Επιμέλεια παρουσίασης του Ζιμπάμπουε Σεραφείμ Κυκκώτη
Για τη καλύτερη ενημέρωση του ποιμνίου της Μητροπόλεως που διακονώ, αλλά και των ευσεβών Χριστιανών που ενδιαφέρονται, θα αναφερθώ στη προσέγγιση της Πανορθοδόξου Συνόδου στο θέμα του πολέμου όπως αυτό περιέχεται στο επίσημο σχέδιο κειμένου της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, το εγκριθέν υπό της εν Σαμεπζύ-Γενεύης από 21 έως 28 Ιανουαρίου 2016 Συνάξεως των Ορθοδόξων Προκαθημένων το οποίο δημοσιεύεται συμφώνως προς την απόφασιν της Συνάξεων των Προκαθημένων και το οποίο περιλαμβάνεται στο κείμενο του θέματος «Η συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις επικράτησιν της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και της αγάπης μεταξύ των λαών, και άρσιν των φυλετικών και λοιπών διακρίσεων».
« Η Εκκλησία του Χριστού καταδικάζει γενικώς τον πόλεμον, τον οποίον θεωρεί απόρροιαν του εν τω κόσμω κακού και της αμαρτίας. «Πόθεν πόλεμοι και μάχαι εν υμίν; Ουκ εντεύθεν, εκ των ηδονών υμών των στρατευομένων εν τοις μέλεσιν υμών;» (Ιακ. 4,1). Έκαστος πόλεμος αποτελεί απειλήν καταστροφής της δημιουργίας και της ζωής.
Όλως ιδιαιτέρως, εις περίπτωσεις πολέμων δι᾽ όπλων μαζικής καταστροφής, αι συνέπειαι θα είναι τρομακτικαί, όχι μόνον διότι θα επέλθη ο θάνατος εις απρόβλεπτον αριθμόν ανθρώπων, αλλά και διότι δι’ όσους θα επιζήσουν ο βίος θα καταστή αβίωτος. Θα εμφανισθούν ανίατοι ασθένειαι, θα προκληθούν γενετικαί αλλαγαί και άλλα δεινά, τα οποία θα επηρεάζουν καταστρεπτικώς και τας επομένας γενεάς.
Λίαν επικίνδυνος δεν είναι μόνον ο πυρηνικός εξοπλισμός, αλλά και οι χημικοί, οι βιολογικοί και πάσης μορφής εξοπλισμοί, οι οποίοι δημιουργούν την ψευδαίσθησιν της υπεροχής και κυριαρχίας επί του περιβάλλοντος κόσμου. Τοιούτοι εξοπλισμοί καλλιεργούν ατμόσφαιραν φόβου και ελλείψεως εμπιστοσύνης και καθίστανται αιτία ενός νέου ανταγωνισμού εξοπλισμών.
Η Εκκλησία του Χριστού, θεωρούσα κατ᾽ αρχήν τον πόλεμον απόρροιαν του εν τω κόσμω κακού και της αμαρτίας, ενθαρρύνει πάσαν πρωτοβουλίαν και προσπάθειαν προς πρόληψιν ή αποτροπήν αυτού διά του διαλόγου και διά παντός άλλου προσφόρου μέσου. Εις περίπτωσιν κατά την οποίαν ο πόλεμος καταστή αναπόφευκτος, η Εκκλησία συνεχίζει προσευχομένη και μεριμνώσα ποιμαντικώς διά τα τέκνα αυτής, τα οποία εμπλέκονται εις τας πολεμικάς συγκρούσεις διά την υπεράσπισιν της ζωής και της ελευθερίας αυτών, καταβάλλουσα πάσαν προσπάθειαν διά την ταχυτέραν αποκατάστασιν της ειρήνης και της ελευθερίας.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία καταδικάζει εντόνως τας ποικιλομόρφους συγκρούσεις και τους πολέμους, τους οφειλομένους εις φανατισμόν, προερχόμενον εκ θρησκευτικών αρχών. Βαθείαν ανησυχίαν προκαλεί η μόνιμος τάσις αυξήσεως των καταπιέσεων και διώξεων των χριστιανών και άλλων κοινοτήτων, εξ αιτίας της πίστεως αυτών, εις την Μέσην Ανατολήν και αλλαχού, καθώς και αι απόπειραι εκριζώσεως του Χριστιανισμού εκ των παραδοσιακών κοιτίδων αυτού. Τοιουτοτρόπως, απειλούνται αι υφιστάμεναι διαθρησκειακαί και διεθνείς σχέσεις, ενώ πολλοί χριστιανοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τας εστίας αυτών. Οι ανά τον κόσμον Ορθόδοξοι συμπάσχουν μετά των αδελφών αυτών χριστιανών και όλων των άλλων διωκομένων εν τη περιοχή και καλούν εις εξεύρεσιν δικαίας και μονίμου λύσεως των προβλημάτων της περιοχής.
Καταδικάζονται επίσης πόλεμοι, εμπνεόμενοι υπό εθνικισμού, προκαλούντες εθνοκαθάρσεις, μεταβολάς κρατικών ορίων και κατάληψιν εδαφών».
