Απόσπασμα από το βιβλίο του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη «Θερινό συναξάρι», τόμος Β’, των εκδόσεων Ακτή, το οποίο περιέχει απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του γνωστού λόγιου γέροντα για τους αγίους του καλοκαιριού.
Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη
22 Ιουλίου Η Αγία Μυροφόρος και Ισαπόστολος Μαρία η Μαγδαληνή
Και στις 22 έχομε την Αγία Μαγδαληνή. Τη Μυροφόρο. Την ισαπόστολο. Τη Μεγαλομάρτυρα. Την αγαπημένη του Χριστού και της Εκκλησίας μας. Η οποία, μαζί με τις άλλες Μυροφόρες, διηκόνησαν τον Χριστό και τη χορεία του, κατά τον καλύτερο τρόπο, εκ των υπαρχόντων αυταίς.
Τ’ άφησαν όλα κι ακολουθούσαν κι έκαναν έξοδα, για την αγάπη του Κυρίου και για το μέγα και σωστικό Του έργο. Κατήγγειλε τον Πόντιο Πιλάτο και τον Καϊάφα στον αυτοκράτορα της Ρώμης. Κι έλαβαν εκείνοι την πρέπουσαν τιμωρίαν. Θα μου πείτε: «Γιατί αυτό;». Η αγία αγαπούσε τον Χριστό τόσο πολύ, που δεν ήθελε, όπως κι ο προφήτης Ηλίας, κανένας να Τον ατιμάζει και κανένας να Τον ταλαιπωρεί.
Κι έτσι, λοιπόν, έφτασε κι εκείνη στο μαρτύριο, με υπέροχο τρόπο και τα ’δωσε όλα για τον φιλάνθρωπο Χριστό μας. Έχομε στο Άγιο Όρος και το χεράκι της, που το φέρνουν εδώ, στην Ανάληψη, στον Βύρωνα, οι πατέρες και το προσκυνούμε, και πρεσβεύει στον Κύριο και για την πατρίδα μας και την Εκκλησία και για την κάθε ψυχή και το Περιβόλι της Παναγίας.
Η Αγία Παρθενομάρτυς Μαρκέλλα
Κι έχομε και την Αγία Μαρκέλλα στη Χίο, τη μάρτυρα εκείνη της αρχαίας Εκκλησίας, η οποία εθανατώθη απ’ τον πατέρα της, εκεί κοντά στη θάλασσα, κι από τότε η θάλασσα μοιάζει αιματοβαμμένη. Και το μυροβόλο νησί της Χίου την τιμά εξαιρέτως, την αγαπάει υπερβαλλόντως και την εορτάζει πανηγυρικά. Τι ωραία πράγματα τούτο το καλοκαιράκι και κάθε καλοκαιράκι! Με τόσους αγίους, με τόσες ομορφιές και με τόσα καλά και ωραία!
23 Ιουλίου Ο Άγιος προφήτης Ιεζεκιήλ
Κι έχομε στις 23 Ιουλίου τον προφήτη Ιεζεκιήλ. Μεγάλη μορφή. Ένας από τους τέσσερις μεγάλους, μείζονας προφήτας, προεφήτευσε τα του Κυρίου, έκαμε αντίσταση στην εποχή του, ομολόγησε τον παντοκράτορα, κι εκοιμήθη και αυτός με τον τρόπο που εκοιμούντο οι μεγάλοι προφήται.
Μας άφησε τα υπέροχα γραπτά του, στα οποία εντρυφούμε. Και σ’ αυτά, σ’ ένα κομμάτι, μας μιλάει για την Ανάσταση των νεκρών. Το διαβάζομε τη Μεγάλη Παρασκευή ή στον όρθρο, το Μέγα Σάββατο, μετά την περιφορά του Επιταφίου. Κι εκεί μιλάει και λέει πως τα οστά, τα γεγυμνωμένα οστά όλων των τάφων και όλων των μερών, όπου κι αν είναι, θα ’ρθει ημέρα, κατά την οποίαν θα κληθούν από τον Αρχάγγελο της Αναστάσεως, από τον μέγαν φωνητήν των νεκρών, που λέει η Εκκλησία, που είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, και θα αναστηθούν. Θα λάβουν σάρκες, θα λάβουν τις ψυχές τους. Τι μας περιμένει, λοιπόν; Αυτό που λέει το Σύμβολο της Πίστεώς μας περί το τέλος. «Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών». Εννοείται σωμάτων. Οι ψυχές είναι αθάνατες. Και αυτές οι αθάνατες θα μπουν στα θνητά σώματα. Και θ’ αποκτήσουν κι εκείνα αφθαρσία και αθανασία. Θα είναι «τα αυτά και ουκ αυτά», που ορίζει η Εκκλησία. Τι μας περιμένει, αδελφοί μου; Γι’ αυτό, ας προσπαθούμε να αντέχομε.
Ας προσπαθούμε να βαστάμε. Ας προσπαθούμε να κρατάμε την άγια πίστη. Να μας βοηθάει ο Χριστός στους πειρασμούς και στις δυσκολίες. Και η Παναγία και οι άγιοι και οι άγγελοι, για να βγούμε πέρα. Δεν είμαστε μόνοι μας. Και μη φοβούμεθα τίποτε. Παρά μονάχα τον εγωισμό και τις ατέλειες και αδυναμίες μας, αλλά και αυτές και πάσαν μέριμναν ας τ’ αφήνομε στα χεράκια του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Με εμπιστοσύνη, με αγάπη, με λατρεία, και με λογισμό και μ’ όνειρο.
