του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Κατά τη Μεγάλη εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας ο Αλεξανδρινός Προκαθήμενος κ. Θεόδωρος Β’, εκφράζοντας όχι μόνο την Αλεξανδρινή Εκκλησία εις την Αφρικανική Ήπειρο, αλλά και τη φωνή των απανταχού Ορθοδόξων εις τας πέντε Ηπείρους του Πλανήτη μας διακήρυξε προς την Οικουμένη το πνεύμα των Προκατόχων του, του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου και του Αγίου Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας, που μέχρι σήμερα από τους πρώτους αιώνες της ζωής της Εκκλησίας μας όλες οι Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες μνημονεύουν τους Πατέρες αυτούς ως τους στύλους της Ορθοδοξίας, τονίζοντας ότι «το παρόν έτος είναι «το έτος της δόξης της Ορθοδοξίας» διότι θα συγκληθεί η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας».
Παρόμοιες δηλώσεις έγιναν απ’ όλους τους Προκαθήμενους, και οι προσευχές όλων μας είναι η πραγματοποίηση της ιστορικής αυτής Αγίας και Μεγάλης Συνόδου για να τονισθεί η ορατή ενότητα της κοινής πίστεως των απανταχού Ορθοδόξων.
Οι οποιοσδήποτε επιφυλάξεις και ενστάσεις σε όσους προτείνουν αναβολή της πραγματοποιήσεως της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου αντιμετωπίζονται με την επανάληψη της διευκρίνησης της συνελθούσης αυτής της εβδομάδος Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, όπου τονίζεται με σαφήνεια ότι «οι Προκαθήμενοι των Αγιωτάτων Ορθοδόξων Εκκλησιών, συμφώνως προς τον Κανονισμόν Οργανώσεως και Λειτουργίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, να προσκομίσουν τας τυχόν «προτάσεις τροπολογιών, διορθώσεων ή προσθηκών εις τα ομοφώνως εγκριθέντα κείμενα υπό Προσυνοδικών Πανορθοδόξων Διασκέψεων και των Συνάξεων των Προκαθημένων επί των θεμάτων της ημερησίας διατάξεως» (βλ. άρθρον 11), προς τελικήν διαμόρφωσιν και απόφανσιν κατά τας εργασίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, τη επικλήσει του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος».
Κατά συνέπεια και τα υφιστάμενα κείμενα μπορούν να αλλάξουν, δεν είναι δηλαδή όπως τα κείμενα της Αγίας Γραφής και των αποφάσεων Οικουμενικών Συνόδων που η ευθύνη μας είναι μόνο να τα τηρούμε κι όχι να τα αλλάξουμε. Τα υφιστάμενα κείμενα της θεματολογίας της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου έχουν χαρακτήρα πρότασης εργασίας για τελική επεξεργασία. Επίσης ισχύει και η αρχική δέσμευση ότι αν δεν υπάρχει ομοφωνία σε ένα θέμα, θα παραπεμφθεί προς ολοκλήρωση εις το μέλλον. Αυτό που έχει, νομίζω μεγαλύτερη σημασία είναι να γίνει η αρχή της συναντήσεως των απανταχού Ορθοδόξων για κοινή προσευχή και στη συνέχεια θα μπορέσουμε να οργανώνουμε τις Πανορθόδοξες Συναντήσεις μας για να μελετούμε από κοινού όλα τα θέματα που μας απασχολούν σήμερα, όχι μόνο τους Ορθοδόξους, αλλά και τη Παγκόσμια Κοινωνία, κοινωνικά, ηθικά, οικολογικά, πολιτικά, οικονομικά και πάνω απ’ όλα θέματα που αφορούν την ειρηνική συνύπαρξη των Λαών και την Παγκόσμια ασφάλεια και ευημερία των Λαών της Γης.
