Κορυφώθηκαν σήμερα οι λατρευτικές εκδηλώσεις στον Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Παλαιού Φαλήρου, εις μνήμη του Πολιούχου της πόλης.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητροπόλεως:
“Την Τετάρτη, 30 Αυγούστου, ο Ορθρος αρχισε στις 7.00 π.μ., οπου και χοροστατησε ο Σεβασμ. Μητροπολιτης Ιωαννίνων κ. Μάξιμος, ο οποίος και προεστη της πολυαρχιερατικης θείας Λειτουργιας που ακολούθησε, και στην οποία επίσης συμμετείχαν, όπως και στον Εσπερινό της Πανηγύρεως, ο Σεβασμ. Καρπενησίου κ. Γεώργιος, ο Σεβασμ. Κατάνγκας κ. Μελέτιος και ο Σεβασμ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών. Σε ενα καταμεστο απο πιστους Ναο η κατάνυξη και η μεγαλοπρέπεια ήταν τα κύρια στοιχεία που κυριάρχησαν κατά την ιερουργία του μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας.
Ο Σεβ. Ιωαννίνων, σε ένα κήρυγμα μεστό εννοιών και νοημάτων, ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής :
«Αν κάναμε», είπε, «ένα ταξίδι στον χρόνο, 1700 χρόνια πριν, θα βρίσκαμε την Εκκλησία σε μια διαφορετική κατάσταση από ότι είναι σήμερα: στίβος διωγμών, εκατόμβες μαρτύρων. Όποιος ομολογούσε τον Χριστό τον περίμενε κατατρεγμός, διασυρμός, διαπόμπευση, βασανιστήρια και, τέλος, ο θάνατος.
Ο άγιος Αλέξανδρος, ένας ευγενέστατος άνθρωπος, από την Καλαβρία της Κάτω Ιταλίας, σε όλη του τη ζωή αφιερώθηκε σε ένα μόνο : να φροντίζει,να καταπραΰνει και να επουλώνει τις πληγές των κατατρεγμένων, τόσο τις σωματικές όσο και τις ψυχικές. Δεν άντεχε να βλέπει στο πρόσωπο των πλησίον του, των αδελφών του, να διώκεται ο ίδιος ο Χριστός. Μέχρι που έγινε Πατριάρχης, αυτός ήταν και ο κύριος σκοπός της ζωής του : να αφιερώνεται με αγάπη στους ομοπίστους του. Διωγμοί πολλοί εξόντωναν τους χριστιανούς. Ο ένας πιο απηνής από τον άλλο : του Δεκίου, του Μαξιμιανού, του Διοκλητιανού. Όσο όμως η Εκκλησία του Χριστού εδιώκετο, τόσο αυξανόταν.
Και έρχεται ο Κωνσταντίνος να γίνει αυτοκράτορας μιάς αχανούς Ρωμαικής Αυτοκρατορίας. Λατρευόταν ως θεός σε ειδικές τελετές. Όμως τέτοιο ήταν το ήθος του νέου αυτοκράτορα, που αρνήθηκε αυτό τον τίτλο, αφού γνώριζε ότι ένας είναι ο μόνος ζων και αληθινός Θεός, μετά και τη θέαση του Σταυρού στο όραμά του. Γνώριζε ο σοφός βασιλιάς ότι το μέλλον είναι στην πίστη του Χριστού, καθώς εκεί υπάρχει η ελπίδα, η χάρις, που μπορεί να ανορθώνει τον άνθρωπο από τα τάρταρα της ανυπαρξίας στην ύπαρξη της αληθινής ζωής και της πορείας προς τη σωτηρία.
Ο Κωνσταντίνος εκείνη την εποχή έψαχνε προσωπικότητες που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την αίρεση του Αρείου. Μια αίρεση που κατέστρεφε το σχέδιο της θείας Οικονομίας για τη σωτηρία του ανθρώπου, καθώς υποστήριζε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός. Πατριάρχης τότε ήταν ο Μητροφάνης, ένα σεβάσμιο πρόσωπο που έχαιρε απεριόριστης εκτιμήσεως, καθώς ήταν 117 ετών με πλούσια θεολογική παιδεία. Εξαιτίας του προκεχωρημένου της ηλικίας του, δεν μπορεί να παραστεί στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, και υποδεικνύει τον, πρεσβύτερο ακόμη, Αλέξανδρο, 83 ετών τότε, να παραστεί στις εργασίες της Συνόδου για να αντικρούσει τα επιχειρήματα του Αρείου.
Μπορούμε να φανταστούμε τον άγιο Αλέξανδρο να συνομιλεί και να κάνει παρέα με τους αγίους Νικόλαο και Σπυρίδωνα για το πως θα αντικρούσουν καλύτερα τα επιχειρήματα του αιρεσιάρχου και να αποδεικνύουν ότι και ο Πατήρ και ο Υιός και το άγιο Πνεύμα είναι θεοί, όχι τρεις θεοί, αλλά ένας Θεός!
Σήμερα λείπει η ενότητα και η κοινή αναφορά στον Θεό. Η αφαίρεση του Θεού από τη ζωή μας επιτρέπει στον διάβολο να παρεισφρύει και να της δημιουργεί ακαταστασία. Τόσο στη ζωή του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά όσο και στη ζωή του συνόλου. Και σήμερα, όπως και τότε, ο διάβολος βρίσκει ανθρώπους, εκμεταλλεύεται τα πάθη τους, και τους καθιστά όργανά του μετατρέποντάς τους σε καταναλωτικά ζώα.
[irp posts=”367008″ name=”Βολές του Ιωάννινων Μάξιμου για κατοχικό δάνεια και ναζισμό (ΦΩΤΟ)”]
Γνωρίζουμε ότι αυτοί που υποβιβάζουν το πρόσωπο του Κυρίου είναι οι χιλιαστές και η θρησκεία του Ισλάμ, που υποστηρίζει ότι ο Χριστός είναι μεν πορφήτης, όχι όμως και Θεός για να Τον πιστέψουμε και να Τον προσκυνήσουμε.
Και σήμερα όμως υπάρχει ένας ιδιότυπος ρατσισμός εναντίον των χριστιανών, καθώς υπάρχουν δημόσιοι λειτουργοί που ενώ δεν πιστεύουν στον Θεό δεν ανέχονται και στους άλλους να το κάνουν. Έγινε γνωστό το περιστατικό μιάς αθέου υπαλλήλου που τράβηξε για να ξηλώσει από τον λαιμό μιάς πιστής συναδέλφους της τον σταυρό της λέγοντάς της : «Πιστεύεις ότι θα σε σώσει αυτό που φοράς!». τι θέλουν να επιτύχουν αυτοί οι άνθρωποι που δεν αναγνωρίζουν την ελευθερία στον άλλο να αυτοπροσδιορίζεται θρησκευτικά; Το πρόβλημά τους είναι ο Χριστός και η Εκκλησία Του; Αυτοί τους φταίνε και όχι όλοι οι υπόλοιποι για το κατάντημα αυτού του τόπου;
Η Εκκλησία συμπαραστάθηκε στον πονεμένο και κατατρεγμένο λαό και θα ᾽πρεπε να ντρέπονται όσοι βάλλουν εναντίον της. Γιατί δεν είναι μόνο η πνευματική τροφός του γένους αλλά και αυτή που τον συντηρεί υλικά, καθώς μετά το κράτος είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης, αλλά και αυτή που πληρώνει τους περισσότερους φόρους στο κράτος.
Δεν σταματά ο διάβολος να ψάχνει ανθρώπους που θα κάνουν τη δουλειά του. Εμείς όμως έχουμε πρότυπο και παράδειγμα για να στηριχθούμε: τον άγιο Αλέξανδρο. Αυτόν που αγάπησε πολύ τον άνθρωπο, την ορατή εικόνα του Θεού, στον οποίο πρέπει η δόξα στους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
Πριν απο την απολυση και το «Δι᾽ ευχων» ο Σεβ. Ποιμεναρχης μας κ. Συμεων ευχαριστησε για μια ακομη φορα τους αδελφούς του Ιεραρχες, τον Σεβ. Μητροπολιτη Ιωαννίνων κ. Μάξιμο, ο οποίος προεστη της θείας Λειτουργιας και κηρυ¬ξε τον θείο λογο, τον Σεβ. Μητροπολι-τη Καρπενησίου κ. Γεώργιο, ο οποίος χθες βραδυ προεστη του Πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού και τον Σεβ. Μητροπολίτη της Ιεραποστολικής Κατάγκα κ. Μελέτιο, ο οποίος αύριο κιόλας θα αναχωρήσει για τα βάθη της Αφρικής. Επισης ευχαριστησε την μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού και τους δυο Ραδιοφωνικούς Σταθμούς, τοσο της Εκκλησιας της Ελλαδος οσο και την «Πειραικη Εκκλησια», γιατι ανταποκρινονται καθε χρονο στο καλεσμα και αναμεταδιδουν τις ακολουθιες, ωστε να συμμετεχουν σε αυτες ακομη και οσοι για διαφόρους λόγους δεν μπορούν να ειναι παροντες.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιωαννίνων αντευχήθηκε στον Σεβ. Ποιμενάρχη μας να έχει χρόνια πολλά και ευλογημένα και να κατευθύνει το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός σε «λιμένας σωτηρίας».
-120x86.jpg)
