Περίεργα παιχνίδια παίζονται με τα κείμενα της Πανορθόδοξης. Σε υπόμνημά του ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος αναφέρει πως το κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο» δεν έχει απορριφθεί από καμιά Εκκλησία, υπονοώντας πως τα περί απορρίψεως του εν λόγω κειμένου από την Εκκλησία της Γεωργίας, όπως δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, είναι αναληθή!
“Ουδεμία άχρι του νυν Ορθόδοξος Εκκλησία, δια γνωστοποιηθείσης συνοδικής αποφάσεως προς τας λοιπάς Ορθοδόξους Εκκλησίας δεν απέριψεν αυτόν” αναφέρει συγκεκριμένα στο υπόμνημά του ο Έλληνας Μητροπολίτης.
Επιπλέον προκειμένου να στηρίξει το περιεχόμενο το κειμένου και το σκοπό αυτού, σημειώνει: “Δεν υπάρχουν σήμερον Χριστιανοί καί Χριστιανικαί Κοινότηται, αί όποΐαι έξαιτίας των σχισμάτων καί των αιρέσεων δέν εύρίσκονται ένωμένοι μετά τής ’Ορθοδόξου Εκκλησίας, τής «ουσης τής Μίας, Αγίας,Καθολικής καί Άτιοστολικής Εκκλησίας» ; Ή καταφατική άπάντησις νομίζω ότι είναι δεδομένη” και συμπληρώνει πως απαιτείται θεραπεία αυτών!
Συν τοις άλλοις απαντά σε όσους μιλούν για “διηρημένη Εκκλησία” λέγοντας: Διά της χρήσεως του παρόντος νεολογισμού («διηρημένηέκκλησία») φαίνεται ότι δεν καθίσταται άντιληπτή ύπό των επικριτών η ύφισταμένη ούσιαστική και πραγματική διάκρισις μεταξύ της ιστορικής ύπάρξεως των σχισμάτων και των αιρέσεων και της όντολογικής και έκκλησιολογικής φύσεως της ένότητος της ’Εκκλησίας καθ’ Έαυτής, ως γεγονότος μύστηριακού και εύχαριστιακού.
’Επίσης δεν δύνανται να κατανοήσουν οι κατακρίνοντες, ότι με την χρήσιν του παρόντος νεολογισμού («διηρημένη έκκλησία»), επί τω σκοπώ αφ’ ένός μεν όπως άντιδράσουν εις την ιστορικότητα και πραγματικότητα της διαιρέσεως, εξ αιτίας των σχισμάτων και των αιρέσεων, αφ’ ετέρου δε όπως θεμελιώσουν την περί ένότητος της ’Ορθοδόξου ’Εκκλησίας ιδρυματικήν άντίληψιν μιας «εκκλησιαστικής άποκλειστικότητος», περιπίπτουν η και επαναλαμβάνουν εξ άντιγραφής όσας άντιλήψείς περί «άποκλειστικής έκκλησιολογίας» πρεσβεύει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ως τούτα μάλιστα διετυπώθησαν εις το κείμενον Dominus Jesus.
Αναφέρει ακόμη πως αν ο όρος που χρησιμοποιείται στο εν λόγω έγγραφο είναι προβληματικός αυτός δύναται να διορθωθεί. “Εάν η «λογομαχία» (πρβλ. Μ. Βασιλείου, PG 31, 688D – 689Α. 29, 477Α- 500Α. Γρηγορίου Θεολόγου, PG 35, 1077Β), άφορά άποκλειστικώς και μόνον την χρήσιν του όρου και την συγκεκριμένην έκφρασιν είναι δυνατόν να υιοθετηθεί ως διορθωτική πρότασις, επί της άνωτέρω έκφράσεως τοϋ κειμένου, η «άλλων η λοιπών Χριστιανικών Όμολογιών και Κοινοτήτων»” σχολιάζει.
Επιπροσθέτως αναφερόμενος στο θέμα του βαπτίσματος λέει: “Το βάπτισμα, ως εκκλησιαστικό γεγονός, είναι δυνατόν να άποτελέσει την βάσιν του διαλόγου προς την ένότητα άποκλειστικώς και μόνον ως προς το προ-βαπτισματικόν τμήμα αύτού, ένθα και οι κατηχούμενοι ακόμη συμμετείχον ύποχρεατακώς εις αύτό”.
{google_docs}http://www.vimaorthodoxias.gr/images/av38/messinias.pdf{/google_docs}
-250x180.jpg)
