Ο Μητρ. Ναυπάκτου Ιερόθεος σε συνέντευξη στην δημοσιογράφο Μαίρη Ορφανίδου για την Εφημερίδα «Η Κιβωτός της Ορθοδοξίας», μίλησε μεταξύ άλλων για το μάθημα των θρησκευτικών , την ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους,τις σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας.
1. Ερώτηση: Σεβασμιώτατε, περιγράψτε μας σε ποιες δράσεις έχει προχωρήσει η Μητρόπολή σας στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει την χώρα μας;
Απάντηση: Η Ιερά Μητρόπολή μας, όπως και όλες οι Ιερές Μητροπόλεις, δεν περίμεναν την οικονομική κρίση που ενέσκυψε τα τελευταία χρόνια για να δραστηριοποιηθούν, αλλά πάντοτε είμαστε ευαίσθητοι στον ανθρώπινο πόνο και ανταποκρινόμαστε όσο μπορούμε στην αγωνία των ανθρώπων.
Μέσα στα πλαίσια αυτά ιδρύσαμε εδώ και 20 χρόνια τους Συνδέσμους Αγάπης σε βασικούς Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεως, στους οποίους δραστηριοποιούνται οι γυναίκες των Ενοριών, και οι οποίοι Σύνδεσμοι προσφέρουν μεγάλη προσφορά στον φιλανθρωπικό τομέα, ιδιαιτέρως τον τελευταίο καιρό. Πάντοτε υπάρχουν οικονομικά ενδεείς.
Οι ανάγκες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι οι Σύνδεσμοι Αγάπης των Ενοριών της Ναυπάκτου είναι πολλές, ποικίλες και κάποιες φορές μεγάλες. Οι λεπτομερείς απολογισμοί του έργου τους γίνονται στις αρχές κάθε έτους. Εδώ να σημειώσουμε απλώς ότι συνεχίζεται σε καθημερινή βάση η προσφορά τους σε ανθρώπους και οικογένειες που χρήζουν άμεσης βοήθειας και στήριξης. Έτσι, παρασκευάζουν φαγητά, φροντίζουν ηλικιωμένους και ανήμπορους στα σπίτια τους, πληρώνουν ανεξόφλητους λογαριασμούς και φροντιστήρια παιδιών από άπορες οικογένειες, διεκπεραιώνουν υποθέσεις ανθρώπων που αδυνατούν να κάνουν κάτι τέτοιο κλπ.
Η λειτουργία τους βασίζεται κυρίως σε προσφορές των μελών τους, που γνωρίζουν το έργο τους και δραστηριοποιούνται σ’ αυτό. Μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην Χώρα μας το έργο τους ενισχύεται κατά περίσταση και από διαφόρους οργανισμούς και εταιρείες.
Οι Σύνδεσμοι διαθέτουν πλήρη στοιχεία των οικογενειών που ενισχύουν με δικά τους αποθέματα, όπως ακριβώς προαναφέρθηκε, ή μέσω των εκτάκτων ενισχύσεων και προγραμμάτων.
Επίσης λειτουργεί το Γενικό Φιλόπτωχο Ταμείο της Μητροπόλεως και το Ταμείο Ευποιίας του Μητροπολίτου, που προσφέρουν βοήθεια σε συνανθρώπους μας που καθημερινά ζητούν βοήθεια και σε φοιτητές. Για παράδειγμα, πρόσφατα αναλάβαμε άμεσα, χωρίς διατυπώσεις, ως Μητρόπολη την σίτιση νεαρών κρατουμένων προσφύγων στην Ναύπακτο, για τους οποίους δεν επαρκούσε το προβλεπόμενο κρατικό σιτηρέσιο.
2. Ερώτηση: Αναφέρετέ μας την άποψή σας για το θέμα που προέκυψε με το μάθημα των θρησκευτικών που επιχείρησε ο πρώην Υπουργός Παιδείας κ. Φίλης και πως σκέφτεται η Εκκλησία να κινηθή στον διάλογο που έχει ξεκινήσει.
Απάντηση: Το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών αποτέλεσε αφορμή παραπληροφόρησης. Όμως, και σείς λέτε είναι μάθημα Θρησκευτικών και όχι μάθημα εκκλησιαστικό ή κατηχητικό ή ομολογιακό. Το μάθημα όπως διδασκόταν μέχρι τώρα ήταν γνωσιολογικό, πολιτιστικό με θρησκειολογική προοπτική και όχι κατηχητικό. Εγώ απορούσα που άκουγα τον τότε Υπουργό να ισχυρίζεται ότι το μάθημα που διδάσκονταν μέχρι τώρα οι μαθητές ήταν κατηχητικό-ομολογιακό.
Tο νέο Πρόγραμμα Σπουδών που εισήχθη στα Σχολεία με υπουργική απόφαση δεν είναι θρησκειολογικό, αλλά κυρίως διαθρησκειακό, και άλλοι το χαρακτηρίζουν συγκρητιστικό. Δεν έχει μια ιστορική διάρθρωση, δεν εκτίθενται τα θέματα με επαγωγικό και επιστημονικό τρόπο κλπ. Σε μερικές περιπτώσεις είναι βιωματικό και ομοιάζει με «κατηχητικό» όλων των Θρησκειών.
Ήδη συγκροτήθηκε Επιτροπή διαλόγου από πλευράς Εκκλησίας και θα καθορίση την όλη στρατηγική, γι’ αυτό δεν γνωρίζω ακόμη τι θα γίνη. Πάντως, η ομόφωνη απόφαση της Ιεραρχίας είναι ότι πρέπει να γίνουν διορθώσεις στο παλαιό αναλυτικό πρόγραμμα και να προστεθούν περισσότερα θρησκειολογικά στοιχεία, χρησιμοποιώντας και τα καλά στοιχεία του νέου προγράμματος.
[irp posts=”326199″ name=”Μητρ. Ναυπάκτου: Ποιος είναι ο αληθινά Θεολόγος; (BINTEO)”]
3. Ερώτηση: Θα θέλαμε την άποψή σας για την ανέγερση μουσουλμανικού τεμένους, ένα θέμα που φαίνεται να δημιουργή κάποιες τριβές ακόμη μέσα στην ίδια την Ιεραρχία.
Απάντηση: Η Εκκλησία έχει αποφασίσει για το θέμα αυτό στο παρελθόν (3-4-2006): «Κανείς δε μπορεί να απαγορεύση στους πιστούς μιάς γνωστής θρησκείας, όπως είναι το Ισλάμ, να ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Άλλωστε, η ελευθερία της λατρείας αποτελεί ειδικότερη έκφανση συνταγματικά κατοχυρωμένης θρησκευτικής ελευθερίας. Ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα, η οποία οφείλει να δείχνη και δείχνει, σεβασμό και ανοχή στη διαφορετικότητα. Εάν και εφόσον η Πολιτεία, διά των αρμοδίων φορέων της, θέσει στην Εκκλησία το ζήτημα της χωροθέτησης του ισλαμικού τεμένους, η Εκκλησία θα εκφέρη τη γνώμη Της. Όμως, το όλο ζήτημα είναι σαφώς ζήτημα της αποκλειστικής αρμοδιότητας της Πολιτείας».
Τελευταία, με τα όσα γίνονται με τους πρόσφυγες ή μάλλον τους μετανάστες υπάρχει έντονος προβληματισμός σε πολλά μέλη της Εκκλησίας. Η Εκκλησία προσφέρει την αγάπη της σε όλους τους ανθρώπους κάθε φυλής, θρησκείας και γλώσσας, γιατί κάθε άνθρωπος είναι δημιούργημα του Θεού. Κανένας άνθρωπος δεν είναι δημιούργημα κάποιου κατώτερου Θεού. Είμαστε αντιρατσιστές. Άλλωστε, η Εκκλησία απλώνεται σε όλο τον κόσμο.
Ο προβληματισμός για το θέμα αυτό πρέπει να είναι προβληματισμός της Πολιτείας, μήπως μέσα από την βίαιη μετακίνηση των πληθυσμών προωθείται η βία, ο φανατισμός, ο κοινωνικός και θρησκευτικός ρατσισμός. Σε μια δημοκρατία πρέπει να συνδυάζεται η ελευθερία με την υπευθυνότητα, γιατί ελευθερία χωρίς υπευθυνότητα εξελίσσεται σε αναρχία.
4. Ερώτηση: Οι σχέσεις μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας στο τώρα με τα θέματα που έχουν ανακύψει;
Απάντηση: Τα λεγόμενα θέματα Εκκλησίας και Πολιτείας δυστυχώς χρησιμοποιούνται κατά καιρούς για ιδεολογικούς και πολιτικούς λόγους. Ήδη από την δεκαετία του ’80 συγκροτήθηκε κοινή Επιτροπή διαλόγου Εκκλησίας και Πολιτείας, προκειμένου να οριοθετηθούν καλύτερα οι σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, και ύστερα από 36 πολύωρες συνεδριάσεις αποφασίσθηκε ένα σχέδιο νόμου με πολύ καλές προοπτικές. Αλλά αυτό παραμένει σε κάποια υπουργικά συρτάρια, δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Αυτό μπορεί να βρεθή και να συζητηθή. Είναι αποτέλεσμα συναποφάσεως Εκκλησίας και Πολιτείας.
Δεν φοβόμαστε την καλύτερη οριοθέτηση των σχέσεων μεταξύ εκκλησιαστικής και πολιτικής διοίκησης, αλλά προβληματιζόμαστε για την προσπάθεια διάσπασης Έθνους και Εκκλησίας.
Εμείς, δεν φοβόμαστε την καλύτερη οριοθέτηση των σχέσεων μεταξύ εκκλησιαστικής και πολιτικής διοίκησης, αλλά προβληματιζόμαστε για την προσπάθεια διάσπασης Έθνους και Εκκλησίας, που προέρχεται από διάφορους κύκλους, την προσπάθεια αλλοιώσεως του πολιτισμού της Χώρας μας και την κατά συνέπεια διατάραξη του κοινωνικού ιστού, χάρη ιδεολογικών σκοπών. Αυτό είναι όντως τραγικό.
5. Ερώτηση: Τι απαντάτε σε αυτούς που σε τακτά χρονικά διαστήματα ανοίγουν το θέμα της Εκκλησιαστικής περιουσίας και τι κινήσεις κάνει η Εκκλησία προκειμένου να μπορέση να εκμεταλλευτή η ίδια της περιουσία της;
Απάντηση: Η Εκκλησία, άλλοτε με την θέλησή της, άλλοτε παρά την θέλησή της, έχει στερηθή για κοινωνικούς και εθνικούς σκοπούς το 96% της περιουσίας της. Από το 4% που διαθέτει σήμερα, το 3% είναι κατά διαφόρους τρόπους δεσμευμένο και δεν μπορεί να το αξιοποιήση. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος γνωρίζει πολύ καλά το θέμα αυτό και έχει δώσει ικανά επιχειρήματα, καταγεγραμμένα σε βιβλία, τα οποία δυστυχώς δεν εισακούονται.
Φαίνεται ότι το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, που είναι ένας μύθος, όπως και το θέμα του λεγομένου «χωρισμού Εκκλησίας και Πολιτείας» τα χρησιμοποιούν διάφοροι κομματικοί μηχανισμοί για να διαφοροποιούνται ιδεολογικά, όταν σε όλα τα άλλα θέματα –κοινωνικά, πολιτικά, ευρωπαικά– δεν μπορούν να τεθούν διαχωριστικές γραμμές από τις κεντροδεξιές και κεντροαριστερές πολιτικές δυνάμεις.
6. Ερώτηση: Θα θέλαμε την γνώμη σας για την παραχώρηση των σχολείων ώστε τα προσφυγόπουλα από τη Συρία να κάνουν μαθήματα.
Απάντηση: Αυτό είναι έργο της Πολιτείας, η οποία έχει καθήκον να προσφέρη παιδεία στα παιδιά που βρίσκονται στην Ελλάδα, για να αναπτυχθούν. Υπάρχουν στενοί δεσμοί μεταξύ δημοκρατίας και μορφώσεως. Χωρίς προσφορά μορφώσεως, δεν υπάρχει αληθινή δημοκρατία. Όταν, όμως, κάνουμε λόγο για Πολιτεία, εννοούμε μια Πολιτεία που έχει όραμα και σκοπό, μέθοδο και προγραμματισμό και όχι μια Πολιτεία που ενεργεί ευκαιριακά.
Κάθε δημοκρατικό πολίτευμα δεν διακρίνεται μόνον για την ελευθερία και την προσφορά ουσιαστικής βοήθειας σε βασανισμένους ανθρώπους, αλλά ενισχύει και το ανοσολογικό σύστημα του οργανισμού της κοινωνίας μας, ώστε να μη αποδομηθή η ίδια η κοινωνία.
Πάντως, τα προσφυγόπουλα είναι θύματα των Μεγάλων Δυνάμεων και χρειάζονται προστασία, ώστε να μη γίνωνται θύματα και των ομοεθνών τους, ούτε να εξελιχθούν σε αυριανούς θύτες των δημοκρατικών κοινωνιών, γιατί έτσι αναπαράγεται η βία.
