ειλεό τού παχέος εντέρου. Ακολούθησε μία δύσκολη επέμβαση, εξαιτίας καί τής βεβαρυμένης καταστάσεως τής υγείας της. Όμως, ώ τού θαύματος, η μητέρα μου πήγε πάλι στό ίδιο δωμάτιο, στό οποίο είχε αποτυπωθεί πρίν από μερικούς μήνες η μορφή τού αγίου Λουκά τού ιατρού. Παρότι οι ιατροί ήταν απαισιόδοξοι καί μάς έλεγαν ότι, ναί μέν έγινε η εγχείρηση, αλλά δυστυχώς τό παχύ έντερο δέν θά ξαναλειτουργούσε, καί η μητέρα μας δέν θά επεβίωνε, ώ τού θαύματος, όλα λειτούργησαν καί η μητέρα μου είναι εν ζωή. Έκανε ξανά χημειοθεραπείες καί κάνει καί σήμερα πού σάς γράφω ξανά (Οκτώβριος 2021), μέ αποτέλεσμα κάποιο υπόλειμμα πού είχε μείνει νά μικραίνει συνεχώς. Οι ιατροί δέν μάς έδιναν καμιά ελπίδα καί όμως νά πού είναι εδώ μαζί μας, εδώ καί 2,5 χρόνια μέ τή βοήθεια τού Θεού καί τού αγίου Λουκά τού ιατρού. Ευχαριστώ τόν Θεό καί τόν άγιο. Ξέρω ότι δέν είμαι άξια τής αγάπης τους καί τών θαυμάτων τους καί είμαι ευγνώμων γιά όλα.
Η αδελφή μου έψαξε καί βρήκε τήν Ιερά Μονή σας καί ήρθαμε καί προσκυνήσαμε τήν εικόνα καί τά λείψανα τού Αγίου Λουκά.
Σάς ευχαριστώ πού μέ ακούσατε καί ζητώ τήν ευλογία σας, Αναστασία»
){kind=link}