Το απόγευμα του Σαββάτου 16 Μαρτίου 2019 τελέστηκε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Υ.Θ. Σπηλαιωτίσσης, Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινος επί τη εορτή της αναστηλώσεως των αγίων και σεπτών εικόνων, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχ. Επίτροπος της Ι.Μ. Κερκύρας ο οποίος επεσήμανε ότι στους καιρούς μας υπάρχουν τρεις στάσεις έναντι της Ορθοδοξίας.
Η πρώτη στάση περιλαμβάνει τους αδιάφορους ανθρώπους, που δεν τους νοιάζει η Ορθοδοξία. Είναι όλοι αυτοί που συζητούν για το ουδετερόθρησκο κράτος, αυτοαποκαλούνται “προοδευτικοί”, νομίζοντας ότι μπορούν να ζήσουν χωρίς Θεό, χωρίς ταυτότητα, χωρίς παραδόσεις, χωρίς ιστορία, όντες μονάχα μέλη αυτού του παγκόσμιου πολτού που ακούει στο όνομα παγκοσμιοποίηση. Στην δεύτερη στάση ανήκουν οι περισσότεροι των Ορθοδόξων. Είναι οι λεγόμενοι Ορθόδοξοι της συνήθειας που πολλοί εξ’αυτών είναι και δημόσια πρόσωπα. Αυτοί δηλαδή οι οποίοι έχουν γεννηθεί και έχουν μεγαλώσει μέσα στην Ορθοδοξία, πλην όμως την θεωρούν ένα είδος φολκλόρ, ένα είδος λαογραφικής επιβίωσης μέσα στη ζωή. Την θέλουν την Ορθοδοξία με λίγα λόγια για τις γιορτές, για το καλό του χρόνου, για την εξωτερική έκφανση των Μυστηρίων της και για την διατήρηση της παραδόσεως. Και η τρίτη στάση περιλαμβάνει τους ανθρώπους εκείνους που αναζητούν την όντως Αλήθεια, τον Χριστό. Μόνο τυχαία δεν είναι η Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής της Ορθοδοξίας όπου ο Κύριος βρίσκει τον Φίλιππο, έναν άνθρωπο που διψούσε να γίνει κοινωνός της αληθείας και συναντάται με τον Μεσσία, που προφητεύθηκε από την Παλαιά Διαθήκη. Και ο Χριστός τον καλεί στην συνάθροιση των Μαθητών, στην Εκκλησία. Έτσι τόσο τα χαριτόβρυτα λείψανα των Αγίων μας, όσο και οι ιερές εικόνες, αποτελούν ζωντανά παραδείγματα ανθρώπων που έγιναν εκζητητές της Αληθείας, εκζητητές του νοήματος της ζωής τους, του Σωτήρος Χριστού.
Καταλήγοντας ο π. Θεμιστοκλής τόνισε ότι η Ορθοδοξία αποτελεί πρόσκληση στην οδό της Αγιότητας, δηλαδή σε μια οδό μεταμόρφωσης της ανθρώπινης καρδιάς, σε μια οδό νοήματος και ελπίδος της ζωής και κάθαρσης του εαυτού από τα πάθη και αγάπης που δεν είναι συνήθεια, αλλά επιλογή που ο Χριστός υπόσχεται σταυρό, πόνο και κόπο, μέσα στην ζωή.
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε ο Κύριος να είναι το Φως μέσα στις καρδιές των πιστών. Την άχραντη εικόνα του Χριστού φέρει ο καθένας μέσα στην ψυχή του.
