Στις 29 Ιανουαρίου 2013, η πλέον δημοφιλής καθημερινή εφημερίδα της Βρετανίας, η Daily Mail, στην ηλεκτρονική της έκδοση δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο:“Οι ΗΠΑ «υποστήριξαν σχέδιο επίθεσης με χημικά όπλα στην Συρία και θα κατηγορούσαν για αυτό το καθεστώς Άσαντ” 24 ώρες μετά, κατέβηκε.
Η εφημερίδα δέχθηκε μήνυση από Βρετανική εταιρεία εξοπλιστικών προγραμμάτων όπου ενέπλεκε δυο στελέχη της και ήρθε σε δικαστικό συμβιβασμό. Το γεγονός όμως της ανάρτησης από βρετανική εφημερίδα λίγους μήνες πριν την υποτιθέμενη επίθεση στις 21 Αυγούστου, μιας προαναγγελόμενης προβοκάτσιας, περισσότερο επιβεβαιώνει, αυτούς που υποστηρίζουν ότι όλο αυτό στήθηκε για να επέμβει η Αμερική.
Διαβάστε παρακάτω μια σχετική ανάρτηση από την ιστοσελίδα της Καναδικού Κέντρο Ερευνών για την Παγκοσμιοποίηση (CRG), με ημερομηνία 26 Αυγούστου 2013.
“US Backed Plan to Launch Chemical Weapon Attack on Syria and Blame it on Assad Government”
By Patrick Henningsen
Global Research, August 26, 2013
«Οι ΗΠΑ υποστήριξαν σχέδιο επίθεσης με χημικά όπλα στην Συρία και θα κατηγορούσαν για αυτό το καθεστώς Άσαντ»
Η Daily Mail κάτέβασε γρήγορα το άρθρο μέσα σε 24 ώρες, ενώ δεν προσέφερε καμιά επίσημη διάψευση, αλλά απλώς το έσβησε από την ιστοσελίδα της, αλλά βρέθηκε ως screen shot.
Η Daily Mail αργότερα δέχθηκε μήνυση από την εταιρεία, Britam Defense και αναγκάστηκε να δημοσιεύσει μια αναίρεση.
Η Guardian ανέφερε στις 26 Ιουνίου 2013:
“Η Daily Mail ζήτησε συγγνώμη και θα καταβάλει £ 110.000 ως αποζημίωση για συκοφαντική δυσφήμιση σε μια εταιρεία αμυντικών συστημάτων του Λονδίνου καθώς κακώς την συνέδεσε με μια φερόμενη συνωμοσία χημικών όπλων στη Συρία.
Η Britam Defence Limited κατήγγειλε ότι σε ένα σχετικό άρθρο της, η Daily Mail, στην ιστοσελίδα της, κατηγόρησε ψευδώς δύο στελέχη της για συνωμοσία σε μια “φαύλη και παράνομη δολοπλοκία” στην Μέση Ανατολή “για τεράστια οικονομική ανταμοιβή”.
Το άρθρο ανέφερε ένα email που υποτίθεται ότι εστάλει ανάμεσα σε δύο στελέχη της εταιρείας, που ισχυριζόταν οτι έδειχνε ότι η Britam είχε συμφωνήσει για μια προμήθεια χημικών όπλων στην Homs για χρήση σε μια επίθεση. Ωστόσο, τα emails αποδείχθηκε ότι είχαν χαλκευθεί “
Μία από τις αρχικές διαρροές που οδήγησαν σε αυτή τη σύντομη, αλλά θαμμένη ιστορία, περιεχόταν στις διαρροές πληροφοριών για την Britam, (Britam Leaks), η οποία εκεί λεπτομερώς ανέλυε το υποτιθέμενη σχέδιο που θα πραγματοποιούνταν, για το οποίο ειπώθηκε οτι έχει λάβει το πράσινο φως από την Ουάσιγκτον και επρόκειτο να χρηματοδοτηθεί από το Κατάρ.
Παρά το γεγονός ότι επιτεύχθηκε συμβιβασμός όσον αφορά την δυσφήμιση των ονομάτων των δύο στελεχών της Britam που αναφέρονται στο άρθρο της Mail, είναι δύσκολο να αποδειχθεί ότι η ίδια η δολοπλοκία δεν συνέβη – και εδώ έγκειται το πρόβλημα με το μυστικοπαθές σκιώδες κράτος και με όλη αυτή την πομπή των ιδιωτικών εταιρειών, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το σίγουρο είναι ότι και η Αγγλία αλλά και η Αμερική έχουν βεβαρυμένο πρελθόν χάλεκυσης στοιχείων, προκειμένου να προχωρήσουν σε επιθέσεις όπου τους συνέφερε. Να θυμήσουμε τα ψέμματα στο Ιράκ περί όπλων μαζικής καταστροφής που δεν βρέθηκαν ποτέ, που προκάλεσαν την αμερικανική επέμβαση, την πλήρη ισοπέδωση της χώρας, και μετά την αποχώρησή τους στην ουσία άφησαν ένα τριχοτομημένο κράτος στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.
Γενικώς η αμερικανική πολιτική δεν χρήζει ιδιαίτερης αξιοπιστίας από τον καιρό του Tricky Dick (Ρίτσαρντ Νίξον) μέχρι σήμερα. Για τους δε Βρετανούς μετά τα ψέμματα του Τόνυ Μπλερ, οποιαδήποτε επέμβαση βάσει “αυταπόδεικτων” αποδείξεων (“γιατί έτσι λέμε, και πρέπει να μας πιστεύετε”) αποτελεί πλέον “κόκκινο πανι”.
Σε παρόμοιο ρεπορτάζ, του περιοδικού Foreign Policy στις 28 Αυγούστου 2013 με το ενδεχόμενο Αμερικάνικης επέμβασης στην Συρία ανοιχτό, το έγκριτο περιοδικό δημοσίευε από τα αρχεία της CIA, έγγραφο που σε συνδυασμό με το 4σέλιδο ρεπορτάζ του, αποκαλύπτει τον ρόλο των Αμερικανών στις επιθέσεις των Ιρακινών με το αέριο Σαρίν, το 1982.
Επιθέσεις για τις οποίες αργότερα κατηγορήθηκε το Iρακινό καθεστώς και έπειτα δέχθηκε δύο Αμερικάνικες επεμβάσεις.
Δηλαδή “δικαστικώς” εάν οι ΗΠΑ παρουσιάζονταν ως μάρτυρας σε δίκη, ή ήταν κατηγορούμενη, λόγω “ανέντιμου” πρότερου βίου αυτομάτως η μαρτυρία της δεν θα είχε το ανάλογο ειδικό βάρος. Αυτό που συμβάινει και τώρα. Όπου ισχυρίζονται την ύπαρξη αποδείξεων, χωρίς να τις δείχνουν σε κανένα, και δεν σέβονται την διεθνή νομιμότητα, και για άλλη μια φορά πράττουν ως αυτό που έχουν στο DNA της μικρής ιστορίας τους: Με καουμποϊλίκι
