Μεσσηνίας Χρυσόστομος: Τι είπε μιλώντας στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών για τον ρόλο της εκκλησίας στη μετα-πανδημική περίοδο.
«Η κοινωνική και οικονομική κρίση που δημιούργησε η πανδημία εργαλειοποιήθηκε από τον δημαγωγικό λαϊκισμό, την συνωμοσιολογία, τις θρησκοληπτικές και μεταφυσικές παρερμηνείες, οι οποίες είχαν πολλές φορές ολέθρια και αρνητικά αποτελέσματα ως προς την διασπορά του covid-19 και τις συνέπειές της. Η εναντίωση στη χρήση της μάσκας και του εμβολιασμού, η μη αποδοχή οιουδήποτε προστατευτικού μέτρου θεωρούσαν ότι συνιστούσε εκχώρηση ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και το αποτέλεσμα ήταν όλες αυτές οι κοινωνικές, πολιτικές και παρεκκλησιαστικές ομάδες να οδηγήσουν σε μία εσωστρέφεια την κοινωνία των πολιτών, να δημιουργήσουν έναν αρνητισμό και οι θεσμοί να επικρίνονται και να οδηγούνται σε μία ατολμία ως προς τη λήψη δυναμικών αποφάσεων και μέτρων».
Αυτό τόνισε ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας και καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρυσόστομος Σαββάτος, μιλώντας σήμερα στο 6ο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, στο Ζάππειο Μέγαρο, με θέμα «Η πανδημία του Covid-19 και η Εκκλησία της Ελλάδος».
Αναφερόμενος στο ρόλο της Εκκλησίας στη μετά την πανδημία εποχή, ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος επεσήμανε ότι «η Ορθόδοξη Εκκλησία θα κληθεί άμεσα να επαναπροβάλει, με βάση την παράδοσή της και τη λειτουργική της εμπειρία, πρότυπα, αρχές και μέσα, προκειμένου στο νέο αυτό «μετα-πανδημικό» μοντέλο κοινωνίας, νά νοηματοδοτηθούν καί πάλι οι διαπροσωπικές και οι ανθρώπινες σχέσεις. Nά ενισχύσει την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, όχι μόνο στο επίπεδο των κοινωνικής προσφοράς και της φιλανθρωπίας, αλλά και στη βάση ενδυνάμωσης της εμπιστοσύνης προς τον άλλον, μέσα από το σεβασμό και την θυσία και στο πεδίο της ολιστικής προσφοράς προς τον άλλον, να δώσει όραμα, δύναμη και προοπτική μέλλοντος».
Η ομιλία του Μητροπολίτη Μεσσηνίας
Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας ανέφερε, ειδικότερα, τα εξής:
«1. Οι πρώτοι μήνες τού 2020 σηματοδοτήθηκαν από τό παγκόσμιο ξέσπασμα τής πανδημίας τού Covid-19, η οποία προκάλεσε καθολικό τρόμο καί απελπισία καί οδήγησε μέχρι στιγμής εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπων μας στόν θάνατο. Παράλληλα πρός τή δημόσια υγεία, τήν πολιτική, τήν οικονομία, τίς εμπορικές συναλλαγές, τό πανδημικό κύμα δοκιμάζει τίς διανθρώπινες σχέσεις καί τίς αντοχές τού παγκόσμιου πληθυσμού, αφού απειλείται η ασφαλής προοπτική τής ίδιας τής ζωής μας. Ο ιός Covid-19 είναι ιατρικά αστάθμητος, όσον αφορά τό ποιούς μολύνει ηλικιακά, διασπείρεται εκθετικά, μεταλλάσσεται καί πολλαπλασιάζεται γεωμετρικά, γι αυτό καί δίκαια έχει χαρακτηριστεί ως ο «αόρατος εχθρός» ενός ιδιότυπου παγκόσμιου πολέμου.
Εξ αιτίας τής επικινδυνότητας αυτής ελήφθησαν πρωτόγνωρα μέτρα, αδιανόητα γιά τόν μετανεωτερικό άνθρωπο τής τρίτης χιλιετίας. Καθολικός ή μερικός αποκλεισμός (lockdown) γιά μεγάλο χρονικό διάστημα, απομάκρυνση από τόν εργασια¬κό χώρο, αυστηρά μέτρα κυκλοφορίας, ατομικής καί συλλογικής υγιεινής, αναγκαστική κοινωνική αποστασιοποίηση, εκπαίδευση εξ αποστάσεως, είναι μερικά από τά μέτρα τά οποία εφαρμόζονται σέ παγκόσμιο επίπεδο, ώστε νά αποτραπούν είτε νά περιοριστούν, άλλοτε μέ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα καί άλλοτε μέ μικρότερη, οι συνέπειες τής θανατηφόρας διασποράς τού ιού. Ο μεγάλος αριθμός νεκρών συνανθρώπων μας αποτελεί τραγική πραγματικότητα καί όχι απλά μία διαπίστωση, ενώ η επιστημονική πρόβλεψη ότι τό 40% τού παγκοσμίου πληθυσμού τών 7,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων θά α¬σθε¬νή¬σει δέν είναι μία απολογιστική εκτίμηση αλλά μία τραγικότητα .
Η κρίση τήν οποίαν προκάλεσε η πανδημία τού Covid-19 δέν είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασμα αλλά μία πραγματικότητα, στήν οποία η παγκοσμιοποίηση βρήκε τήν απόλυτη έκφρασή της στό επίπεδο τής κοινωνίας καί τής ζωής.
Μέ τήν πανδημία τού Covid-19 εργαλειοποιήθηκε η ίδια η κρίση, ως γεγονός κοινωνικό, οικονομικό καί πολιτικό, καί δοκιμάστηκε η πίστη μας, όχι ως πρός τό ομολογιακό της περιεχόμενο, αλλά ως πρός εκείνο τό στοιχείο πού δίνει πληρότητα στή συλλογιστική μας , εμπιστοσύνη καί ελπίδα στίς σχέσεις μας μέ τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας»
Ισμήνη Χαραλαμποπούλου – protothema.gr
-250x180.jpg)
