Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Η 2019η επέτειος της Γέννησης του Χριστού εορτάζεται από κάποιους συμπατριώτες μας ως να ζουν κατ’ εκείνη τη νύχτα της Βηθλεέμ παρέα με τον Ηρώδη. Αγνοούν το κοσμοϊστορικό γεγονός και το αντιμετωπίζουν προκλητικώς αδιάφορα έως εχθρικά. Είναι προφανές ότι η παρουσία Του χαλάει την υποτιθέμενη ισχύ τους, τη βολή τους, το ιδεολογικό και κοινωνικό κατεστημένο, στο οποίο ανήκουν.
Του λόγου το αληθές αποδεικνύουν οι ευχετήριες κάρτες που στέλνουν, πολιτικοί, εταιρείες, σωματεία, φίλοι και φίλες. Οι περισσότερες δεν εύχονται για τα Χριστούγεννα, αλλά αορίστως «Καλές γιορτές», κατά το «Season greetings ». Πολλές έχουν ως θέμα αντί του Χριστού έναν ευτραφή χαμογελαστό γέροντα, προϊόν προωθήσεως προϊόντων πολυεθνικής εταιρείας. Η ημέρα των Χριστουγέννων κατάντησε ένα κοσμικό φολκλορικό γεγονός: Ρεβεγιόν, φώτα, τουαλέτες, ξενύχτι, χαρτοπαίγνιο. Κάτι σαν προκαρναβαλικές εκδηλώσεις.
Η κατάργηση των ευχών για τα Χριστούγεννα εντάσσεται σε δύο ρεύματα Το πρώτο είναι αυτό της παγκοσμιοποίησης και της νέας εποχής. Όσοι το υποστηρίζουν ισχυρίζονται ότι η 25η Δεκεμβρίου είναι μια παγκόσμια ημέρα, όπως οι άλλες παγκόσμιες ημέρες, που ο ΟΗΕ έχει καθιερώσει και που την γιορτάζουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, άθεοι και βουδιστές, ινδουιστές και σιντοϊστές… Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι η ημέρα αυτή ήταν παγανιστική εορτή που την υιοθέτησαν οι Χριστιανοί και τώρα είναι ο καιρός, που οι νεοπαγανιστές παίρνουν τη ρεβάνς… Για του λόγου το αληθές, στο τρέχον τεύχος του περιοδικού «Le monde des Religions» υπάρχει αφιέρωμα με τίτλο: «Χριστούγεννα – Πώς μια παγανιστική εορτή έγινε χριστιανική. Και αντιστρόφως»… Το δεύτερο ρεύμα είναι των οπαδών του καταναλωτικού υλισμού. Αυτών, που δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκτός από την καλοπέραση, κατά την αντίληψη του άφρονος πλουσίου της παραβολής.
[irp posts=”539036″ name=”Το Κοράνι, ο Μωάμεθ και η γέννηση του Ιησού Χριστού”]
Στις μέρες μας επιζούν κάποια δυτικής προέλευσης χριστιανικά σύμβολα, που αντιμετωπίζονται ως μουσειακά αντικείμενα, αποστεωμένα από κάθε πνευματικότητα. Συνεχίζουν να υπάρχουν λόγω της δύναμης της Παράδοσης, που πάντως και αυτή, με την πάροδο του χρόνου, εξασθενεί και αντικαθίσταται από την τυποποιημένη συνήθεια. Θυμίζουμε μερικά: Το έλατο, οι μπάλες πάνω σε αυτό, το γκί, οιγιρλάντες, ο φωτισμός. Συνεχίζονται και οι ανταλλαγές δώρων, που παλιότερα στην Ελλάδα γίνονταν την Πρωτοχρονιά.
Όμως υπάρχουν και οι Έλληνες που γιορτάζουν συνειδητά τα Χριστούγεννα, ακολουθώντας τους Μάγους και τους ποιμένες, που αντιλαμβάνονται τη σημασία του γεγονότος, που εκτιμούν το θαύμα της Ιστορίας: Αυτό το Βρέφος δημιούργησε τον Χριστιανικό Πολιτισμό στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στην αρχιτεκτονική, στη μουσική, στην πνευματική, πολιτική και κοινωνική ζωή. Ό, τι εκφράζει σήμερα τις χριστιανικές κοινωνίες το οφείλουμε στον γεννημένο σαν αύριο Θεάνθρωπο. Ακόμα και η άρνηση του Χριστού και η αθεΐα εκφράζονται ως άρνηση της χριστιανικής κουλτούρας. Γιατί Εκείνος δίδαξε την πραγματική ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και την αντίστοιχη ευθύνη. Πλην του Ιησού Χριστού, ουδείς άλλος έδωσε αυτήν την ελευθερία στον άνθρωπο. Εμείς, αναγνωρίζοντας την προσφορά Του στη ζωή μας, ευχόμαστε σε όλες και σε όλους ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
