«Το Λασίθι δεν είναι Ελλάδα; Γιατί το περιφρονούν, γιατί το αδικούν;». Αυτό τόνισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Νεκτάριος, απευθύνοντας χαιρετισμό στη συγκέντρωση της Παρασκευής. Ειδικότερα τόνισε:
Όλοι μαζί σήμερα στον αγώνα για το καλό του τόπου μας.
Στο προσκλητήριο αυτό της τιμής και του αγώνα δεν πρέπει να λείπει κανένας.
Με βασανίζει ένα ερώτημα: το Λασίθι δεν είναι Ελλάδα; Γιατί το περιφρονούν, γιατί το αδικούν; Τί ζητούν; Να στραφούμε όλοι μας εναντίον της Πατρίδος μας σήμερα σε μία οριακή επέτειο 1913-2013 από την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα; Δεν θα το πετύχουν.
Μήπως ορισμένοι απεργάζονται την διάλυση της Πατρίδος μας; Γι’ αυτό μας ήλθε η κρίση με τους τοκογλύφους;
Κι ακόμη δεν είναι το Λασίθι, Κρήτη; Πού ανήκει; Γιατί όλα τα Ανώτατα και Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα συσσωρεύονται, χωρίς προϋποθέσεις, στους άλλους Νομούς;
Τι θέλουν να κάνουν ορισμένοι; Να μας βάλουν να σκοτωθούμε μεταξύ μας; Να κηρύξουμε πόλεμο χαρακωμάτων; Δεν γνωρίζουν πόσο ευέξαπτος, παράφορος και παράτολμος είναι ο Κρητικός λαός;
Αυτός είναι ο σκοπός της άσοφης Αθηνάς, που μας προέκυψε τελευταία;
Να γνωρίζουν ότι το Λασίθι παρήγαγε πάντοτε πολιτισμό. Γι’ αυτό, και όχι μόνο για τις ανυπέρβλητες καλλονές του Νομού μας, συγκεντρώνει χιλιάδες τουρίστες. Είναι το φιλέτο του τουρισμού στην Κρήτη.
Δεν αξίζει λοιπόν αυτός ο Νομός κι αυτή η πρωτεύουσά του, που τόσα προσφέρουν οικονομικά στο κράτος μια Ανώτατη ή έστω μια Ανώτατη Σχολή;
Όλα να συγκεντρωθούν εκεί που υπάρχουν οι πολιτικοί μεσάζοντες. Όλα λοιπόν και σήμερα κανονίζονται από πολιτικά τζάκια και ρουσφέτια;
Ερωτώ την αγάπη σας.
Έχουμε ισχυρή πολιτική εκπροσώπηση; Και δεν εννοώ μόνο τους βουλευτές μας. Ποιος αναπέμπει την φωνή μας, το δίκιο μας, την διαμαρτυρία μας στο κράτος; Ποιος διεκδικεί για μας και τα παιδιά μας;
Τι πρέπει να κάνουμε; Επιτροπές; Δεν μας υπολογίζουν. Να βγούμε όπως σήμερα στις πλατείες κι αύριο στους δρόμους, να κλείσουμε τούνελ, να διαλύουμε υπηρεσίες, να κηρύξουμε ανένδοτο; Αυτό θέλουν; Θέλουν την συμφορά; Το τέλος του τόπου μας; Δεν μας φτάνουν τόσα άλλα; Τι κατάρα δέρνει αυτόν τον τόπο!
Σήμερα που θα έπρεπε να κρατήσουμε αρραγή τον κοινωνικό ιστό, ερχόμαστε και διαλύουμε τις τοπικές κοινωνίες και βάζουμε ταφόπλακα στην επαρχία και είναι ανάστατη όλη η Ελλάδα. Η επαρχία που σηκώνει το βάρος της κρίσης.
Δέστε τι γίνεται. Διαλύουμε τα Νοσοκομεία, αντί να τα νοικοκυρέψουμε, όπως τα κατάντησαν μερικοί με τις ρεμούλες τους. Μεταφέρουμε, ακόμη καταργούμε Υπηρεσίες, μόνο για να ταλαιπωρούμε τον κόσμο.
Πέστε μου Σας παρακαλώ. Πού αλλού στην Κρήτη υπάρχει αυτό το φαινόμενο, και όχι μόνο;
Ένα Νοσοκομείο της Νεάπολης με μεγάλη κοινωνική προσφορά, ευρύτερα, με πλεόνασμα. Να έχει τόσα κληροδοτήματα και αντί να φροντίσουν να τα αξιοποιήσουν για το καλό του τόπου, διαλύουν το Νοσοκομείο, με άμεσο κίνδυνο να ακυρωθούν οι διαθήκες των Μεγάλων Ευεργετών. Τί τρέλα, Θεέ μου είναι αυτή, τί παραλογισμός;
Και τι ζητούμε όλοι εμείς; Πολλά; Λίγα. Να κρατήσουμε αυτά που έχουμε. Μήπως είναι ακατόρθωτα πράγματα; Αντί να διεκδικούμε περισσότερα αρκούμαστε, ως ευγενείς σε λίγα. Ούτε και αυτά τα λίγα δεν τα αξίζουμε; Τί αξίζουμε; Τι εμπαιγμός!
Ερωτώ την αγάπη σας.
Το Λασίθι θα πληρώσει την κρίση στην Κρήτη; Επειδή είναι φιλήσυχο; Ας προσέξουν οι ηγήτορές μας, οι σχεδιάζοντες και βυσσοδομούντες εις βάρος μας, γιατί αυτοί οι φιλήσυχοι άνθρωποι, αυτά τα νιάτα, όταν χρειαστεί γίνονται «λέοντες πυρ πνέοντες», κατά τον ιερό Χρυσόστομο.
Αγαπητοί μου,
Ως Εκκλησία δώσαμε την γη, αντί ελαχίστου τιμήματος, για να γίνουν οι Σχολές των Τ.Ε.Ι. στα Λακώνια, γιατί πιστεύουμε ότι με την Παιδεία μόνο υπερβαίνουμε τις διαρκείς κρίσεις. Χωρίς Παιδεία ο τόπος μας δεν έχει μέλλον. Ας το ακούσουν αυτό καλά τα παιδιά μας, που χαιρόμαστε σήμερα που είναι μαζί μας.
Και όταν οι νέοι είναι μαζί μας είμαστε δυνατοί, θα πετύχουμε στον αγώνα μας. Παιδιά μου σας ευχαριστούμε όλοι μας. Να αγωνίζεστε για τον τόπο σας. Είναι ο ωραιότερος!
Αγαπητοί μου,
Αυτή η εικόνα μας γεμίζει συγκίνηση. Έχει και τα καλά της η κάθε κρίση. Μας ενώνει. Ενώνει το Μεραμπέλλο, το Λασίθι. Σήμερα προέχει το συμφέρον του τόπου μας, που είναι συνυφασμένο με το προσωπικό μας συμφέρον. Σας παρακαλώ, μην αδιαφορήσουμε, μην ευτελιστούμε, μην διχαστούμε. Πάνω απ’ όλα ο τόπος μας, τα παιδιά μας.
Ως Επίσκοπός σας μαζί με τους συνεργάτες μου, είμαστε και θα είμαστε πάντοτε δίπλα σας, σε οποιαδήποτε μορφή αγώνα αποφασίσουμε.
Να μην αφήσουμε τα μεγάλα συμφέροντα, τις τρόικες και τους δορυφόρους της να διαλύσουν τον τόπο μας.
Η Νεάπολη για το Νοσοκομείο, ο Άγιος Νικόλαος με τα ΤΕΙ, το Λασίθι για την αδικία που υφίσταται μας καλούν σε συστράτευση. Στην μνήμη των προγόνων μας και για το μέλλον των παιδιών μας να δίδουμε εύτολμα το παρόν και να μην φοβούμαστε. «Ζει Κύριος ο Θεός και «τις Θεός Μέγας, ως ο Θεός ημών;»
