Με γεμάτο στομάχι ήρθες; Α καλά, δεν βγαίνω!

Διαβάζουμε συχνά ή και ακούμε: Φέτος μη νηστέψεις. Δώσε από το υστέρημα σου στο φτωχό. Αυτό έχει αξία.
Είναι πολλά τα γλυκανάλατα που διαβάζει κανείς στο διαδύκτιο περί νηστείας και προσευχής που δε χρειάζεται να τα αναεφέρουμε τώρα. Το παρακάτω περιστατικό δίνει απάντηση σε αυτές τις αιρετικές απόψεις.

Κάλεσαν κάποτε τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο να κάνει έναν εξορκισμό.

Όταν έφτασε στόν χώρο που ήταν η κοπέλα, ακούστηκε μια φωνή…

– Α, με γεμάτο στομάχι ήρθες; Α καλά, δεν βγαίνω!

Είπε ο δαίμονας!

– ”Καλά.. θα ξανάρθω.” Απάντησε ο π. Γερβάσιος. Γύρισε και έφυγε.

Νήστεψε απο φαγητό 40 μέρες, δεν έφαγε τίποτε…

Και επέστρεψε.

Όταν έφτασε πάλι στόν χώρο που ήταν η ασθενής,

Ακούστηκε πάλι η ίδια φωνή:

– A-πα-πα!! Φεύγω-φεύγω-φεύγω!! (…)

Αφήγηση: πατέρας Σίμωνας Καρακαλλινός

[irp posts=”547188″ name=”«Δόξα τη φιλανθρωπία Σου, Κύριε»”]

Ήταν η χάρις και η δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που ξεχύλιζε απο τον αγωνιστή ιερέα του Θεού, που δεν μπορούσε να αντέξει ο δαίμονας, και έφριξε στήν θεα της.

Τόση μεγάλη είναι η σημασία, και η δύναμη της νηστείας, η εφαρμογή της Ασκητικής της Ορθοδοξίας, οσο και αν παραθεωρείται (και αγνοείται) σήμερα η αξία της, απο την μοντέρνα-στοχαστική, και μεταπατερική θεολογία. (…)

”Αρχηγός των δαιμόνων είναι ο πεσών Εωσφόρος, και αρχηγός των παθών, ο λαιμός της κοιλιάς (λαιμαργία)…” ~ Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος, Κλίμαξ 14, 27

Ίσως τώρα σε κάποιον φανεί ”αδύνατο” να μην φάει τίποτα κανείς για 40 μέρες, οι ασκητές της Ορθοδοξίας ωστόσο, γνωρίζουν το πως, συνεργίας της χάριτος, να πέρνουν μεγάλα διαστήματα, μόνο με λίγο νερό, παξιμάδι, και θεία κοινωνία…

”Μπορεῖ ἐκεῖνος πού ἔχει ἀγωνιστική ζωή, καί ζεῖ σύμφωνα μέ τό Εὐαγγέλιο, νά τρέφεται καθημερινά μόνο μέ ψωμί καί νερό, καί νά ζεῖ καί νά εἶναι καλά στήν ὑγεία του περισσότερο ἀπό ἐκείνους πού ἀπολαμβάνουν τά πλουσιότερα γεύματα.”
∽ Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος

Όσο για το ποιός ήταν ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος των Πατρών…

Ο π. Γερβάσιος αξιώθηκε να λάβει από το Θεό το χάρισμα της θαυματουργίας.
Ο ταπεινός υπηρέτης του Κυρίου, αυτός που δεν επιζήτησε αξιώματα και θέσεις, έλαβε την ιδιαίτερη εκείνη χάρη, που λίγοι από αυτούς που ευαρέστησαν στον Κύριο, αξιώθηκαν και μάλιστα ελάχιστοι πριν από την κοίμηση τους…

Μιλούν για πλήθος θαυμάτων που έκανε όσο ακόμη ζούσε ο Πατήρ. Μεγάλη δύναμη είχε αποκτήσει εναντίον των δαιμόνων, οι οποίοι και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του, έφριτταν και έτρεμαν, αποκαλώντας τον «Καψάλη» και «Γεράσιμο». Πολλοί μαρτυρούν ότι αρκούσε μόνο να υψώσει τα χέρια του στον ουρανό και ο ασθενής θεραπευόταν…”