Αυτό το οποίο λαμβάνει χώρα σήμερα στα Ελληνικά Εκπαιδευτικά δρώμενα σε σχέση με το Μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχει προηγούμενο. Θυμίζει εποχές θρησκευτικού διωγμού, όποιου καιρού και αιώνα κι αν επιλέξουμε.
Ειδωλολατρία, εικονομαχία, μαρξισμός, Γαλλική Επανάσταση, διαφωτισμός, όλα μέσα είναι. Διωγμού, μάλιστα καμουφλαρισμένου. Και τούτο διότι τονίζεται μεν από επίσημα χείλη κάποιο σχήμα λόγου περί της Ορθοδοξίας, χωρίς όμως να προβάλλεται ιδιαιτέρως και επαρκώς η αλήθεια της Πίστεώς μας, χωρίς να γίνεται σεβαστή πρωτίστως και κυρίως η Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά τοποθετείται δίπλα δίπλα στις όποιες άλλες πίστεις και θρησκευτικές παραδοχές. Κι όχι μόνο αυτό. Επιπλέον η Ορθόδοξη Εκκλησία θεωρείται εδώ και αρκετά χρόνια ως παραδοσιακό και πολιτισμικό μέγεθος και η θέση της στο παρόν γίνεται ανεκτή μόνο με κοινωνικό και φιλανθρωπικό χαρακτήρα.
Η «Γνώση των Θρησκειών», επίσης, που θα είναι το Νέο Μάθημα των Θρησκευτικών, δεν ξέρουμε αν θα περιλαμβάνει Κριτική Θεώρηση των Θρησκευμάτων από πλευράς Ορθοδόξου ή απλή παράλληλη Έκθεση επί ίσοις όροις της όποιας διδασκαλίας του Βουδισμού, του Μουσουλμανισμού, του Εβραϊσμού ή και του Σατανισμού ακόμη! Καθόλου απίθανο να εμπίπτει στις διατάξεις του Αντιρατσιστικού Νόμου η οποιαδήποτε δυσμενής, αλλά δίκαιη κατά την Εκκλησία μας, κρίση του θεολόγου Καθηγητή.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν μπορεί να αφήσει ένας ορθόδοξος θεολόγος που σέβεται τον εαυτό του και την αποστολή του ασχολίαστη μπροστά στα μάτια των μαθητών του τη νωχελική απάθεια του Βουδισμού και την απραξία του Ινδουϊσμού, που έχουν καταδικάσει εκατομμύρια ανθρώπων στη μιζέρια και στη δυστυχία ή να μη μιλήσει για τον φονταμενταλισμό και φανατισμό του Ισλάμ, την υποτίμηση της γυναίκας, τον ιερό κατά των απίστων πόλεμο, ή να αποσιωπήσει τον εθνοφυλετισμό του Σιωνισμού…;
Αν δεν υπάρχει κριτική των άλλων θρησκειών υπό το πρίσμα του Ευαγγελίου, τότε τι προσφέρουμε στα βαπτισμένα Ορθόδοξα Ελληνόπουλα; Να διαλέξουν τι; Και μάλιστα σ΄ αυτή την ηλικία; Και μάλιστα σ΄ αυτή την εποχή; Θα καταντήσει τελικά το Νέο Μάθημα των Θρησκευτικών ένας φτωχός συγγενής των άλλων θρησκευμάτων, διότι θα έχει εναντίον του όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα της Τηλεόρασης και του Διαδικτύου, τα οποία βρίθουν από αθεϊα, αποκρυφισμό, διαλογισμό, γιόγκα, ισλαμικά έργα με βάση δήθεν το «φωτισμένο» Ισλάμ, με αντίστοιχη μηδενική δυστυχώς προβολή της Ορθοδοξίας και του Ευαγγελίου του Χριστού.
Όλα αυτά που επί δεκαετίες τώρα ο σιωνιστικός υπόκοσμος του Χόλλυγουντ προβάλλει, θα δράσουν υπέρ των σεχτών, θρησκειών και αιρέσεων και εις βάρος της Ορθοδοξίας στις ψυχές των παιδιών, με αποτέλεσμα, στην καλύτερη περίπτωση τη σύγχυση και στη χειρότερη τον αποπροσανατολισμό και τον αποχρωματισμό της μαθητιώσας νεολαίας.
Εξάλλου η όλη αυτή προσπάθεια καταλαβαίνουμε ότι έρχεται σε αντίθεση με την Επίκληση της Αγίας Τριάδος στο Σύνταγμα της Ελλάδος καθώς επίσης και με τα άρθρα για την εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων με βάση την Παράδοσή μας και την ηθική Αγωγή, πριν την επικείμενη και εξαγγελθείσα Συνταγματική Αναθεώρηση.
Ας μας πούνε οι κοπτορράπτες μεταρρυθμιστές και εκσυγχρονιστές με ποιά θρησκευτική διδαχή θα υπηρετήσουν την επιταγή του Συντάγματος για ηθική συνείδηση και ανάπτυξη των νέων; Με την ηθική του Ισλάμ, του Βούδα, του εβραϊσμού… Υπάρχει ανώτερη ηθική από το Ευαγγέλιο και την Ορθοδοξία; Ακόμη και από τον παπισμό αν χρειαζόταν να παίρναμε διδάγματα, πάλι χαμένοι θα ήμασταν, διότι εκεί «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»…
Εάν επικρατήσει το Μάθημα των Θρησκευτικών ως «Γνώση Θρησκειών» τελικά, μάλλον το επόμενο βήμα θα είναι να διδάσκεται όχι μόνο από ορθοδόξους θεολόγους, αλλά και από καθηγητές άλλων γνωστικών αντικειμένων και μάλιστα διαφορετικής θρησκευτικής πίστεως (χιλιαστές, σαηεντολόγους, προτεστάντες, φιλολόγους…). Αφού δεν θα είναι ομολογιακό και κατηχητικό μάθημα, δεν πειράζει να το διδάξει ο οποιοσδήποτε. Και το αμέσως επόμενο βήμα θα είναι να γίνει τελείως προαιρετικό το μάθημα, να μη περιλαμβάνονται οι Θεολογικές Σχολές στο Μηχανογραφικό και να αναλάβει μια τέτοια θρησκευτική ορθόδοξη παιδεία η Εκκλησία εκτός σχολικού γίγνεσθαι και χώρου… Ήδη ο οριστικός Χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους είναι επί θύραις…
Είναι απορίας άξιον ακόμη πως δεν λαμβάνουν υπόψη τους οι του Υπουργείου Παιδείας την επιθυμία των γονέων για τα ανήλικα παιδιά τους, την ασμίλευτη ακόμη ψυχή των χριστιανών μαθητών, που είναι η πλειοψηφεία, τη συνείδηση των Ορθοδόξων Θεολόγων Καθηγητών, τη φωνή της Εκκλησίας και τα αποτελέσματα της όλης αυτής απαράδεκτης και διχαστικής μεταρρύθμισης στο χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης, τη στιγμή που αυτό το σέβονται με άκρα δημοκρατική ευαισθησία και θρησκευτική ευλάβεια για τις μουφτείες, για τις συναγωγές και για τους παπικούς…
Ποιόν ρώτησαν λοιπόν για όλη αυτή την ολέθρια αλλαγή και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να κάνουν τέτοια πράγματα ερήμην των γονέων και της ελληνορθόδοξης Εκκλησίας; Καταλαβαίνουμε ότι οι διευθύνοντες τα πράγματα της Παιδείας διακατέχονται σαφώς από χρονίζουσα αθεϊα και το έχουν κατά καιρούς δηλώσει και αναδείξει λόγω και έργω και βαθιά μέσα τους πιθανόν να μη στέργουν την καίρια θέση της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην Ελληνική Πατρίδα. Αλλά όπως και να το κάνουμε 2000 χρόνια δεν μπορούν να πεταχτούν στον κάλαθο της ιστορίας από μια ολιγοετή αριστερή διακυβέρνηση που πάσχει από το σύνδρομο του αθεϊσμού και αποδεικνύεται μέρα με τη μέρα επικίνδυνη.
Η σπουδή μάλιστα με την οποία κινούνται στο χώρο των αλλαγών του σχολείου τους οδηγεί σε λάθη που θα φέρουν ολέθρια πολωτικά αποτελέσματα σε παιδιά και οικογένειες, στον εκπαιδευτικό και κοινωνικό χώρο. Δηλαδή, η διδασκαλία μιας δήθεν αναίμακτης εθνικής Ιστορίας, η διδασκαλία του Εμφυλίου Πολέμου, η αφαίρεση των αρχαίων ελληνικών, η θρησκειολογία και η θεωρία του Δαρβίνου, η σεξουαλική αγωγή, η προβολή της δυνατότητας οιουδήποτε γενετήσιου αυτοπροσδιορισμού σε μικρά και απληροφόρητα παιδιά, το τετρατάξιο Γυμνάσιο, το κολλεγιακό Λύκειο, η ψήφος στα δεκαεπτά κ. ά., όλα αυτά, άλλα φανερά, άλλα κρυφά, όλα όμως επώδυνα, θα δυναμιτίσουν το χώρο του σχολείου και θα επαληθευτεί το γνωστό ότι «όσοι σπέρνουν ανέμους, θα θερίσουν θύελλες».
-120x86.jpg)
