Δήλωση της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας

Η αντιμετώπιση της κατάστασης της Σερβίας και το σερβικό λαό τη μονογραφή της συμφωνίας στις Βρυξέλλες

Στις Βρυξέλλες, η οποία μονογραφήθηκε το κείμενο της συμφωνίας “στις αρχές της ομαλοποίησης των σχέσεων” μεταξύ του “Βελιγραδίου” και “Η Πρίστινα”, το οποίο είναι, φυσικά, ένας ευφημισμός στη θέση του “Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο”, μεταξύ του Πρωθυπουργού της Σερβίας και «Ο Πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου”, ή τα άτομα με εντάλματα εκδοθεί από τη Σερβία.

Αμετάθετη εντύπωση ότι είναι μια πλήρης αποχώρηση των θεσμική παρουσία στο έδαφος της Σερβίας νότια επαρχία του, για την ίδρυση περιορισμένη αυτονομία της σερβικής κοινότητας στην περιοχή βορείως της γέφυρας πάνω από τον ποταμό Ιμπάρ στην πόλη Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα, στο πλαίσιο της εγκατάστασης Θάτσι, και, ως εκ τούτου, η έμμεση και σιωπηρή, αλλά έμπρακτη αναγνώριση της ύπαρξης του συστήματος της κυβέρνησης στην ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία υπάρχουσα δομή του κράτους.

Δύσκολο πράγμα είναι η συναίνεση της κρατικής ηγεσίας της Σερβίας ομαλή διαδικασία της «ευρω-ολοκλήρωσης» tacijevskog Κοσσυφοπέδιο (χωρίς να αναφέρει Μετόχια, η οποία ακούγεται πολύ ορθόδοξη και της Σερβίας , αλλά χωρίς καμία αναφορά της Σερβίας σε αυτό το πλαίσιο), και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, μετά από την καταβολή αυτών των υψηλών τιμών για το περίφημο «ημερομηνία για την έναρξη διαπραγματεύσεων,” και ότι οι διαπραγματεύσεις με έναν άγνωστο αριθμό νέες συνθήκες και με αβέβαιο αποτέλεσμα, η τιμή I για την ενδεχόμενη είσοδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι μια επίσημη αναγνώριση του «ανεξάρτητου Κοσσυφοπεδίου» από τη Σερβία και την υποχρέωσή της να μην παρεμβαίνει με πάρει καρέκλες “Κοσσυφοπέδιο” στα Ηνωμένα Έθνη.

Φαίνεται, επίσης, ανάμεσα στο καθαρό πριν από την παράδοση ό, τι ακόμη, όπως είναι η πώληση της δικής μας ηλικία-παλιά και, στην πνευματική και ιστορική έννοια, το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας, μια εποχή των μεγάλων συγγραφέων, ή έμπιστους φίλους και τους συμμάχους μας, η εκατοστή επέτειος από την ιστορική Παλιά Σερβία από πέντε αιώνες δουλείας στους Τούρκους (1389 – 1912/1913) και. Φαίνεται σε μας ότι, σε σχέση με την παρούσα συμφωνία, καθώς και τη διαίρεση της επικράτειας ήταν καλύτερη, δικαιότερη και πιο βιώσιμη λύση. Ρωτάτε τι είναι η υψηλή κρατική αντιπροσωπεία μας ζήτησε στη Μόσχα πριν από λίγες ημέρες, εάν ήταν έτοιμος να δεχθεί την “μέγιστη δυνατή”, η οποία εξακολουθεί να είναι μικρότερη από την “ελάχιστη επιθυμητή” από τη σκοπιά των στοιχειωδών κρατικών και εθνικών συμφερόντων της Σερβίας.

Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις φορές εδώ, και ακόμα πιο σιωπηλή, αλλά από προεπιλογή, καλούμε τα μέλη της Εθνικής Συνέλευσης της Σερβίας και του Σέρβου Προέδρου, ενώπιον του Θεού, την ιστορία του σερβικού λαού και τη συνείδησή τους, να ζυγίσει την ηθική και ιστορική ευθύνη κατά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με την παροχή την έγκριση ή άρνηση της Σερβίας ως κράτος σε αυτό το κείμενο της συμφωνίας.

Την ίδια ώρα έκκληση προς τους πολίτες της Σερβίας που επέζησαν και παρέμεινε στα παλιά Κοσσυφοπέδιο-Μετόχια, τα σπίτια τους και όλα τα υπόλοιπα του σερβικού λαού, όπου και αν ζουν, ότι, ανεξάρτητα από την απόφαση της εθνικής ηγεσίας της Σερβίας δεν αναγνωρίζει την προσταγή της βίας και της αδικίας από ότι το Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια θεωρείται πάντα και για πάντα, τη χώρα του, χωρίς να αρνείται, με οποιοδήποτε τρόπο, το γεγονός ότι αυτή είναι η χώρα των Αλβανών που ζουν σε αυτό για αιώνες μαζί με τους Σέρβους.

Η Εκκλησία θα είναι, σε κάθε περίπτωση, να παραμείνει με τους ανθρώπους τους και σε ιερά προσκυνήματα τους στο Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια. Αυτό δίνει το δικαίωμα και το καθήκον της να παραπέμψει την αίτηση αναιρέσεως.