Του Πανοσ Αρχιμ Νικοδήμου Τσιμόγιαννη Ιεροκήρυκος Ι.Μ. Καρυστίας
Μνήμη των Μυροφόρων Γυναικών, Ιωσήφ του απ’ Αριμαθαίας και Νικοδήμου του Νυχτερινού Μαθητού!
Οι οραματιστές λιτανεύουν νεκρή την ελπίδα,η μικρή ομάδα των αφοσιωμένων μαθητών που είχαν τις ελπίδες τους στο πρόσωπο του Ιησού, τον βαστάζουν τώρα νεκρό και τον αποθέτουν στο μνήμα.
Τα όνειρά τους θάφτηκαν η ελπίδα, να λυτρωθούν και αυτοί και ο λαός, έσβησε.
Δυστυχώς όλοι μας περνάμε από αυτή την σκληρή περιπέτεια και εμπειρία.
Τα όνειρά μας να σωριάζονται νεκρά. Η ραγισμένη καρδιά μας κουβαλάει την άπνοη ελπίδα.
Στα νεανικά μας χρόνια φτερουγίζει η ελπίδα.
Τα όνειρά μας έρχονται σαν ανοιξιάτικη πνοή, για να υποσχεθούν την επιτυχία και την ευτυχία.
Σ’ αυτή τη φάση έρχονται και στέκονται πλάι μας προγράμματα, πρόσωπα και ιδέες. Συστήματα και ιδεολογίες, που αναλαμβάνουν να μας διαφωτίσουν και να μας καθοδηγήσουν.
Εντυπωσιακή η συνθηματολογία τους γέλιο, χαρά και τραγούδι παρουσιάζουν τη ζωή. Χρυσά όνειρα, δυναμικοί οραματισμοί. Βέβαιη η επιτυχία όλα με σύντροφο και σύμβουλο την ελπίδα.
Και έρχεται η πραγματικότητα σαν σεισμός και σα θύελλα γκρεμίζει τα όνειρα, τσακίζει την ελπίδα.
Οι ιδεολογίες αποδεικνύονται φτιαχτές και παραπλανητικές.
Στρατολογούν ανθρώπους στους αγώνες του κατεστημένου ή στη προσπάθεια για την κατάληψη της σκυτάλης του κατεστημένου. Άνθρωποι με τυποποιημένη ευγένεια, αποκαλύπτονται εκμεταλλευτές δικών τους ωφελημάτων.
Η οικογένεια κλονίζεται και με το παραμικρό εμπόδιο διαλύεται.
Η φιλία και οι σχέσεις δοκιμάζονται και συχνά προδίδουν και εξαφανίζονται.
Η εργασία αβέβαιη, το μέλλον δυσίονο.
Τα συστήματα σείονται.
Οι συνειδήσεις ταλανίζονται τα είδωλα γκρεμίζονται η ελπίδα σωριάζεται χτυπημένη από την απογοήτευση και τις περιστάσεις.
Ποιός δεν πέρασε από αυτή την περιπέτεια;; Ποιός δεν τρόμαξε μπροστά στο αβέβαιο μέλλον του;;
Πολλοί άνθρωποι, καθώς ασπάζονται νεκρή την ελπίδα τους, βυθίζονται στην απόγνωση και παραδίνονται στην απραξία.
Δεν βλέπουν τίποτα καμιά δυνατότητα για άνοιγμα του τάφου της ελπίδας καμιά προοπτική για καινούργια ζωή, πορεία, φιλοσοφία, κατεύθυνση.
Παντού θλιμμένες καρδιές και βουρκωμένα μάτια νεκρά όνειρα ενταφιασμένες ελπίδες.
Σ’ αυτές τις δραματικές στιγμές της απογοήτευσης έρχονται και οι εχθροί του Χριστού που πέφτουν με μανία και μίσος στο Σώμα της εκκλησίας.
Ο κόσμος θριαμβολογεί τραγουδάει με πάθος τον θάνατο του Θεού και τη μη ύπαρξή του.
Δεν υπάρχει Θεός μελωδεί σήμερα, σε αυτή τη κρίσημη για όλο τον κόσμο φονική πανδημία.
Οι εχθροί του Σταυρού του Χριστού πανηγυρίζουν τη νίκη τους.
Και όμως μέσα στο κόσμο που τραγουδάει με πάθος τον θάνατο του Θεού ή ότι δεν υπάρχει Θεός, χύνεται το φως και η δύναμη και η Χάρη, που αναβλύζουν από τον Ζωοδόχο Τάφο.
Μέσα στην καταχνιά της απελπισίας λάμπει η ελπίδα και η παρουσία του Αναστημένου!
Όσοι πιστεύουν γεύονται τη γλυκύτητα του Αναστημένου Προσώπου του και προχωρούν με τη δική του βοήθεια, δύναμη και Χάρη στον αγώνα για την υλοποίηση των οραματισμών τους.
Ο ταπεινωμένος και σταυρωμένος Ιησούς μένει κοντά μας αναστημένο δίνει σε όλο το κόσμο τη δυνατότητα να πορευθεί μέσα στο φως που ξεπηγάζει απ’ τον κενό Τάφο του.
Διακόπτει το πένθος και ανοίγει η προοπτική της νέας πορείας μέσα στο φως και τη χαρά.
Εκεί που οι απογοητεύσεις σβήνουν και ο άγγελος μας δείχνει τον άδειο τάφο, μας αναγγέλλει την Ανάσταση και μας δείχνει την αιωνιότητα.
Αυτά τα βιώματα και τα αισθήματα των μαθητών και μαθητριών , του Ιωσήφ και του Νικόδημου, που είδαν τον Αναστημένο Κύριο και γέμισαν οι καρδιές τους από χαρά, αγαλλίαση, ευφροσύνη και πήραν νέα κίνητρα για καινούργιο ξεκίνημα και δημιουργίες, μπορούν να πλημμυρίσουν και τις δικές μας καρδιές.
Ο θρίαμβος της Ανάστασης του Κυρίου μας, αναστηλώνει τις ελπίδες μας και ανασταίνει τα νεκρά όνειρά μας.
