Να φέρουμε τον Χριστό μέσα μας τονίζει στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά του ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας, που προσθέτει πως όσο ο κόσμος εχθρεύεται τον Χριστό τόσο η κατάσταση γύρω μας θα γίνει χειρότερη.
Αναλυτικά το μήνυμά του:
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Όταν γεννήθηκε ο Κύριος Ιησούς Χριστός, «εγένετο … πλήθος στρατιάς ουρανίου αινούντων τον Θεόν και λεγόντων · δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία», αναφέρει ο ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς (Λουκά β΄ 13-14). Ένα πλήθος στρατιάς αγγέλων από τον Ουρανό, δοξολογούσαν τον Θεό και έλεγαν · ας είναι δόξα στον Θεό τον ύψιστο · και σ’ ολόκληρη την γη, που είναι ταραγμένη από τα βίαια πάθη της, ας βασιλεύση η θεική ειρήνη · διότι τώρα, ο Θεός, με την ενανθρώπηση του Υιού Του, εκδήλωσε την ευαρέσκειά του στους ανθρώπους.
Βέβαια, εκείνη την εποχή, κυριαρχούσε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο η λεγομένη PAX ROMANA, η Ρωμαική ειρήνη, αφού παντού απλωνόταν η Ρωμαική αυτοκρατορία. Αυτή, όμως, η ειρήνη, κυριαρχούσε θεωρητικά. Γιατί, στην πράξη, επαναστάσεις και πόλεμοι και σφαγές και ποικίλες καταστροφές συνέβαιναν, πότε εδώ και πότε εκεί, ιδιαίτερα στην περιοχή της Παλαιστίνης, όπου οι εβραίοι κάθε τόσο επαναστατούσαν εναντίον των Ρωμαίων.
Αλλά και, γενικώτερα, η ανθρωπότητα ήταν υποδουλωμένη στα σαρκικά πάθη, στην διαφθορά και στην αμαρτία. Και σ’ αυτό συντελούσε η λατρεία των ψεύτικων θεών, οι οποίοι ήταν η προσωποποίηση των ποικίλων παθών, κάνοντας τους ανθρώπους και τις κοινωνίες να ζούν σε μια μόνιμη ψυχική αναστάτωση και ταραχή.
-Β-
Όλα αυτά, όμως, τα άλλαξε με την Γέννησή Του ο Χριστός. «Ιδού καινά ποιώ πάντα» (Αποκ. κα΄5) διεκήρυξε. Όλα τα κάνω καινούργια. Και κυρίως τις καρδιές, όπως θα βεβαιώση ο απόστολος Παύλος : «ει τις εν Χριστώ, καινή κτίσις · τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε καινά τα πάντα» (Β΄ Κορ. Ε΄ 17). Δηλαδή, κάθε ένας, που είναι ενωμένος με τον Χριστό είναι νέο δημιούργημα. Η αρχαία κατάσταση, την οποία είχε δημιουργήσει η αμαρτία, πέρασε. Όλα έχουν γίνει καινούργια.
Κι’ αυτό φάνηκε πάνω στα πράγματα. Η μετάνοια άλλαξε την Σαμαρείτιδα, τον ληστή, την αμαρτωλή γυναίκα, τους δημίους των χριστιανών, τους βαρβάρους λαούς, φέρνοντας την ειρήνη του Χριστού στις ταραγμένες καρδιές. Κι’ από εκείνο τον αμαρτωλό κόσμο, ξεπήδησε το «νέφος», το σύννεφο των μαρτύρων και των αγίων, μέχρι και τα νεώτερα χρόνια από τα διάφορα «γκουλάγκ», το «νέφος», που είναι το στολίδι και το καύχημα της Εκκλησίας.
[irp posts=”391441″ name=”Πειραιώς Σεραφείμ: Ζούμε σε δύσκολους καιρούς αναζητώντας το εφήμερο””]
-Γ-
Όμως, κάποιος άπιστος ή δίσπιστος θα μπορούσε να πη – όπως, άλλωστε το ακούμε συχνά : Καλά όλα αυτά. Αλλά που είναι η ειρήνη που έφερε ο Χριστός ; Το ερώτημα μοιάζει ευλογοφανές, μα δεν είναι. Γιατί ο ίδιος ο Κύριος έχει δώσει την απάντηση. Και είπε : «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην · ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν. Ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής · και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού» (Ματθ. ι΄ 34-36). Δηλαδή, δεν ήρθα να φέρω ειρήνη σαν κοσμικός άρχοντας, όπως κάποιοι φαντάζονται. Όχι · αλλά ήλθα να φέρω διαίρεση και διχασμό, για τα οποία, όμως, δεν είναι υπεύθυνο το Ευαγγέλιό μου, αλλά η κακία των ανθρώπων. Διότι ήλθα να χωρίσω τον πιστό και ευθύ άνθρωπο από τους άπιστους συγγενείς του. Κι’ έτσι εχθροί του πιστού ανθρώπου θα είναι οι άνθρωποι του σπιτιού του, που δεν θα δεχθούν το ευαγγέλιό μου, το οποίο φέρνει την αληθινή και ουρανια ειρήνη.
Αυτά διεκήρυξε ο Κύριος. Και τα βλέπουμε όχι μόνο μέσα στην οικογένεια, αλλά και στην κοινωνία και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Εφ’ όσον οι άνθρωποι παραμένουν πεισματικά εχθροί του Χριστού και αμετανόητοι, θα πολεμούν την αλήθεια. Οπότε ειρήνη δεν θα υπάρχη. Μακάρι να το καταλάβουν αυτό οι μεγάλοι και ισχυροί του κόσμου, που ενώ διακηρύσσουν ότι αγωνίζονται για την ειρήνη, εν τούτοις το πολυπόθητο αυτό αγαθό είναι εν πολλοίς άπιαστο όνειρο. Αν δεν υπάρξη μετάνοια, βαθειά και ειλικρινής μετάνοια, στις ψυχές, οι άνθρωποι, κυριολεκτικά, θα τρωγόμαστε «με τα ρούχα» μας και μεταξύ μας.
Το μυστικό, λοιπόν, της ειρήνης είναι η μετάνοια και η προσκόλλησή μας στον Χριστό, τον μοναδικό ειρηνοποιό. Τα λεγόμενα «ρεβεγιόν», τα ξεφαντώματα, οι διασκεδάσεις κι όλες οι φευγαλέες κοσμικές ματαιότητες μόνο ταραχή και πίκρα αφήνουν στην ψυχή. Γι’ αυτό, ας γιορτάσουμε Χριστούγεννα με τον Χριστό. Έτσι, και μόνον έτσι, θα έχουμε χαρά βαθειά και αληθινή ειρήνη, την οποία ολόψυχα εύχομαι σε όλους. Χρόνια πολλά, άγια, ευλογημένα.
Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
ΑΝΔΡΕΑΣ
-120x86.jpg)
