Η σηµερινή συλλειτουργία στη Μονή του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος είναι ένα προσκύνηµα, σαν τάµα για µένα» αποκαλύπτει για πρώτη φορά στο «Εθνος» ο Αρχιεπίσκοπος Αµερικής, Ελπιδοφόρος.
Κοντά στον οικισµό Ροβιές, στη βόρεια Εύβοια, στους πρόποδες των βουνών Καβαλάρης και Ξηρόν Ορος, µέσα σε πυκνό δάσος ελάτων και πεύκων, προβάλλει η εντυπωσιακή Μονή του Οσίου Δαυίδ, όπου βρίσκεται από χθες το βράδυ ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αµερικής.
Το τάµα του νέου ποιµενάρχη του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου της Αµερικής αφορά την ιδιαίτερη ευλάβεια που τρέφει προς τον Οσιο Ιάκωβο Τσαλίκη και µε τον οποίο είχε µία προσωπική εµπειρία. Εµφανίστηκε στη ζωή του πριν ακόµα αγιοκαταταχθεί και µάλιστα µε έναν τρόπο θαυµατουργικό, ενώ εξακολουθεί ακόµη και σήµερα, όπως αναφέρει ο ίδιος, «να τον αισθάνεται ‘’ζωντανό’’». Ωστόσο, αυτό που συγκινεί περισσότερο τον νέο Αρχιεπίσκοπο Αµερικής, Ελπιδοφόρο, είναι ότι ακόµα και την τελευταία στιγµή, λίγο πριν µπει στη Σύνοδο για να διαβάσει το Μεγάλο Μήνυµα της εκλογής του, έγινε ένα µικρό θαύµα και άλλο ένα σηµάδι εµφανίστηκε…
«Ο κωδικογράφος της Συνόδου µου έφερε την τελευταία εκκλησιαστική πράξη που έπρεπε να υπογράψω µε την ιδιότητά µου ως µητροπολίτης Προύσης. Η τελευταία µου υπογραφή στον Κώδικα του Οικουµενικού Πατριαρχείου ήταν η πράξη αγιοκατάταξης του Γέροντος Ιακώβου Τσαλίκη. Και επειδή πιστεύω ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι τυχαίο, νιώθω ότι ήταν ένα καλωσόρισµα του Αγίου, τη στιγµή που είχα εκλεγεί παµψηφεί Αρχιεπίσκοπος Αµερικής.
Ηταν ένα ακόµη σηµάδι για µένα ότι είχα τις ευχές και τις προσευχές του και θέλω πριν αναλάβω τα καθήκοντά µου να προσκυνήσω τον τάφο του, να λειτουργήσω στο µοναστήρι του και να έχω την ευχή του» αναφέρει συγκινηµένος ο Αρχιεπίσκοπος Αµερικής, Ελπιδοφόρος, ο οποίος απόψε θα επιστρέψει και πάλι στην Αθήνα.
Οπως εξηγεί ο κ. Ελπιδοφόρος, ο Γέροντας εµφανίστηκε κάποια στιγµή στον ύπνο του, χωρίς όµως να γνωρίζει ποιον κληρικό είδε, απλώς συγκράτησε τη µορφή του. «Κάποιες µέρες µετά είδα τυχαία µια φωτογραφία του και τότε θυµήθηκα ότι ήταν ο ιερέας που είχα δει στον ύπνο µου. Ηταν µια ευλογία του Θεού, µια ιδιαίτερη προσοχή του Αγίου για µένα» καταλήγει ο κ. Ελπιδοφόρος.
