Ο Όσιος Διονύσιος γεννήθηκε στα τέλη του ΙΕ´ αιώνα στο χωριό Πλατίνα της επαρχίας Φαναριού Τρικάλων, από ευσεβείς γονείς.
Κάποια γυναίκα που ήταν χήρα και είχε δυό παιδιά, τον Δημήτριο και τον Αρσένιο ζούσε κοντά στον Όλυμπο όπου μόναζε ο Όσιος Διονύσιος. Έτυχε και αρρώστησε το ένα της παιδί, ο Αρσένιος από μία πολύ άσχημη ασθένεια και πρήσθηκε το πρόσωπό του και η μητέρα του ονόματι Ζωή έπεσε σε βαθιά θλίψη.
Ακούσας ο Δημήτριος για τον Όσιο Διονύσιο είπε στη μητέρα του: «Αν δεν πάω τον Αρσένιο στον Όσιο Διονύσιο δεν θεραπεύεται». Η μητέρα του, του απάντησε να πάνε. Όταν ήλθαν στον Ιερομόναχο τότε Διονύσιο τους υποδέχθηκε με την Αγάπη του Χριστού. Διάβασε ο Όσιος ευχές στον Αρσένιο και έχρισε το πρόσωπό του με άγιο έλαιο και σε λίγες μέρες θεραπεύθηκε.
Παραμείνας στο μοναστήρι ο Αρσένιος για λίγες μέρες πόθησε να γίνει μοναχός και συμβουλεύθηκε και τον αδελφό του Δημήτριο, ο οποίος τον παρότρυνε να το κάνει. Όταν ο Δημήτριος γύρισε στο σπίτι του, εξιστόρησε στη μητέρα του τι έγινε και εκείνη αμέσως απαρηγόρητη έκλαψε. Κάποια γυναίκα που την είδε σ᾿ αυτή την κατάσταση, την συμβούλεψε να καταφύγει για βοήθεια σε μια μάντισσα. Πράγματι η μάντισσα έκανε την κακοπραγία επικαλούμενη με επωδές τον έξαρχο των δαιμόνων τον οποίο τον έστειλε στον Όλυμπο να βγάλει από τη Μονή τον Αρσένιο.
Η θεία Δύναμη όμως που σκέπαζε το Μοναστήρι, τον έδιωξε και όταν γύρισε ντροπιασμένος στη μητέρα του Αρσενίου άπρακτος την έσφιγγε από το λαιμό, την έδερνε και της έλεγε: «Γιατί με έστειλες στον Ασκητή Διονύσιο, τον δούλο του Θεού που δεν μπορώ να τον πλησιάσω;» και συνέχιζε να την κλωτσάει και να την μαστιγώνει.
Τότε τόσο πολύ υπέφερε, που από τις φωνές της έτρεξε ο κόσμος, να δεί τι συμβαίνει. Την βρήκαν σε ελεεινή κατάσταση και εκείνη ομολόγησε το τι έπραξε. Τότε η ίδια έστειλε τον Δημήτριο να φέρει τον Όσιο να την βοηθήσει. Ο Άγιος ήλθε και την βοήθησε και απαλλάχθηκε από τον δαίμονα. Μετά από αυτό, τόσο αγάπησε τους Μοναχούς, ώστε έγινε και αυτή Μοναχή καθώς επίσης και ο Δημήτριος.
