Κυριακή προ των Χριστουγέννων στη Νάουσα

Νάουσα: Την Κυριακή πρό της Χριστού Γεννήσεως 19 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναούσης.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων χειροθέτησε Αναγνώστη τον κ. Ιωάννη Μακρή, κατά σάρκα υιό του Αρχιερατικού Επιτρόπου Βεροίας Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου π. Στυλιανού Μακρή, Δρος. Θεολογίας.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί ούτοι πάντες μαρτυρηθέντες διά τής πίστεως ουκ εκομίσαντο τήν επαγγελίαν, τού Θεού περί ημών κρείττόν τι προβλεψαμέ­νου».
Κυριακή πρό τής Χριστού γεννή­σεως καί η Αγία μας Εκκλησία μάς προε­τοιμάζει γιά νά εορτάσουμε τό μεγαλύτερο θαύμα όλων τών επο­χών, τό θαύμα τής θείας ενανθρω­πήσεως, τό θαύμα τής σαρκώσεως τού Θεού-Λόγου, τελώντας συγ­χρό­νως τή μνήμη «πάντων τών απ’ αιώ­νος Θεώ ευαρεστησάντων, από Αδάμ άχρις Ιωσήφ τού μνήστο­ρος».
Γιά ποιόν όμως λόγο τούς μνη­μο­νεύει όλους αυτούς ειδικά σήμερα η Εκκλησία μας; Τήν απάντηση μάς τήν δίδει ο πρωτοκορυφαίος από­στολος Παύλος στό αποστο­λικό ανάγνωσμα πού ακούσαμε πρό ολίγου.

Όλοι αυτοί, οι οποίοι έζησαν πρίν από τή γέννηση τού Χριστού καί ευαρέστησαν στόν Θεό, είχαν ένα κοινό γνώρισμα. Τό κοινό τους γνώ­ρισμα ήταν η πίστη, η πίστη στόν Θεό, η πίστη ότι ο Θεός θά πραγματοποιούσε τήν υπόσχεσή του καί θά έστελνε στόν κόσμο τόν Μεσσία, γιά νά λυτρώσει τούς αν­θρώπους από τήν αμαρτία καί νά αποκαταστήσει τή σχέση τους μέ τόν Θεό.

Αυτή η πίστη τούς κράτησε κοντά στόν Θεό καί τούς έκανε νά αντέ­ξουν τίς δυσκολίες καί τούς διωγ­μούς, τούς πειρασμούς καί τίς προ­κλήσεις τής αμαρτίας πού αντιμε­τώπιζαν, ζώντας μέσα σέ έναν κό­σμο στόν οποίο υπερπλεόναζε η αμαρτία καί η ασωτία.
Καί παρότι πολλοί από αυτούς γιά νά μείνουν σταθεροί καί ακλόνη­τοι στήν πίστη τους στόν αληθινό Θεό έφθασαν μέχρι τό μαρτύριο, «ουκ εκομίσαντο τήν επαγγελίαν», δέν πρόλαβαν νά δούν τόν Μεσσία πού προσδοκούσαν, δέν πρόλαβαν νά δούν τήν υπόσχεση τού Θεού νά εκπληρώνεται. Καί όμως· συνέχι­ζαν νά πιστεύουν σέ ένα θαύμα πού δέν έβλεπαν, συνέχιζαν νά πιστεύ­ουν ότι ο Θεός θά κάνει τό θαύμα, γιατί η πίστη, όπως επαναλαμ­βά­νει συχνά ο Χριστός πρίν από κάθε θαύμα, είναι η απαραίτητη προϋ­πόθεση γιά νά γίνει ένα θαύμα. Όχι βέβαια γιά νά κάνει ο Χριστός τό θαύ­μα, αλλά γιά νά τό αντιληφθούμε εμείς, οι χοϊκοί άνθρωποι.

Καί εάν η πίστη ήταν απαραίτητη γιά τά θαύματα πού έκανε ο Χρι­στός κατά τήν επίγεια ζωή του ή γιά τά θαύματα πού κάνει μέχρι σήμερα μέ τή χάρη του καί τή χάρη τών αγίων του, δέν είναι δύσκολο νά σκεφθούμε πόσο περισσότερο ανα­γκαία είναι η πίστη γιά νά κατανοήσουμε τό μεγαλύτερο θαύ­μα όλων τών εποχών, τή γέννησή του.
Χωρίς πίστη είναι αδύνατον νά καταλάβουμε καί νά ζήσουμε τή γέννηση τού Χριστού, είναι αδύνα­τον νά καταλάβουμε ότι ο Χριστός είναι καί γιά μάς σωτήρας καί λυ­τρωτής, είναι αυτός πού μπορεί νά μάς απελευθερώσει από τά δεσμά τής αμαρτίας καί νά μάς χαρίσει τήν αιώνιο ζωή, γιά τήν οποία μάς έπλασε ο Θεός.

Άν δέν πιστεύσουμε όμως ότι ο Χριστός ενανθρώπησε γιά χάρη μας, ενανθρώπησε από αγάπη γιά μάς καί ήρθε στή γή γιά νά μάς δείξει πώς πρέπει νά ζούμε, ώστε νά επιστρέψουμε στήν αγάπη τού Θεού-Πατέρα, ώστε νά αποδε­σμευ­θούμε από ό,τι μάς κρατά δεμένους μακριά του, τότε η γέννηση τού Χριστού είναι ένα απλό ιστορικό γεγονός, πού μπορεί νά άλλαξε τή ροή τής ιστορίας, αλλά δέν αλλάζει τίποτε στή ζωή μας καί στήν ψυχή μας.
Άν δέν πιστεύουμε ότι ο Χριστός έγινε άνθρωπος γιά νά μάς δείξει τόν δρόμο πού μάς επαναφέρει κο­ντά στόν Θεό, γιά νά μάς δώσει τίς εντολές του, δηλαδή τίς οδηγίες πού πρέπει νά ακολουθήσουμε, γιά νά ζήσουμε καί εμείς, όπως έζησε καί Εκείνος, καί νά ευαρεστήσουμε στόν Θεό, τότε τά Χριστούγεννα είναι μία εορτή χωρίς νόημα καί πνευματικό περιεχόμενο, είναι μία ημέρα πού δέν διαφέρει σέ τίποτε από τίς άλλες καί δέν έχει νά μάς προσφέρει κάτι ιδιαίτερο.

Άν δέν πιστεύουμε ότι ο Χριστός μπορεί νά μάς σώσει σέ όποια κα­τάσταση καί άν ευρισκόμεθα, όσο μακριά καί άν εί­μεθα από τόν Θεό, όσο μπλεγμένοι στά δίκτυα τής αμαρτίας καί απελπισμένοι από τίς αδυνα­μί­ες καί τίς πτώσεις μας καί άν αι­σθα­νόμεθα, αρκεί εμείς νά με­τανοή­σουμε, τότε η μεγάλη εορτή πού σέ λίγες ημέρες θά εορτάσει η Εκκλη­σία μας, άν δέν έχουμε αυτή τήν πίστη, δέν έχει καμία ση­μασία γιά μάς.
Άς μήν μείνουμε όμως μακριά από τήν πίστη. Άς μήν χάσουμε τήν ευκαιρία νά ζήσουμε τά φετινά Χριστούγεννα καί νά αισθανθούμε τόν Χριστό νά γεννάται καί στή δική μας ψυχή. Άς μιμηθούμε τό πα­ράδειγμα τών εορταζομένων δι­καίων καί άς προσέλθουμε νά προ­σκυνήσουμε τόν Χριστό μέ πραγ­μα­τική πίστη, μέ πίστη πού εκφρά­ζεται μέ έργα αγάπης καί αρετής, πού εκφράζεται μέ τήν εφαρμογή τού θελήματος τού Θεού.

Αλλά καί άν δέν τήν διαθέτουμε, άς προσέλθουμε ζητώντας από τόν Χριστό νά μάς προσθέσει πίστη, νά μάς βοηθήσει νά αποτινάξουμε τήν απιστία μας, ώστε νά μπορέσουμε όλοι νά τόν αισθανθούμε νά γεν­νάται στήν ψυχή μας καί νά χαρίζει καί σέ μάς τή λύτρωση από τήν αμαρτία καί από τά πάθη μας, νά μάς χαρίζει τήν ευλο­γία πού έφερε μέ τή γέννησή του σέ όλο τόν κόσμο καί τή σωτηρία.

Άς τόν παρακαλούμε, αδελφοί μου, νά μάς δώσει αυτόν τόν φωτισμό τής πίστεως, καί νά μάς απαλλάξει από όλες τίς δυσκολίες πού συναντούμε καί ιδιαίτερα από τόν πειρασμό, τόν οποίο ζούμε εδώ καί δύο χρόνια, καί δέν ξέρουμε μέχρι πότε θά τόν ζούμε, νά απαλλάξει τήν ανθρωπότητα, γιατί δυστυχώς καί η ανθρωπότητα τόν έχει εγκαταλείψει, τόν έχει αρνηθεί. Τό ζούμε καθημερινά. Ενδιαφερόμεθα γιά όλα τά άλλα εκτός από τό νά γεννηθεί μέσα στήν ψυχή μας η πίστη στόν γεννηθέντα Χριστό.
Γι’ αυτό, λοιπόν, άς επιστρατεύσουμε όλες μας τίς δυνάμεις καί άς μήν αφήσουμε τά πάθη μας, τίς αδυναμίες μας νά σταθούν εμπόδιο νά συναντήσουμε καί νά προσκυνήσουμε τόν Χριστό μας. Αμήν.

Για φωτογραφίες δείτε ΕΔΩ