Μια φωτογραφία που συγκλονίζει

Συγκίνηση προκαλεί σε όλο τον κόσμο μια φωτογραφία που απεικονίζει αστυνομικό στη Νέα Υόρκη να προσφέρει ένα ζευγάρι μπότες σε έναν άστεγο.

Ήταν μία κρύα νύχτα στις 14 Νοέμβρη φέτος, όταν ο 25χρονος αστυνομικός της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας Lawrence DePrimo συνάντησε σε ώρα υπηρεσίας, γύρω στις 9.30, έναν ξυπόλητο άστεγο στην (πλατεία) Times Square. Ο αστυνομικός εξαφανίστηκε για λίγο και κατόπιν γύρισε φέρνοντας ένα ζευγάρι καινούριες μπότες. Μετά γονάτισε και βοήθησε τον άνδρα να τις φορέσει.

Ήταν μια σχεδόν ανώνυμη πράξη ευσπλαχνίας, που θα παρέμενε στην αφάνεια, αν δεν τύχαινε να παρακολουθεί τη σκηνή μια γυναίκα από την Αριζόνα, η Jennifer Foster. Συγκινημένη και εντυπωσιασμένη από τον αλτρουισμό του οργάνου της τάξης, έσπευσε να απαθανατίσει τη σκηνή με το κινητό της τηλέφωνο. Η πράξη που εκτυλισσόταν μπροστά της έτυχε να της θυμίσει τον πατέρα της, παλαίμαχο αστυνομικό της πόλης Φοίνιξ, να αγοράζει φαγητό για έναν άστεγο και να γονατίζει προσφέροντάς το.

Επιστρέφοντας σπίτι της, έστειλε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα στο Αστυνομικό Τμήμα της Ν. Υόρκης, περιγράφοντας τη σκηνή. Της απάντησαν ζητώντας της τη φωτογραφία, καθώς και την άδεια δημοσίευσής της. Έτσι, δυο εβδομάδες αργότερα, την περασμένη Τρίτη, 27 Νοεμβρίου, αναρτήθηκε το τρυφερό στιγμιότυπο στη σελίδα που διατηρεί η Αστυνομία της Νέας Υόρκης στο γνωστό ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Facebook.

Aυτό ήταν. Μέσα σε μόλις μία ημέρα, το διαδίκτυο πήρε κυριολεκτικά φωτιά και ο De Primo έγινε ένας πραγματικός διαδικτυακός ήρωας: η σελίδα είχε 1.600.000 επισκέψεις, με 21.000 σχόλια και 84.000 αναδημοσιεύσεις, ενώ 330.000 άνθρωποι σημείωσαν ότι τους αρέσει. Βέβαια, δεν ήταν λίγοι και εκείνοι που υποπτεύθηκαν ότι η φωτογραφία ήταν «στημένη». Ορισμένοι κράτησαν αποστάσεις, θεωρώντας ότι επρόκειτο για μια πράξη που αποτελεί εξαίρεση για τα όργανα της τάξης. Σαφώς όμως, οι περισσότεροι επαίνεσαν την πράξη του DePrimo.

Ο ίδιος ο αστυνομικός ήταν απόλυτα έκπληκτος με τη δημοσιότητα αυτή, καθώς και το ίδιο το Αστυνομικό Τμήμα έκανε ώρες μέχρι να καταλάβει ποιος ακριβώς ήταν ο εικονιζόμενος αστυνομικός. Σε δηλώσεις του, θυμήθηκε: «Είχε παγωνιά έξω και οι φουσκάλες στα γυμνά του πόδια ήταν εμφανείς. Εγώ φορούσα δύο ζευγάρια κάλτσες και ακόμη κρύωνα. Άρχισα να μιλάω μαζί του και έμαθα το νούμερο των παπουτσιών του».

Οι δύο άνδρες χωρίστηκαν για λίγο και ο αστυνομικός πήγε σε ένα κατάστημα υποδημάτων. Ο υπάλληλος, μόλις έμαθε το σκοπό της επίσκεψης του αστυνομικού, εξεπλάγη από την οπωσδήποτε ασυνήθιστη πράξη του και κατέβασε την τιμή στο ζευγάρι μπότες που του ζητήθηκε από τα 100 στα 75 δολάρια. Ο αστυνομικός, πάλι, κράτησε την απόδειξη της αγοράς, για να θυμάται ότι υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση απ’ αυτόν.

Όσο για τον άστεγο, ο  DePrimo δεν κράτησε το όνομά του ούτε έχει εντοπιστεί μέχρι τώρα. «Ήταν ο πιο ευγενικός άνθρωπος που έχω συναντήσει ποτέ», θυμάται. «Φωτίστηκε το πρόσωπό του, όταν είδε τι του έφερα. Του πρόσφερα μετά και μία κούπα καφέ και ύστερα εκείνος πήρε το δρόμο του κι εγώ επέστρεψα στο πόστο μου», συμπληρώνει ο ελεήμων αστυνομικός.

Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια ιστορία που μοιάζει βγαλμένη από τις διηγήσεις των Συναξαρίων και των Γεροντικών της παράδοσής μας – κι ας πρόκειται για ανθρώπους άλλων ομολογιών. Εξάλλου, αυτοί «εποίησαν το θέλημα του Πατρός» (πρβλ. Ματθ. 21, 31). Εντυπωσιακή και ελπιδοφόρα είναι όμως και η απήχηση της πράξης μέσα από το διαδίκτυο. Όσο για τα αποτελέσματά της, κανείς δεν μπορεί ακριβώς να ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι ο αστυνομικός απομακρυνόμενος για λίγο από το υπηρεσιακό του καθήκον επιτέλεσε παραδόξως άριστα αυτό το ίδιο το καθήκον του: αν οι άνθρωποι εφαρμόζαμε τις θείες εντολές, το κοινωνικό κακό θα περιστελλόταν ριζικά.